75 jaar kloosterzuster!
Zr. Majelle viert bijzonder jubileum
Op 28 oktober was het 75 jaar geleden dat zr. Majelle Meijman werd ingekleed als zuster van liefde. Het was 1940, de tweede wereldoorlog had ook ons land bereikt. Zaterdag 31 oktober werd dit jubileum gevierd in het R.K. Zorgcentrum Roomburgh in Leiden, waar de zuster woont.
De dag werd begonnen met een heilige Mis in de kapel van het huis, waarbij de rector, mgr. Harry Hofstede met mij concelebreerde. Daarbij heb ik onderstaande homilie gehouden.
Zr. Majelle is na haar loopbaam in het middelbaar onderwijs tien jaar huishoudster geweest in de pastorie van Haastrecht waar ik pastoor was. Daarna heeft zij nog een heel aantal jaren geholpen in het Willibrordhuis, het seminarie van het bisdom Haarlem-Amsterdam, onder meer in de bibliotheek.
Homilie
Beste zuster Majelle, broeders en zusters,
Het is vandaag een bijzondere dag
en ik ben blij dat ik die met U mee kan vieren.
Ik heb bij Uw 50, 60 en 70 jarig feest
de Heilige Mis mogen vieren
en het is voor mij een vreugde
dat ik dat nu weer kan doen.
Het is een bijzondere dag
want het komt niet zo vaak voor
dat een religieuze
haar 75 jarig kloosterjubileum kan vieren.
De beste bruidegom
Op de eerste plaats is dit een dag van dankbaarheid.
U bent dankbaar en wij zijn dankbaar
omdat de goede God
de beste bruidegom is die je kunt hebben.
Hij heeft U al die jaren geleid,
U was en bent van Hem,
Hij heeft zorg voor U;
ook als het niet altijd gemakkelijk is,
Hij is er dan toch
en ook al moet een ziel die zich aan God heeft gegeven
door het duister van de nacht,
uiteindelijk mag U dan merken en ervaren
dat Hij er voor U is
en U niet in de steek laat.
Intreden
U hebt dat op jeugdige leeftijd
al mogen ervaren.
Uw moeder is vroeg gestorven
en haar te moeten missen
was een groot verlies.
Zij was toch de ziel van het gezin,
de liefdevolle kracht die het gezin bijeen hield.
Toen U haar zo miste,
was daar ineens die hemelse Bruidegom,
de Heer die U bij de hand nam
en U ging leiden.
U kreeg daardoor op jonge leeftijd
al een diepe band met God,
zozeer dat U besloot in te gaan
op het verlangen
dat God in Uw hart had gelegd:
in te treden bij de zusters van Liefde.
Hij blijft
Op jonge leeftijd wist U al:
ik moet het niet van de mensen hebben,
zelfs al zijn ze aardig en goed,
want het leven van mensen is als een veldbloem:
vandaag staat die er
en morgen is die weg.
U wist daarom duidelijk:
ik moet leunen op God,
ik mag mijn steun vinden bij Hem,
want ook als alles verandert,
als iedereen wegvalt,
als ikzelf niet veel meer kan:
Hij is er
en Hij blijft dezelfde,
gisteren, vandaag en altijd.
Toen alles veranderde...
Ik denk dat U daarom
toch dezelfde bleef,
trouw aan Uw roeping,
ook toen de tijden gingen veranderen,
het kloosterleven van weleer verdween,
er geen nieuwe roepingen kwamen,
het eigen apostolaat werd opgegeven,
het gebedsleven en de geest van een klooster wegebde.
U bleef wie U was
en wilde trouw zijn aan alles
waar God U toe geroepen had,
ook al stond U daarin alleen.
Redenen tot dankbaarheid
We danken God ook
omdat Hij
mensen op Uw weg heeft gestuurd
om U te begeleiden en te helpen.
We denken hierbij bijzonder
aan pater Penning de Vries
die U jarenlang geestelijk heeft begeleid.
Hij was voor U een grote steun
en we gedenken hem in dankbaarheid.
We danken God ook
voor de vele jaren als lerares op school,
voor de tien jaar op de pastorie in Haastrecht,
voor de assistentie die U hebt gegeven
in het seminarie.
We danken Hem voor de mooie dingen,
de fijne herinneringen,
het goede dat U heeft mogen doen;
we danken Hem ook voor de moeilijkheden.
Waar het kruis is,
daar is Jezus
en het is onze roeping om Hem te herkennen
als het kruis op onze levensweg komt.
De geest van een kloosterling
De kern van het religieuze leven
zijn de zogenaamde evangelische raden:
armoede, kuisheid/zuiverheid en gehoorzaamheid.
Daarbij komt het leven in gemeenschap.
Die drie evangelische raden
zijn er uitdrukking van
dat we niet willen zoeken wat de wereld zoekt:
mensen willen graag een relatie,
een man of vrouw,
maar een kloosterling ziet daar van af;
mensen willen graag geld en goed,
maar een kloosterling ziet daarvan af;
mensen willen graag zelf hun leven bepalen,
hun eigen gang gaan, vrij zijn, het voor het zeggen hebben,
een kloosterling ziet daarvan af
om gehoorzaam te kunnen zijn
aan de overste, aan God.
Dat wil zeggen: een kloosterling
wil geen grootheid zoeken in deze wereld,
wil niet belangrijk zijn op aarde,
maar wil klein en nederig
in alles de hand van God ontdekken.
Gebeurt er iets moois?
Vergeet niet de gave van God erin te zien,
we hebben het gekregen, ontvangen.
Gebeurt er iets moeilijks of zwaars?
Vergeet niet God erin te ontdekken,
Hem te bedanken
en dat moeilijke aan Hem aan te bieden.
Vertrouw erop dat Hij weet
wat uiteindelijk goed voor U is
en dat Hij U liefheeft.
De poes en het balletje
De kleine heilige Theresia van Lisieux
vergeleek Onze Lieve Heer eens met een poesje
en zichzelf met een balletje.
Soms speelt dat poesje met het balletje
en is al zijn aandacht
op dat balletje geconcentreerd.
Soms lijkt dat poesje
het balletje helemaal vergeten te zijn
en ligt dat balletje zielig alleen in een hoekje.
Maar dan komt er toch weer een moment
dat het balletje weer helemaal
in de gratie is.
Zo is het ook met ons,
soms lijkt het alsof God
zich niet om ons bekommert.
Maar dat is maar schijn.
Hij laat ons dan even liggen,
als een balletje in de hoek.
Dat is niet gemakkelijk,
maar Hij vergeet ons toch niet
en straks keert Hij zich om
om weer met Zijn balletje - met ons - te spelen.
Totdat Hij komt...
Beste zuster Majelle,
van harte wens ik U heel veel zegen toe.
Dat de Heer U mag beschermen en bewaren,
dat U - in dagen dat U zich alleen voelt
en God ver weg schijnt -
vol verwachting mag uitzien
naar het moment dat Hij weer komt,
dat U er dan steeds aan mag blijven denken
hoe goed die Bruidegom van U
U heeft geleid tot deze dag
en dat Hij eens Zijn bruid zal roepen
om voor altijd in de hemel gelukkig te zijn.
Van harte proficiat, zuster Majelle,
met deze feestdag,
van harte Gods zegen!
Amen
