Arsacal
button
button
button
button


Stichter Opus Dei herdacht

homilie bij feestdag heilige Jozefmaria

Overweging Preek - gepubliceerd: vrijdag, 29 juni 2012 - 916 woorden
H. Jozefmaria Escrivà
H. Jozefmaria Escrivà

Op dins­dag 26 juni werd de ge­dach­te­nis gevierd van de heilige Jozefmaria Escrivá, stichter van het Opus Dei. Ik heb bij die gelegen­heid de H. Mis gevierd in de Onze Lieve Vrouwe­kerk aan de Keizers­gracht in Am­ster­dam, de kerk die mede aan de pries­ters van de Personele Prelatuur van het Opus Dei is toe­ver­trouwd. De Vica­ris, mgr. dr. Chr. v.d. Ploeg en de aan de kerk verbon­den pries­ter dr. R. Ojeda con­ce­le­breer­den. Een grote groep gelo­vi­gen was geko­men om de heilige stichter te gedenken. Tijdens de Mis heb ik de volgende homilie gehou­den:

Broe­ders en zusters in Christus,

Het is een vreugde voor mij samen met U de jaar­lijkse gedenk­dag van de heilige Jozefmaria Escrivá te mogen vieren.

De in­spi­ra­tie die deze heilige ertoe bracht het Opus Dei te beginnen kwam dui­de­lijk van de heilige Geest en paste en past vol­ko­men in de weg die God in Zijn goed­heid met de Kerk wilde gaan.

De dank­baar­heid die we daarbij jegens de heilige Jozefmaria koes­te­ren en de vere­ring die we hem brengen, gel­den in het bij­zon­der het feit dat hij op een open en genereuze wijze op die inge­ving van Godswege is inge­gaan en dat cha­risma voor heel de Kerk vrucht­baar heeft gemaakt, on­ver­moei­baar, met grote energie, volstrekt trouw en ge­hoor­zaam aan de Kerk en volstrekt trouw en ge­hoor­zaam aan de inge­ving van de heilige Geest en het cha­risma dat hem was toe­ver­trouwd.

Hij bleef daarbij altijd vol ver­trouwen dat God Zijn werk niet los zou laten, dat God het werk dat Hijzelf was be­gon­nen ook tot vol­tooi­ing zou brengen.

Zelfs toen tij­dens zijn leven het steeds nog niet moge­lijk bleek het Opus Dei de juri­dische vorm te geven die dat eigen cha­risma, deze bij­zon­dere gave van de heilige Geest, goed en correct tot uitdruk­king bracht en zelfs toen er veel tegen­wer­king en ver­dachtma­king was, bleef hij vol ver­trouwen.

Zeven jaar na het over­lij­den van de heilige Jozefmaria zou het Opus Dei pas een vorm krijgen die paste zijn wezen, name­lijk toen het Opus Dei als Personele Prelatuur werd opgericht; dit jaar op 28 no­vem­ber is dat der­tig jaar gele­den.

Hierdoor maar ook op vele andere wijzen, - met name bij tegen­slagen, waar­van er vele waren op zijn weg - leefde de heilige Jozefmaria zelf ver­trouwen in de liefde­volle va­der­lijke zorg van God voor, een ver­trouwen dat hij ook anderen dikwijls voorhield: "Wees overtuigd dat tegen­slagen - zo schreef hij - een bewijs zijn van Gods va­der­lijke liefde voor jou" (Smidse 815).

"God houdt onein­dig veel meer van ons, dan jij van jezelf houdt..." (Smidse 813).

Is dat eigen­lijk niet in een notendop de roe­ping van een christen, de hou­ding en de kracht die God ook van ons allen verwacht? Blijf trouw aan je opdracht, wijk niet af; zet je in, on­ver­moei­baar, ge­hoor­zaam aan de Kerk en ver­trouw bij alles - maar vooral bij tegen­slag - dat God het is die alles leidt.

De ge­hoor­zaam­heid houdt in: beleven dat het niet jouw weg, niet jouw werk is, maar dat het Gods werk is, dat je los moet laten, overlaten, ver­trouwen, dat het anders mag gaan dan jij­zelf had gedacht, omdat je alleen maar de Heer wilt dienen die ook Zijn kerk leidt.

Daar ligt ook een bete­ke­nis van verster­ving en boetedoe­ning: opdat het "ik" niet zal over­heer­sen, opdat we tegen­slagen ge­mak­ke­lijker zullen verdragen, opdat we ons verenigen met Christus die alles voor ons gele­den heeft.

Dit jaar vieren we nog meer gedenk­waar­dige ver­jaar­da­gen: tien jaar gele­den werd Jozefmaria Escrivá heilig verklaard.

Die ver­jaar­dag wordt her­dacht precies vijf dagen vóór de vie­ring van de vijf­tigste ver­jaar­dag van de ope­ning van het tweede Vati­caans concilie.

En ook dat is weer heel mooi en gepast want de heilige Jozefmaria en zijn op­vol­ger als prelaat van het Opus Dei, mgr.

Alvaro del Portillo, hebben veel bij­ge­dragen aan dat concilie met name waar het gaat om het gedeelte over de roe­ping van de leken in het vierde hoofd­stuk van Lumen Gentium, de dog­ma­tische con­sti­tu­tie over de Kerk van dat concilie, en het gedeelte over de algemene roe­ping tot hei­lig­heid in het vijfde hoofd­stuk van die­zelfde con­sti­tu­tie.

Het concilie heeft met kracht naar voren gebracht dat alle gelo­vi­gen ge­roe­pen zijn om zout der aarde en zuurdesem te zijn, dat zij zich­zelf heiligen juist door hun arbeid, door de taak die hun in de wereld is toe­ver­trouwd, goed te vol­bren­gen en dat zij allen ge­roe­pen zijn om mee te werken aan de zen­ding van de Kerk.

Het was juist die bood­schap die de heilige Jozefmaria steeds had verkon­digd.

Het is deze bood­schap van onze heilige van deze dag die ook in de lezingen terug­komt: we hoor­den over de schep­ping van de mens uit het boek Genesis en hoe God de Heer de opdracht gaf om de aarde te bewerken en te beheren.

Die opdracht tot ijverige inzet in de wereld is ons allen gegeven.

De tweede lezing herinnerde ons eraan dat wij kin­de­ren zijn van God en dat wij zo ook met God mogen omgaan: als een kind met zijn Vader, ver­trouw­vol, harte­lijk.

En het evan­ge­lie dat we hoor­den bevatte woor­den die ook de zalig paus Johannes Paulus II ons aan het begin van het nieuwe mil­len­nium heeft voorge­hou­den: Duc in altum ga naar het diepe, wees niet bang om je geloof - ook nu, juist nu, in deze wereld - te beleven en uit te dragen, zoals het je gegeven is, op de plaats waar je gesteld bent.

Moge de heilige Jozefmaria voor ons allen daarbij een voor­spre­ker zijn.

AMEN

Terug