De vrijwilligers van

Heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood kan niet zonder....

Op vrij­dag 28 sep­tem­ber kwamen de vrij­wil­li­gers van het dio­ce­saan hei­lig­dom in Heiloo bijeen voor de jaar­lijkse vrij­wil­li­gers­dag. Om 16.00 vier­den we de heilige Eucha­ris­tie (waarbij ik de homilie heb gehou­den die U hier­on­der vind), luister­den de aanwe­zigen naar een lezing over de margarine-fabri­kant G. v. d. Bosch uit Alkmaar die de grote motor werd achter het herstel van het hei­lig­dom aan het begin van de twin­tigste eeuw (door de heer Brugman uit Castricum) en genoten zij van een rijke­lijk voor­zien koud en warm buffet. De vrijwili­gers hebben het afgelopen jaar weer veel gedaan, onder meer aan het opknappen van het park: alles ziet er piekfijn uit, zoals Rector B. C. Beemster opmerkte die sinds bijna een jaar lei­ding geeft aan het heilgdom en het dio­ce­saan centrum.

De vrij­wil­li­gers (er zijn er zo'n 75) zijn hard nodig voor de winkel, voor de omt­vangst van pelgrims in het Oesdom, voor het koor, het on­der­houd van het park, het ver­rich­ten van kosters­werk­zaam­he­den en ga zo maar door.... En ze kunnen daar nog steeds vrij­wil­li­gers gebruiken, dus....

homilie

“Wie zeggen de mensen, dat ik ben?”

Dat lijkt op de vraag die veel mensen zich stellen:

wat zeggen ze van mij?

Wat vin­den ze van mij?

Hoe zou­den anderen over mij denken?

Wat voor indruk maak ik op anderen?

Zou dat de zorg van Jezus zijn?

Nee, na­tuur­lijk niet

want de vraag die Jezus aan Zijn leer­lin­gen stelt

komt voort uit gebed.

Hij is niet bezig met wat de mensen vin­den en denken,

Hij is aan het bid­den,

En als je dat doet, als je bidt met je hart,

laat je allerlei van dit soort vragen

even achter je.

Bidden is juist een be­lang­rijke hulp

om even je eigen zorgen,

je eigen vragen

tot rust te brengen

en achter je te laten.

Daarom is het zo gewel­dig goed

dat de mensen hier bij het putje,

bij Onze Lieve Vrouw ter Nood

altijd terecht kunnen.

Ja, jullie zetten je in

voor een oase van rust,

een oase van geloof, van liefde en gebed

in een tijd

waarin er heel veel op de mensen afkomt,

waar ze zich zorgen over kunnen maken

en hier kunnen al die mensen

hun eigen vragen en zorgen

gaan zien in een ander per­spec­tief

omdat ze die vragen bij Maria neerleggen .

De be­lang­rijke momenten van Jezus´leven

wor­den begeleid met gebed:

Jezus bidt na Zijn doop (3,21),

Hij brengt de nacht door in gebed

voordat Hij zijn leer­lin­gen kiest (6,12),

Hij bidt op de berg

waar Hij van gedaante wordt veran­derd (9, 28),

Hij bidt voordat Hij Zijn leer­lin­gen

het Onze Vader leert bid­den (11,28),

Hij bidt in de hof van olijven (22, 41vv)

en Hij bidt op het kruis (23, 34.46).

Je kunt echt zeggen

dat iedere meer be­lang­rijke stap

in het leven van Jezus

wordt voor­be­reid en begeleid door gebed.

De apos­te­len hebben Jezus zien bid­den.

Iemand zien bid­den is altijd in­druk­wek­kend.

Mis­schien hebben jullie ook wel

echt gelo­vi­ge ouders gehad,

mis­schien wisten jullie ouders ook wel

helemaal niet zo goed

hoe ze dat geloof nou onder woor­den moesten brengen,

maar mis­schien heb je je ouders

weleens een keer zien bid­den

op een onbewaakt moment.

Zo’n gebed telt meer dan duizend preken.

Toen zág je dat ze geloof­den,

dat hun geloof geen moeten was

of een uiter­lijk ver­toon.

Jezus leert Zijn leer­lin­gen bid­den,

Hij leert het Onze Vader bid­den,

Hij vraagt hen een uur met Hem te waken en te bid­den

in de hof van olijven, vlak voor Zijn lij­den

en Hij vraagt Zijn leer­lin­gen altijd te bid­den.

Dat je altijd moet bid­den,

wil niet zeggen dat je de hele dag rozen­kransen moet bid­den

of zo,

maar het wil zeggen

dat je door je intentie,

door je verlangens en be­doe­lin­gen

van je leven een gebed moet maken,

iets moois voor God.

Ik wil jullie van­avond bedanken

voor alles wat jullie voor het hei­lig­dom doen,

daardoor maken jullie het moois dat hier gebeurt

mede moge­lijk,

deze oase waar mensen God en Gods moe­der, Maria,

kunnen ont­moe­ten.

Als je aan het werk bent in het park,

in de sacristie, achter de boeken of de com­puter,

in Oesdom of hier in het klooster,

hoe dan ook en waar dan ook:

maak van je werk een gebed,

maak er door je intentie, door je liefde,

door de geest waar­mee je het doet

een lofzang van voor God.

AMEN.