Arsacal
button
button
button
button


heilige Mis in De Tiltenberg

Wij willen vurige priesters, apostelen!

Overweging Preek - gepubliceerd: vrijdag, 26 april 2013 - 610 woorden
kapel van De Tiltenberg in de Paastijd
kapel van De Tiltenberg in de Paastijd

Vrij­dag in de vierde week na Pasen was ik op De Tilten­berg voor colleges en voor de heilige Mis. Daarbij hield ik een preek waar­van ik hier­on­der het grootste deel weergeef.

Homilie

Gedurende de hele paas­tijd horen we voorlezen uit de Han­de­lin­gen van de Apos­te­len, dat bijbel­boek dat getuigt van het vuur van de jonge Kerk.

Ook vandaag is dat het geval: als je Paulus in Antiochië hoort spreken spat dat vuur er aan alle kanten van af.

De jonge Kerk wordt ver­volgd en bedreigd; Paulus wist daar alles van want hij was daar zelf een onder­deel van geweest.

Maar die­zelfde Paulus had de kracht van Gods genade ervaren, die hem, ver­vol­ger van Christus en de chris­te­nen, van zijn paard had gegooid en hem had gemaakt tot een blinde, tastende zoeker.

Ja, Paulus wist als geen ander dat hij leefde van de genade en hoe mach­tig Gods genade was.

Paulus spreekt dui­de­lijk, hij windt er geen doekjes om: ze hebben Jezus niet erkend maar Hem ver­oor­deeld en Hem ter dood gebracht, maar wij ver­kon­di­gen U een blijde bood­schap: Hij is verrezen! Die "ze" zijn de Joden, de mensen van Jeru­za­lem en de Joodse lei­ders en hij spreekt hier tot... Joden, in de synagoge! Je ziet het aan alles: Paulus gaat er helemaal voor.

Hij is zeer ijverig, hij gaat overal op af, hij durft te getuigen, laat zich helemaal niet bepalen door wat "ze" zullen zeggen of denken.

Dat betekent overigens niet dat hij zomaar wat roept zon­der reke­ning te hou­den met de mensen tot wie hij spreekt.

Herhaal­de­lijk laat Paulus dui­de­lijk blijken dat hij welis­waar heel krach­tig en vurig spreekt, zon­der flauwe compro­mis­sen, maar dat hij tege­lijker­tijd een heel goed gevoel heeft voor wie die mensen zijn tot wie hij zijn woor­den richt.

Zo koos Paulus ervoor zijn beroep als tentenmaker uit te oefenen en werd dat niet alleen een bron van in­kom­sten, maar ook een middel om met mensen in contact te komen.

En het bekendste voor­beeld is na­tuur­lijk het optre­den van Paulus op de Areopaag in Athene waar hij aansloot bij het feit dat zich daar ook een altaar bevond voor een onbekende God: "Die God kom ik jullie ver­kon­di­gen".

Vurig, niet bang, ijverig, wel goed afgestemd op het begrip en het denken van de mensen, sterk gewor­teld in het geloof in de verrezen Heer en zeer bewust dat het niet van hem kwam - al had Paulus vele kwali­teiten - maar dat het allemaal genade was: dat zijn de kenmerken van deze apostel van de hei­denen.

Na­tuur­lijk zijn dit de kenmerken ook van een pries­ter-apostel in onze tijd, hierin is eigen­lijk niets veran­derd.

Wees vurig, houd het vuur in je bran­dend, door een intensief contact met de Heer in gebed en over­we­ging en door ijverig te zijn in het ont­van­gen van de sacra­menten.

En laat je door niets van de wijs brengen, richt je op Jezus, de verrezen Heer.

Dat is ook precies de bood­schap van het evan­ge­lie van vandaag: "Laat je hart niet verontrust wor­den"; als klein­moe­dig­heid in je opkomt, kijk naar de Heer, richt je op Jezus, want Hij is de weg, de waar­heid en het leven.

Het is goed om niet te zeer onder de indruk te komen van ont­wik­ke­lingen in de maat­schap­pij die van het geloof in Jezus weg­voeren: heel veel zaken zijn als je ze goed beschouwd alleen maar uitingen van een triest­heid, van iets waar je eigen­lijk medelij­den mee kunt hebben. (...) Maar de Heer is verrezen, richt je op Hem, moge Hij jouw weg, de ondubbel­zin­nige waar­heid en jouw leven zijn.

En als je jouw zwak­heid ziet, bouw dan des te meer op de kracht van Zijn genade.

AMEN

Terug