Arsacal
button
button
button
button


Paul Bindels priester gewijd in weer meer gevulde kathedraal

Ruimere corona-regels van toepassing

Overweging Preek - gepubliceerd: zaterdag, 4 juli 2020 - 1311 woorden
Pastoor Helsloot (l.) met Paul Bindels (r.)
Pastoor Helsloot (l.) met Paul Bindels (r.)
neomistenzegen voor de rector van het seminarie
neomistenzegen voor de rector van het seminarie

Op zater­dag 4 juli is Paul Bindels (* 1970) in de ka­the­draal tot pries­ter gewijd. Het was niet mijn eerste pries­ter­wij­ding maar wel mijn eerste als dio­ce­saan bis­schop; en Deo volente volgen er dit jaar nog vier! Het was weer de eerste heilige Mis in de ka­the­draal met meer dan hon­derd gelo­vi­gen, allemaal wel op corona-afstand.

Corona

Corona (kroon, krans of kring) is een woord dat ook bij de pries­ter­wij­ding wel wordt gebruikt voor de kring van pries­ters die de wij­de­ling mede de han­den oplegt. Na­tuur­lijk was die kring nog wat min­der groot omdat de ka­the­draal deze ochtend alleen voor geno­dig­den toe­gan­ke­lijk was.

Ka­the­draal TV

Vele andere volg­den de plech­tig­heid via Ka­the­draal TV, waar ook een inter­view is te zien met de nieuwe pries­ter. Er waren Fran­cis­ca­nen, Sacra­men­tijnen, mensen uit Hoofd­dorp en Heiloo (al zijn die vooral bij de eerste heilige Mis uit­ge­no­digd), die allemaal een rol hebben gespeeld op de lange roe­pingsweg van de neo­mist (dat is een ander woord voor: nieuwe pries­ter).

De vie­ring

Rector Jeroen de Wit pre­sen­teerde de wij­de­ling, mgr. Jan van Burg­ste­den sss con­ce­le­breerde, evenals pastoor Herman Helsloot van Heiloo, de Egmon­den, Akersloot en Limmen bij wie Paul Bindels als diaken-stagiair was aan­ge­steld en waar hij nu als pries­ter werk­zaam zal zijn. De cantores wist weer met slechts vier personen de Spatzenmesse van W.A. Mozart uit te voeren.

Vijf wij­de­lin­gen

Oor­spron­ke­lijk zou Paul samen met vier anderen op zater­dag na Pink­ste­ren wor­den gewijd. De andere vier kan­di­da­ten zullen de pries­ter­wij­ding in sep­tem­ber en ok­to­ber ont­van­gen. Ze wor­den één voor één gewijd om zoveel moge­lijk mensen gelegen­heid te geven de pries­ter­wij­dingen bij te wonen.

Hier­on­der is de preek te vin­den die ik bij deze gelegen­heid heb gehou­den. Helemaal onderaan staat nog een foto­se­rie gemaakt door Wim Koopman.

Homilie

Een lange weg, maar niet zon­der Gods lei­ding...


Beste Paul, familie en vrien­den, broe­ders en zusters,

Je weg naar het pries­ter­schap, beste Paul,
was een lange en bij­zon­dere.
Al in het eerste gesprek dat ik als rector met je had,
in het voor­jaar van 2007,
kwam de pries­terroe­ping ter sprake.
De roe­ping om die weg te gaan
heb je toen al ervaren,
maar de weg naar het pries­ter­schap
was geplaveid met twijfels
en prak­tische bezwaren.
Stond dyslexie deze roe­ping niet in de weg?
En hoe moest het met het mooie bedrijf,
de fabriek die machine-onder­de­len en schakel­kasten maakt
en met de werknemers
waarvoor je verant­woor­de­lijk was?
Het was een soort strijd
tussen verlangen en reali­teit.

 

Ten goede geleid


Maar uit­ein­delijk is alles opgelost,
heeft de weg zich gewezen
en daar mogen we zeker
de hand van God in zien.
Hij heeft alles ten goede geleid.
Deze lange weg,
waarop je hal­ver­wege
de diaken­wij­ding hebt ont­van­gen,
was ook een geloofsweg:
wat er ook gebeurde,
hoe onover­zich­te­lijk de toe­komst ook leek,
de Heer was in al wat gebeurde aanwe­zig,
het was een weg waarop je gaandeweg
overgave en ver­trouwen mocht leren.

 

Geen ver­dienste, wel een ant­woord


Nu is dan deze bij­zon­dere, mooie dag geko­men
waarop je de heilige pries­ter­wij­ding mag ont­van­gen
en de Heer je Zijn grootste gaven toever­trouwt.
Wat Hij je geeft is een genade,
niet jouw ver­dienste;
toch mag je er ook een ant­woord in zien
op de gave van je eigen leven,
die je in de diaken­wij­ding al hebt uit­ge­spro­ken
in het bij­zon­der door de beloften van
het gebed, het celi­baat en de ge­hoor­zaam­heid.
Die beloften van trouw,
van overgave aan Gods wil,
van toe­wij­ding aan de her­der­lijke zorg voor allen
die je wor­den toe­ver­trouwd,
die beloften,
die uiting zijn van je verlangen en voor­ne­men
om in zuiver­heid en eenvoud te leven
en niet voor het geld, niet voor de macht
en niet voor relaties te gaan,
wor­den vandaag door de goede God beant­woord
met de overvloed van Zijn gaven,
waardoor Hij de ver­kon­di­ging, de sacra­menten
en het her­der­schap aan je toever­trouwt.

