Arsacal
button
button
button
button


Wat Maria beloofde...

Zieken en ouderen in Banneux

Overweging Preek - gepubliceerd: zondag, 21 mei 2017 - 1050 woorden
Sacramentsprocessie in de bedevaartskerk
Sacramentsprocessie in de bedevaartskerk
Lof met ziekenzegen
Lof met ziekenzegen
Met enkele pelgrims
Met enkele pelgrims

Zieken en ouderen uit de bis­dom­men Haar­lem-Am­ster­dam en Rotter­dam zijn enkele dagen op bede­vaart in Banneux. Zondag 21 mei was ik bij hen om de Inter­na­tio­nale Mis te vieren en voor het Lof met de zieken­ze­gen. Een mooi gebeuren op een stralende dag.

Ieder jaar mag ik con­sta­te­ren dat het mensen veel goed doet om deze dagen in Banneux mee te kunnen maken. Gedurende de dag had ik gelegen­heid met veel van de pelgrims even te spreken. Het is een zieken­bede­vaart, zoals die er enkele per jaar wor­den gehou­den en dat betekent dat een uit­ge­breide staf van vrij­wil­li­gers klaar staat voor de zieken en ouderen die zorg nodig hebben tij­dens deze dagen. Het is prach­tig wat deze mensen doen en te zien dat zij zich met geloof, liefde en veel plezier inzetten!

Maria verscheen hier in 1933 aan Mariëtte Beco en deze ver­schij­ningen zijn na de oorlog erkend na een zorg­vul­dig onder­zoek. De bood­schap van deze ver­schij­ningen is een­vou­dig, daarop ga ik tij­dens de preek hier­on­der nader in.

De preek is gehou­den bij de inter­na­tio­nale Mis en daarna samen­ge­vat in het Frans en Duits (m'n samen­vat­ting was wat aan de korte kant, vond de rector van het hei­lig­dom terecht). De foto's zijn van de zieken­ze­gen en het Lof met pro­ces­sie of plech­tige intocht die 's mid­dags werd gehou­den. Vica­ris Hans Pauw leidde deze zieken­bede­vaart waar­schijn­lijk voor de laatste keer, we zijn hem dank­baar voor alle inzet die hij met veel plezier hier­voor heeft gegeven.

Homilie

Voor de zieken

Beste Pelgrims, broe­ders en zusters,
Het is goed dat we hier samen zijn
bij de Maagd der Armen in Banneux.
Voor velen van U is dat niet de eerste keer.
We komen hier graag,
dit is een plaats van troost en bemoe­diging
en een plaats van gebed.
Daar heeft Maria ons hier om gevraagd:
“Bidt veel!”
Vooral de zieken wil ik heel harte­lijk welkom heten,
want deze bij­zon­dere plaats, dit hei­lig­dom,
is er speciaal voor U:
Maria is hier geko­men voor de zieken:
“Deze bron is voorbe­hou­den voor alle naties...
voor de zieken...”.
en ook sprak zij nog tot Mariëtte Beco:
“Ik kom het lij­den verlichten”.
En Maria nodigde haar en ons allen uit
om onze han­den in de bron te steken.

Kin­der­ach­tig?

Dat is na­tuur­lijk maar
een heel gewoon, een­vou­dig gebaar.
Ik zou me kunnen voor­stel­len
dat hier een TV-per­soon­lijk­heid komt,
een politicus, een weten­schapper
of iemand anders die bekend en zo­ge­naamd be­lang­rijk is
en dat die persoon zich zou generen
om zoiets te doen:
in alle eenvoud je han­den in het water steken...
Mis­schien ken U dat verhaal uit de bijbel
van die Syriër Naäman.
Hij was melaats
en overdekt met zweren.
Hij kwam in Palestina naar de profeet Elisa,
maar die liet hem van verre de bood­schap brengen
dat hij zich zeven maal moest on­der­dom­pe­len
in de rivier de Jordaan
om genezen te wor­den.
Dat was zoiets een­vou­digs, zoiets gewoons,
dat Naäman er eerst niet aan wilde
en wei­gerde in die Jordaan te gaan.
Als de profeet iets moei­lijks had gevraagd,
had hij het veel eer­der gedaan.
Eigen­lijk wil hij niet buigen,
dat in het water gaan
was te kin­der­ach­tig voor hem.

