Arsacal
button
button
button
button


Een priester zal een missionaris zijn

Mariusz Momot en Jan-Jaap van Peperstraten priester gewijd

Nieuws - gepubliceerd: zaterdag, 21 mei 2016 - 474 woorden
Jan-Jaap geeft de neomistenzegen
Jan-Jaap geeft de neomistenzegen
Het nieuwe tapijt waar de wijdelingen op kwamen te liggen tijdens de litanie van alle heiligen
Het nieuwe tapijt waar de wijdelingen op kwamen te liggen tijdens de litanie van alle heiligen
Mariusz ontvangt felicitaties
Mariusz ontvangt felicitaties

Op zater­dag 21 mei zijn Jan-Jaap van Peperstraten en Mariusz Momot in de Haar­lemse ka­the­drale basiliek Sint Bavo onder grote belang­stel­ling door mgr. Jozef Punt tot pries­ter gewijd.

Hoewel de ka­the­draal de grootste res­tau­ra­ties achter de rug heeft en nu weer helemaal ‘vrij’ is, was deze basiliek toch bijna helemaal vol voor de wij­ding van Jan-Jaap en Mariusz. Beide wij­de­lin­gen brachten veel kennissen en vrien­den mee en na­tuur­lijk pa­ro­chi­anen uit de pa­ro­chies waar zij werk­zaam zijn. Een vijf­tigtal pries­ters en diakens waren aanwe­zig om de nieuw gewij­den te begroeten en hen als pries­ter aan het altaar te zien staan om het heilig Misoffer op te dragen.

De bis­schop sprak in zijn homilie onder meer over de vraag of de Kerk nog wel pries­ters nodig heeft nu het aantal gelo­vi­gen vermin­derd is en de pries­ter niet meer op de gebruike­lijke kaders van een mooie pastorie, een goede honore­ring, een fraaie kerk en de gebruike­lijke pas­to­rale zorg terug kan vallen. De bis­schop gaf aan dat het beeld van de pries­ter inder­daad veran­dert maar dat ook in vroe­ger tij­den, bij­voor­beeld in de tijd van de apos­te­len, niet op ‘goede voor­zie­ningen’ kon wor­den teruggegrepen: de apos­te­len trokken rond, zorg­den zelf voor hun on­der­houd, verkon­dig­den het evan­ge­lie aan allerlei mensen, ondervon­den ook veel tegen­wer­king en moesten veelal de mar­tel­dood onder­gaan voor Christus. De pries­ter van de toe­komst zal weer meer op die eerste leer­lin­gen gaan lijken en dat is ook niet erg.

Vlak voor hun wij­ding lagen de kan­di­da­ten uitgestrekt op de grond (dit jaar voor het eerst op een mooi tapijt, dat dan weer wel...) om hun eigen klein­heid te be­na­druk­ken en hun af­han­ke­lijk­heid van Gods genade.

Na de wij­dings­plech­tig­heid was er gelegen­heid om de nieuwe pries­ters - ‘neo­misten’ - te fe­li­ci­te­ren en hun eerste zegen te ont­van­gen. In de Tilten­berg was er daarna nog een sa­men­komst voor vrien­den en beken­den, waar­on­der fami­lie­le­den en vrien­den van de wij­de­lin­gen en voor Mariusz: broe­ders en zusters van de Neo­ca­te­chu­me­nale ge­meen­schap uit Neder­land en Polen.

Het was mooi om deze dag mee te maken en te zien hoe een lange weg van opgang naar deze dag zijn vol­tooi­ing heeft bereikt. Bemoe­digend ook voor de pries­ter­stu­denten van het eigen bisdom en van andere bis­dom­men die aanwe­zig waren en hope­lijk in­spi­re­rend voor anderen die er weleens over denken om deze weg te gaan: op zo’n dag kan de heilige Geest hen net het laatste zetje geven dat zij nodig hebben om de stap te zetten en zich aan te mel­den bij rector Jeroen de Wit in Heiloo.... Ik bid er voor...

De ka­the­draal is dus bijna gerestaureerd: een van de westtorens wordt nu onder han­den geno­men en de vloeren in de ka­the­draal wor­den her­steld waar nodig. Ook moet er nog een nieuw mozaiek wor­den aan­ge­bracht en altaar en zetels, ver­lich­ting en geluid vragen nog wat aan­dacht.

Terug