Mothers prayers bestaan tien jaar in Nederland!

‘Verheug je in het moederschap’

Mothers prayers is een Engels ini­tia­tief dat tien jaar gele­den naar Neder­land overwaaide: moe­ders bid­den voor hun kin­de­ren en degenen die aan hun gebed wor­den toe­ver­trouwd. Zo voegen zij bij het na­tuur­lijk moe­der­schap een gees­te­lijk moe­der­schap. Een kerk vol moe­ders vierde het tien­ja­rig jubileum in de "Drie Stromen"-kerk in Am­ster­dam Zuid-Oost met hun gees­te­lijk adviseur pastoor J. van der Mee.

Cate­chiste Santa Jaddoe van de pa­ro­chie in Am­ster­dam Zuid-Oost ("De Graan­kor­rel") is zelf ook bij Mothers prayers betrokken en trad op als gastvrouw voor het feestvierende gezel­schap. Lande­lijk coördinatrice is mw. Jacintha Lagemaat. Intussen zijn in het hele land meer dan 130 gebeds­groepen ontstaan en de bij­een­komsten wor­den als zeer inpirerend en gezellig ervaren. Wie in­te­res­se heeft kan contact opnemen met mothersprayers_nl@hotmail.com of via www.rkac­ti­vi­teiten.nl/mothersprayers

Op deze fees­te­lij­ke dag vierde ik de heilige Eucha­ris­tie en hield daarbij de volgende homilie:

Homilie

Het is mij een vreugde vandaag dit tien­ja­rig bestaan van de Mothers prayers in Neder­land samen met U te vieren en met Uw gees­te­lijk leidsman, pastoor J. van der Mee.

U heeft dit jaar als thema gekozen: “Verheug je in het moe­der­schap” en ik kan daar alleen maar mijn grote waar­de­ring voor uit­spre­ken, want het moe­der­schap is wer­ke­lijk iets prach­tigs en het is het echt waard dat u er vreugde aan beleeft en het als iets moois en vreug­de­vols ziet.

Het is in het leven altijd een kunst vooral en bovenal de gaven te zien die je ge­schon­ken zijn, dat wat je is toe­ver­trouwd.

Het is men­se­lijk, maar ook al te men­se­lijk, om vooral te zien wat je niet hebt, wat je mist.

Geniet van je kin­de­ren, wees dank­baar voor je kin­de­ren, zie de mooie, unieke gave die je door hun leven is toe­ver­trouwd.

Daar­mee wil ik niet weg poetsen dat U het mis­schien wel heel erg moei­lijk hebt gehad met uw kin­de­ren, dat zij u mis­schien zelfs veel tranen hebben gekost en dat er mis­schien nog steeds heel veel mee aan de hand is, maar de kunst van het geloof is toch de gave te zien en niet alleen wat u mist of wat er fout is.

Dat is een kwestie van geloof, overgave en ver­trouwen.

Zeker, zet u in alsof alles van u afhangt, maar ver­trouw dat alles in Gods hand ligt.

“Verheug je in het moe­der­schap”.

Veel vrouwen hebben vroe­ger met een zekere bitter­heid terug gedacht aan de kansen die aan hen wer­den ont­hou­den.

Jongens mochten stu­de­ren, waren vrij, mochten werken, hoef­den thuis ook vaak niet veel te doen, terwijl de meisjes geen carrière kon­den opbouwen, niet die kansen kregen.

Dat kan pijn doen het kan je doen voelen dat je iets be­lang­rijks is ontnomen, maar uit­ein­delijk moeten we toch niet vergeten dat het moe­der­schap veel mooier is dan een carrière of een studie.

Ook hier geldt weer: richt jezelf op de gave, focus op wat je wél is toe­ver­trouwd.

Concentreer je op wat je ge­schon­ken is; het is een kwestie van geloof en ver­trouwen maar dáár ligt je reden tot dank­baar­heid.

En wie dank­baar leeft, die leeft gelukkig.

Een van de zaken die ons leven het meest kunnen vergallen, is de gedachte dat het gras bij anderen veel groener is.

Probeer gelukkig te zijn, probeer je te vin­den in wat je hebt gekregen.

Ik zou daar bij willen voegen: wat is be­lang­rijk in het leven, wat is er dat blíjft? Hier in dit aardse leven is dat vooral de band die je met mensen hebt, het be­lang­rijk­ste is de liefde.

Het zijn die ban­den van het leven, die altijd blijven en ver­bon­den­heid geven.

Dat je moe­der bent, blijft altijd, dat is een band die er is en altijd zal zijn, zelfs als de relatie met kin­de­ren moei­lijk is: je blijft altijd moe­der, dat gaat nooit weg, dat is een band van liefde.

Je moe­der­schap is be­lang­rijker en veel invloedrijker dan welke baan of carrière ook.

Naast het fysieke moe­der­schap kan dat ook een gees­te­lijk moe­der­schap zijn.

We kwamen dit tegen in de eerste lezing van vandaag: Paulus schrijft aan de chris­te­nen van Filippi dat hij zich zal blijven verheugen omdat de ver­kon­di­ging zal uitlopen op zijn red­ding, “dankzij uw gebed”, zo schrijft hij.

Paulus wordt gesteund door het gebed van anderen en dat gebed is zo wezen­lijk, zo be­lang­rijk dat hij mede daaraan zijn red­ding dankt.

Paulus heeft dus gees­te­lij­ke moe­ders achter hem staan, mensen die voor hem bid­den.

Dit gees­te­lijk moe­der­schap dat zich uit in het gebed is bij­zon­der be­lang­rijk, maar om dit belang te zien moeten we geloven in het moe­der­schap en in de waarde van het gebed, als uiting van liefde.

Als wij bid­den voor anderen en als u als moe­ders bidt heel bij­zon­der voor Uw kin­de­ren en al degenen die U zijn toe­ver­trouwd, brengen wij een stroom van liefde in deze wereld, wij verenigen ons met de verlossende liefde van Christus, die alleen deze wereld ver­an­de­ren kan.

Het evan­ge­lie liet ons vandaag zien hoe de geno­dig­den aan tafel de beste plaatsen uit­zochten.

We kunnen ons dat goed voor­stel­len; zo doen mensen maar al te gauw: zij pakken het beste voor zich­zelf, de beste plaats, het lekkerste eten, de beste positie, het hoogste en grootste, het mooiste en duurste voor ons­zelf, dat zit nu eenmaal in ons mensen.

Toch weten we tege­lijker­tijd ergens eigen­lijk wel dat we daar­van niet gelukkig wor­den: deze manier van doen houdt in dat we altijd meer willen, eigen­lijk nooit echt tevre­den zijn en gelukkig met wat ons gegeven is.

Maar als je tevre­den kunt zijn en blij met wat je hebt ont­van­gen, je eigen kleine plaats, dan zal er vreugde zijn in je hart en dank­baar­heid.

Wie niets verwacht en toch iets krijgt, is gauw tevre­den en gelukkig; wie altijd meer wil, haakt naar groter, zal nooit vervulling vin­den.

Laten wij vandaag ons voor­ne­men in dank­baar­heid te ont­van­gen, aan te nemen wat de Heer ons geeft om vanuit die erva­ring van tevre­den­heid, van dank­baar­heid en overgave, ons gees­te­lijk moe­der­schap uit te kunnen oefenen tot heil en wel­zijn van velen.

Ik wens de Mothers prayers van harte proficiat met hun tien­ja­rig bestaan!

AMEN