Arsacal
button
button
button
button


Zorg voor elkaar: problemen met de WMO

Caritasdag in Heiloo

Nieuws - gepubliceerd: zaterdag, 28 maart 2015 - 637 woorden
staffunctionaris diaken Erik Sengers opent de caritasdag 2015
staffunctionaris diaken Erik Sengers opent de caritasdag 2015

De nieuwe Wet Maat­schap­pe­lijke Onder­steu­ning (WMO) was één van de redenen om de Caritas­dag van het bisdom Haar­lem-Am­ster­dam dit jaar het thema "Zorg voor elkaar!" mee te geven, een thema dat overigens het gehele jaar centraal komt te staan in de ac­ti­vi­teiten van de dienst caritas van het bisdom.

Ongeveer 75 mensen namen deel aan de dag, voor­na­me­lijk vanuit de parochiële caritasin­stel­lingen in het bisdom, wat een heel goede opkomst is. Het bleek tij­dens de inte­res­sante dag dat er toch wel enkele losse eindjes zijn aan dit nieuwe beleid...

De WMO is een grote bezuini­gingsoperatie. Met name op het gebied van huishoud­hulp is de vergoe­ding dras­tisch teruggedraaid. Dat is niet zomaar op te lossen. Een ander probleem is dat de wet ver­on­der­stelt dat mensen lan­ger in hun eigen omge­ving blijven en een beroep kunnen doen op zorg van buren en fami­lie­le­den. Maar niet ie­der­een heeft familie die dat op kan vangen en ook niet ie­der­een heeft buren die in staat zijn of bereid om die hulp te bie­den. Veel (psy­chi­sche) aandoe­ningen vereisen bovendien de nodige ach­ter­grondkennis bij de man­tel­zor­ger.

Kleinere ge­meen­ten moeten samen­wer­ken met andere ge­meen­ten om voldoende ‘substantie’ te hebben om de hulp goed te kunnen verlenen. Dit betekent dat het ‘loket’ waar de hulp­vraag moet wor­den neer­ge­legd, zich lang niet altijd in de eigen ge­meen­te bevindt. Bovendien zijn er in veel ge­meen­ten ver­schil­lende ‘loketten’ en is voor de meeste mensen niet dui­de­lijk met welke vragen ze waar terecht kunnen en voor welke problemen er oplos­singen wor­den aan­gereikt.

Dit alles betekent dat de rol van vrij­wil­li­gers­orga­ni­sa­ties, die in veel gevallen uit ker­ke­lijke ini­tia­tie­ven voort­ko­men, steeds be­lang­rijker wor­den, niet alleen om de weg te wijzen in zorg­ver­le­ningsland, maar ook om zelf actie te onder­ne­men. Een van die organi­sa­ties is De Regenboog Groep Am­ster­dam, waar­van mw. Karin Denkers tij­dens de bij­een­komst in Heiloo ver­telde. Zij begeleidt drie projecten: twee inloop­hui­zen en een project voor ‘hangmannen’ in het Vondel­park.

Mw. drs. Marieke Waterlan­der, fractievoor­zit­ter van het CDA in Heem­ste­de en woord­voer­der voor zorg en wel­zijn, ver­telde over de implemen­ta­tie van de WMO, over de samen­wer­king met andere ge­meen­ten en de monito­ring van de uit­voe­ring van de WMO.

In een aantal work­shops (“gespreks­kringen”) kon­den de deel­ne­mers kennis­ma­ken met het project 'de zorgzame kerk' van de pro­tes­tantse diaconie (Pieternel Ermen), de ac­ti­vi­teiten van de werk­groep Burundi in Wie­rin­gen en de Wie­rin­ger­meer, de strijd voor een duurzame ‘groene’ kerk van Kerk in Actie en fondsen­wer­ving met een inlei­ding van de project­ad­vi­seur van het SKANfonds, mw. Annemarie de Wit.

De dag werd ingeleid door dr. Erik Sengers, staf­func­tio­na­ris voor caritas van het bisdom, terwijl mw. Anita Witte en de hr. drs. Ernst Meyknecht - bei­den van de dienst Caritas van het bisdom - voor de organi­sa­tie zorg droegen. Aan het begin van de dag was er gelegen­heid om de Eucha­ris­tie­vie­ring bij te wonen. In een preekje ben ik inge­gaan op de bete­ke­nis van het Jo­han­neï­sche ‘kennen’ dat een inner­lijke kennis ver­on­der­stelt. Dat is niet alleen be­lang­rijk in de relatie tot God, maar ook in de relatie tot de naasten. De Fari­zeeën en schrift­ge­leer­den oor­deel­den Jezus van buiten, zon­der Hem te kennen. Om Caritas goed te doen is het be­lang­rijk mensen te leren kennen, een bepaalde begrijpende band met hen te krijgen, in een bepaalde zin vrien­den met hen te wor­den.

Het was een geslaagde dag. Aan het einde had ik even gelegen­heid om de organi­sa­tie te bedanken en het belang van de caritas te onder­stre­pen: caritas staat in het hart van de Kerk en het is een uits­te­kende weg om jon­ge­ren bij de Kerk te betrekken. De woor­den van paus Fran­cis­cus wer­den ons op deze dag door een pro­tes­tantse deel­ne­mer voorge­hou­den: “Ga naar buiten...”. Dat vind ik nog eens oecumene!

Terug