 

Man van verbin­ding


Niet omdat andere roe­pingen binnen de Kerk
niet be­lang­rijk zou­den zijn,
integen­deel: de pries­ter is de man
die ge­roe­pen is om verbin­ding te zoeken,
zodat we allemaal, als volk van God,
ieder met zijn eigen roe­ping, zen­ding, talenten
en met respect voor ieders verant­woor­de­lijk­heid,
werken om er samen iets moois van te maken:
de kerk van Christus op te bouwen,
Zijn blijde bood­schap te ver­kon­di­gen,
geloof, hoop en liefde uit te stralen
en voor Hem, door Hem en met Hem
ons leven als christen en katho­liek
gestalte te geven.

Ik hoop en bid, beste Paul,
dat deze wij­ding en zen­ding als pries­ter
je veel vreugde en vrede mag geven,
al zullen er ook de kruisen en kruisjes,
de hobbels en kuilen
op je weg voor­ko­men.

 

Gelijk en toch anders


Iedere pries­ter is gelijk, het­zelfde
en toch weer helemaal anders.
Iedere pries­ter is gelijk
omdat elke pries­ter op dezelfde wijze deelt
in het­zelfde pries­ter­schap van Jezus Christus,
maar ieder pries­ter is ook weer uniek
omdat zijn pries­ter­schap vorm krijgt
door de spe­ci­fie­ke talenten en gaven
die de Schepper hem gegeven heeft
en door de erva­ringen die hij
tij­dens zijn leven heeft opgedaan.

 

Antonio Maria Zaccaria


De heilige Antonio Maria Zaccaria bij­voor­beeld,
die we morgen zou­den hebben kunnen vieren
als het geen zon­dag was geweest,
was van een adellijke familie
en had van huis uit
veel liefde voor de armen mee­ge­kre­gen;
hij was gegrepen door de liefde
voor de Eucha­ris­tie en de aanbid­ding
en had een bij­zon­dere devotie
voor sint Paulus, de apostel,
en voor diens missio­naire geest.
En hij voelde een bran­dend verlangen
om te strij­den tegen lauw­heid en onver­schil­lig­heid;
vurige chris­te­nen wilde hij.
Dat tekende zijn pries­ter­schap.

 

Johannes Maria Vianney


Weer heel anders was het bij­voor­beeld
met Johannes Maria Vianney,
de heilige pastoor van Ars;
die was met veel moeite,
moeite ook met de studie,
tot het pries­ter­schap geko­men
en bracht al gauw
het grootste deel van zijn dag
in de biecht­stoel door;
van heinde en verre,
ja uit heel Frank­rijk,
stroom­den de mensen toe
naar het kleine dorpje boven Lyon
om zijn raad te horen
en door hem Gods ver­ge­ving te ont­van­gen.

 

Dit moest het zijn!


Zo heeft iedere pries­ter
zijn eigen verhaal, zijn eigen cha­risma, zijn eigen gaven.
Denk niet: mijn talenten zijn beter,
denk ook niet: mijn talenten zijn min­der,
maar denk:
dit heeft de Heer mij gegeven
om de roe­ping en missie
waarvoor hij me heeft geschapen
te kunnen vol­bren­gen.
Deo gratias!

Dat geldt na­tuur­lijk niet alleen voor pries­ters,
dat geldt voor ons allemaal,
zoals de heilige van deze dag
Elizabeth van Portugal ons laat zien.
Zij had weer een groot talent
om ver­zoe­ning te brengen
en een grote liefde voor de armen.
God heeft ons allemaal gaven ge­schon­ken
en een roe­ping en zen­ding die daarbij past.

 

Een gezegend pries­ter­le­ven


Van harte wens ik je toe, Paul,
dat God die je in Zijn goed­heid
tot deze dag heeft begeleid,
ook ver­der een mooie ge­schie­de­nis
met jouw leven als pries­ter mag schrijven.

Stel je open,
wees een­vou­dig
wees nederig,
steun en leun
vooral op de gaven
die God je zal geven
en ver­trouw
dat Hij je nooit in de steek laat.

 

Enkele aspecten


In de lezingen van vandaag
staan een paar aspecten
van jouw zen­ding als pries­ter centraal:
in de eerste lezing waren dat
de ver­kon­di­ging en de liefde
voor de armen, voor de bedroef­den,
voor de mensen die gevangen zitten,
waarin en waar dan ook.
In het evan­ge­lie ging het
over de macht die je krijgt
om in Christus’ naam
de zon­den te ver­ge­ven.
Het is het moment van de in­stel­ling
van het sacra­ment van de biecht.
Dat zijn allemaal
uiterst be­lang­rijke gaven
die in dienst staan van je zen­ding
om mensen te helpen
op te staan,
een nieuw begin te maken,
vooruit te gaan,
Jezus Christus te leren kennen,
Hem na te volgen,
standvas­tig te zijn.

 

De eerste, mogen velen volgen!


Je bent vandaag mijn eerste wij­de­ling
als dio­ce­saan bis­schop
en de eerste wij­de­ling
van een serie van vijf dit jaar.
Daar zijn we God bij­zon­der dank­baar voor.
En zon­der de andere roe­pingen en zen­dingen
in Gods kerk
tekort te willen doen:
Ik hoop dat uit deze en de andere wij­dingen
de genade zal voort­vloei­en
waardoor weer anderen zullen opstaan
om ook hun leven te geven
aan Christus en de Kerk,
ook in de dienst van het pries­ter­schap.

Paul, van harte wens ik je
voor je pries­ter­schap
Gods over­vloe­dige zegen toe.


Fotoserie

Klik op een foto voor een uitvergroting.
Terug