Priestervakantie: het was goed en gezellig...

Afscheid van prelaat Imkamp

Ik weet niet precies meer wanneer we met de pries­ter­va­kan­tie zijn be­gon­nen. Het is in ieder geval meer dan vijf­tien jaar gele­den dat we vanuit het semi­na­rie een open uit­no­di­ging deden aan pries­ters om mee te gaan. Dit jaar had­den we een wel heel aangename lokatie. Het werd een vakantie met allerlei ingrediënten.

Het concept

De gedachte achter de pries­ter­va­kan­tie is ruim een week als pries­ters met elkaar vakantie te vieren, met een paar vaste onder­de­len: we vieren samen iedere dag de Eucha­ris­tie en bid­den de lau­den en vespers en er is half-pension. Voor de rest is ie­der­een vrij. Dat betekent in de praktijk dat we soms samen iets gaan doen of in kleinere groepjes of alleen, naar keuze. De vakantie staat open voor alle pries­ters.

Huis en omge­ving

Het huis in Bad Wörishofen wordt geleid door de Mallesdorfer Schwester, een zuster con­gre­ga­tie die deze taak nog toe­ver­trouwd heeft gekregen door pastoor Sebastian Kneipp, die de grondleg­ger is van de beroemde Kneipp-kuren, waar heel het stadje vol van is. Dat geeft in heel het plaatsje een bepaalde sfeer, met veel open­heid naar elkaar. Met ruim tach­tig gasten, waar­on­der buiten onze groep nog andere pries­ters en zelfs een kar­di­naal, zat het huis ongeveer vol. De zusters zorgen voor niet alleen voor een mooie gees­te­lij­ke sfeer, ook de 'mate­rië­le' omstan­dig­he­den zijn voor­tref­fe­lijk en de omge­ving biedt veel moge­lijk­he­den voor wan­de­len, fietsen, cultuur. Na­tuur­lijk doen veel mensen in het huis een of andere vorm van Kneipp-kuur.

De pries­ters hebben uitstapjes gemaakt naar onder meer München, Ottobeuren, Andechs, de Ammerse en Diessen (waar de kerk staat die hiernaast is afge­beeld).

Maria Vesperbild

Een bij­zon­dere belevenis was de vie­ring van Maria Ten­hemel­op­ne­ming in Maria Vesperbild, waar zo'n 8000 mensen aanwe­zig waren voor de heilige Mis en licht­pro­ces­sie met kar­di­naal K. Koch, presi­dent van de Pau­se­lijke Raad voor de be­vor­de­ring van de een­heid van de chris­te­nen. Na afloop was er een ont­moe­ting voor alle mede­wer­kers en de aanwe­zige pries­ters. Op de web­si­te van de bede­vaart­plaats Maria Vesperbild zijn er veel mooie foto's en filmpjes van te zien.

Afscheid prelaat Imkamp

De avond had voor Prelaat dr. Wilhelm Imkamp een bij­zon­der karakter. Bijna der­tig jaar heeft hij de lei­ding gehad van deze bede­vaart­plaats, die in die jaren wijd en zijd bekend is gewor­den. Ook hij­zelf is in de Duitse katho­lie­ke wereld een bekende per­soon­lijk­heid. Hoewel hij nog niet zo heel oud is, zal hij om ge­zond­heidsre­denen toch terug tre­den en met emeritaat gaan per 1 januari aanstaande. Dat was pas bekend gewor­den en zijn vertrek werd door ie­der­een als een groot verlies beschouwd. Voor mij gaf dit nog een bij­zon­der tintje aan het bezoek. Ik had Prelaat Imkamp één keer eer­der ontmoet, bij een bezoek van het semi­na­rie Rolduc aan Rome waar hij se­mi­na­rist was in het Germanicum; ik denk dat hij toen vlak voor de pries­ter­wij­ding stond. Nu zag ik hem weer, kort voor het einde van zijn loop­baan. Het liet me weer de betrekke­lijk­heid van het aardse leven zien en de snel­heid waar­mee het voorbij gaat.

Volgend jaar?

Waar de pries­ter­va­kan­tie volgend jaar naar toe gaat? Ik weet het nog niet... ik ben benieuwd. Ik hoop dat het dan weer net zo gezellig en goed wordt als dit jaar.