Gedenkplaat Martelaren van Alkmaar onthuld

Werkgroep martelaren presenteert boek

De Werk­groep mar­te­la­ren van Alkmaar had op 13 sep­tem­ber in de mid­dag een gedenk­waar­dige bij­een­komst geor­ga­ni­seerd om de mar­te­la­ren van Alkmaar te eren met een gedenkplaat bij de ingang van de St. Lau­ren­tius­kerk aan het Verdronkenoord en een fraai geïllustreerd boek­werkje dat een inlei­ding biedt op het leven van deze geloofs­ge­tui­gen.

Het pro­gram­ma van deze bij­een­komst is nog te volgen op:

https://www.youtube.com/watch?v=lL-t5h6E9pM

Gevoelig­heid

Omlijst met muziek spraken de leden van de Wergroep Jos Olbers en Bob Heusy op de bij­een­komst over het totstand­ko­men van dit ini­tia­tief en her­dachten het onlangs overle­den lid van de werk­groep, Gerard Tooren­burg. Ik heb - na de heer Tooren­burg her­dacht te hebben en de werk­groep te hebben bedankt - ge­spro­ken over de bete­ke­nis van deze aan­dacht voor de mar­te­la­ren. Die kan gevoelig liggen omdat zij zijn gestorven voor hun katho­lie­ke geloof in een tijd dat dit geloof werd ver­volgd en het pro­tes­tantisme opkwam. Daar liep de strijd tegen de (katho­lie­ke) Span­jaar­den door heen... Kan dit nog wel in een tijd van oecumene en toe­na­de­ring? Wij eren deze mar­te­la­ren echter niet omdat wij katho­lie­ken beter zijn, ook katho­lie­ken hebben lelijke dingen gedaan tegen mensen van andere over­tui­gingen, maar het gaat er wel om mensen die niets ver­keerds had­den gedaan, maar ston­den voor hun over­tui­ging te gedenken, zoals we aan ieder offer dat mensen brengen en ieder mens die ver­volgd wordt om zijn over­tui­ging niet voorbij moeten gaan.

Achter­stel­ling

Daar komt bij dat zij een periode inluid­den van meer dan twee eeuwen achter­stel­ling van het katho­lie­ke volks­deel dat geen open­ba­ren ambten mocht bekle­den, hun geloof niet mochten beleven tenzij onzicht­baar, achter gesloten deuren en tegen een betaling van een som geld voor deze 'tole­ran­tie'. Ook dit hoort bij de ge­schie­de­nis van ons land. Ik heb ver­vol­gens ver­teld dat de nederlandse bis­schop­pen bij het Ad Limina bezoek in Rome in 2013 op de con­gre­ga­tie voor de heilig­ver­kla­ringen kwam en daar als eerste werd gevraagd naar de causa van Daniël van Arendonck en zijn gezellen - de mar­te­la­ren van Alkmaar. Deze causa bleek sinds begin van de vijfti­ger jaren van de vorige eeuw stil te liggen.

Ont­hul­ling

Na deze toe­spra­ken gingen de provinciaal van de Fran­cis­ca­nen, pater Theo van Adrichem ofm en ik naar buiten met de leden van de werk­groep om de gedenkplaat te onthullen en die met een gebed te zegenen. Pater Theo van Adrichem hield daarna een gedegen inlei­ding op de ach­ter­grond waarin de mar­te­la­ren had­den geleefd. Het is niet om ons­zelf op de borst te slaan en te roemen op deze mar­te­la­ren, maar hun bete­ke­nis is dat we er in­spi­ra­tie aan mogen ontlenen voor de navol­ging van Jezus Christus.

Na de ont­hul­ling werd het boek ge­pre­sen­teerd dat de Werk­groep bij deze gelegen­heid heeft uitge­ge­ven: een fraaie eerste pre­sen­ta­tie van het leven van deze mar­te­la­ren

Ik moest de bij­een­komst helaas wat eer­der verlaten, maar om een mooie reden: in de ka­the­draal volgde de pries­terwdijing van Juan Andrés Correa del Rio.