Hoe Maria zich­zelf zag

En zo is het - denk ik -
ook wel vaak met ons:
we willen niet kin­der­ach­tig behandeld wor­den,
maar met eer en respect
en dat is goed, op zich,
maar tege­lijk vraagt God
aan ieder van ons:
wees als een kind,
wees een­vou­dig van hart,
wees nederig als Maria.
We moeten niet hoog­har­tig rea­geren!

Ja, Maria was nederig en een­vou­dig van hart.
Weet U nog hoe ze rea­geerde
toen zij uit­ver­ko­ren was
om de moe­der van Gods zoon te zijn?
Zij zong als ant­woord een lofzang, het Mag­ni­fi­cat
en zij prees hoog de Heer
die neerzag op de klein­heid
van Zijn dienst­maagd.
Zo voelde Maria zich:
klein en dienend, een­vou­dig,
geen ster op het songfestival, maar gewoon...

De mooie dingen zien

Je hebt soms mensen
die nooit iets kunnen vergeten
van wat hen is aan­ge­daan.
Ze zijn te trots om te ver­ge­ven
en blijven altijd zitten
met wrok in hun hart.
Zij raken verbitterd.
Maria was dus anders,
zij vergaf en vergat het kwade,
maar herinnerde Gods welda­den,
de mooie dingen, de geschenken, ja alles
wat God aan haar had gedaan.
Wat een mooi voor­beeld!

Niet zielig

Na­tuur­lijk is het leven lang niet altijd ge­mak­ke­lijk.
Velen van U kunnen daar van meepraten.
Als U ziek bent, pijn hebt, een dier­ba­re mist,
als U merkt dat Uzelf achteruit gaat,
is dat niet fijn.
Wat kunnen we dan doen
om geen klagend leven te gaan lei­den
en alleen maar zielig te zijn?
Ga als een kind naar Maria,
ga met een open, een­vou­dig hart,
heel gewoon.
Leg je situatie in de han­den van Maria,
die als Maagd der Armen is geko­men
om het lij­den te verlichten.
Wees niet trots,
ga niet in een ivoren toren zitten,
ver­trouw je toe, wijd je toe,
keer op keer:
"Maria, U heeft het gezegd, U heeft het beloofd,
wil mijn lij­den verlichten,
kom in mijn leven, kom in mijn hart".
Toen paus Johannes Paulus II hier kwam in Banneux
zei hij dat je op veel manieren arm kunt zijn.

Wie zijn die armen voor wie Maria hier is geko­men?

Dat zijn de een­vou­digen van hart,
de mensen zon­der pre­tenties
en met een kin­der­lijk ver­trouwen.
Zalig de armen van geest!

Wat moet een leer­ling doen?

Langzamer­hand gaan we naar het Pinkster­feest toe.
In het evan­ge­lie van vandaag
spreekt Jezus al over de komst van de heilige Geest.
Jezus zegt dat de wereld de Geest niet kent
en niet ont­vanke­lijk is,
maar de leer­lin­gen wel.
Wie zijn die leer­lin­gen waarop Jezus doelt?
Nee, niet alleen de twaalf apos­te­len, maar wij allemaal..
We zijn een leer­ling als we de twee dingen doen,
die Jezus noemt:
Hem lief­heb­ben en doen wat Hij ons vraagt:
God lief­heb­ben en Zijn gebo­den onder­hou­den.
Het begint met de liefde voor God.
Wie liefheeft,
heeft een een­vou­dig hart,
Een hart vol liefde zit niet vol
met allerlei moei­lijke redene­ringen.
Liefde voor God
geeft overgave en ver­trouwen.

On­be­vlekt

Maria is daarin ons voor­beeld.
Zij is de bruid van de heilige Geest
en haar hart is on­be­vlekt.
Dat betekent dat Maria zich door God liet lei­den,
helemaal.
Wij zijn dan wel iets min­der goed dan zij,
maar wij kunnen op haar voor­spraak bid­den
dat ons hart steeds meer
op dat van haar mag lijken.
AMEN.

Terug