Arsacal
button
button
button
button


Getuige van de verrezen Heer!

Diakenwijding in Bovenkarspel

Overweging Preek - gepubliceerd: maandag, 5 april 2021 - 1083 woorden

Op tweede Paas­dag vond in Bo­ven­karspel de diaken­wij­ding plaats van Wim Zurlohe die ook als diaken in West-Friesland Zuid Oost werk­zaam zal blijven. In een prach­tig met bloemen versierde H. Martinus­kerk vond de wij­ding plaats, na­tuur­lijk met alle beper­kingen qua aantal aanwe­zigen, qua afstan­den enzo­voorts die bij deze Corona-tijd ‘normaal’ zijn.

Een kwartet van het gemengd koor onder lei­ding van Johan Paul de Groot en organist Edwin Hinfe­laar ver­zorgde de zang. In de kerk waren gelo­vi­gen aanwe­zig die nauw bij de wij­de­ling betrokken zijn. Trudy Sjerps en Piet Kok waren lectoren, diakens Jules Post en Hans Bruin assis­teer­den en een vijftal pries­ters con­ce­le­breer­den: na­tuur­lijk de pries­ters van de regio, vica­ris Bruggink als rector van de diaken­oplei­ding en rector Luc Georges van het semi­na­rie in Nieuwe Niedorp. De diaken­wij­ding kon via live-stream wor­den gevolgd. Zo was het ondanks de beper­kingen toch een fees­te­lijk gebeuren.

De H. Martinus­kerk is geconsa­creerd door een ‘pa­ro­chie­zoon’ (een pries­ter afkoms­tig uit de pa­ro­chie): kar­di­naal Johannes Willebrands (toen nog alleen bis­schop), die jarenlang lei­ding heeft gegeven aan de inzet van de katho­lie­ke kerk voor de oecumene en later tevens aarts­bis­schop van Utrecht werd.

 

Getuige van de verrezen Heer!

Beste Wim, broe­ders en zusters,
allen die met ons verbon­den zijn via de live-stream,

Wij mogen deze diaken­wij­ding vieren
in de vreugde van het Paas­feest:
De Heer is verrezen!

Waar­lijk verrezen?

De leer­lin­gen komen pas langzamer­hand
tot de ontdek­king
dat hun Heer de dood heeft overwonnen,
dat Hij wer­ke­lijk leeft.
In deze hele Paasweek
- die één groot hoog­feest is -
zullen we keer op keer horen
hoeveel moeite ze hebben
om er in te kunnen geloven
dat het wer­ke­lijk waar is
dat Jezus uit de doden is opgestaan.

Beuzel­praat

De aller­eersten
die met de bood­schap van de ver­rij­ze­nis
wor­den belast,
zijn de vrouwen,
onder wie Maria Magdalena;
de Heer heeft hen uitgekozen
om als eersten
de bood­schap van de ver­rij­ze­nis te brengen.
Maar dat het vrouwen zijn
werd door som­mi­ge leer­lin­gen - mannen -
aan­lei­ding gevon­den
om het geheel als beuzel­praat af te doen!

Bedreigend

Voor som­mi­ge anderen is dit
een onge­mak­ke­lijke waar­heid,
die bood­schap van de ver­rij­ze­nis,
zij zien er een bedrei­ging in:
we hoor­den vandaag in het evan­ge­lie
dat soldaten wor­den omgekocht
om een ander verhaal te ver­tellen.
Het zijn maar praatjes,
daar geloof je toch niet in,
legendes, een sprookje, dat is het!

En Thomas had moeite
(eerst zien, dan geloven)
en de somber gestemde Emmaüs­gan­gers
die dachten dat alles afgelopen was:
Ze kon­den het maar niet geloven...

Kerygma

Toch is de paas­bood­schap,
de ver­kon­di­ging dat Christus is verrezen,
de kern van ons chris­te­lijk geloof!
Dat is het hart van het Kerygma,
van de kern van wat we ver­kon­di­gen:
Jezus Christus is waar­lijk verrezen!

Die bood­schap houdt in
dat ook wij zullen leven
- de dood heeft niet het laatste woord -,
dat de ver­rij­ze­nis ook ons deel zal zijn,
dat we geschapen zijn
om vol­ko­men gelukkig te wor­den
en eeuwig te leven.

De taken van de diaken: de Eucha­ris­tie

Dat, beste Wim,
is de kern van de bood­schap
die jou vandaag op bij­zon­dere wijze
wordt toe­ver­trouwd.
Want de eerste taak van de diaken
is de deelname en assis­tentie bij de Eucha­ris­tie
en dat is de vie­ring
van het sterven en verrijzen van Jezus:
Hij leeft en Hij is wer­ke­lijk onder ons aanwe­zig!

Leef met Hem en je zúlt leven,

Vredewens

Dé grote Paaswens van de Heer is:
“Vrede zij met je”.
Dat wenst Hij Zijn leer­lin­gen toe
als Hij aan hen verschijnt.
Het is precies de diaken
die in de Mis oproept
die vrede door te geven.

Dat er vrede in ons mag zijn,
ook al loopt mis­schien niet alles even lekker;
Vrede
omdat God ons liefheeft,
omdat ons leven een doel heeft,
omdat de schep­ping een won­der is,
omdat er toe­komst is en uit­zicht.

Er is zoveel haat en geweld,
zoveel oorlog en ellende in de wereld.
Gisteren heeft onze paus
weer een heel aantal brandhaar­den opgesomd
in zijn Paas-bood­schap “Urbi et orbi”.
En toch blijven we geloven
dat al dat lij­den, al dat kwaad,
waar zoveel mensen onder gebukt gaan
niet het laatste woord zal zijn.
Het laatste woord zal “Vrede” zijn!

De ver­kon­di­ging van het evan­ge­lie

De tweede hoofd­taak van de diaken
is de lezing en de ver­kon­di­ging van het evan­ge­lie
waar­van de kern de bood­schap is
dat Christus de Heer is verrezen.
Dat is de ware vreugde van ons geloof.
Als Christus niet verrezen is,
zegt Paulus al,
is je geloof zon­der inhoud,
dan zou de ellende in de wereld
toch het laatste woord hebben.

Wim, je wordt gewijd
om een blijde, vreug­de­volle bood­schap
te ver­kon­di­gen!

Wat een mooie dag dus,
deze tweede Paas­dag,
deze dag in het Paasoctaaf,
om de diaken­wij­ding te ont­van­gen.

Getuige van de Ver­rij­ze­nis op be­lang­rijke momenten

Er is niet zo heel veel veran­derd
in twee­dui­zend jaar!
Ook nu zullen veel mensen moeite hebben
om in de opstan­ding, de ver­rij­ze­nis van Jezus
te geloven
of ze geven er een eigen draai aan,
zodat het niet meer echt en wer­ke­lijk is:
daarom, beste Wim,
mag je op be­lang­rijke momenten
in het leven van mensen aanwe­zig zijn:
bij het doopsel van een pas­ge­bo­ren kind,
bij een huwe­lijk,
bij het afscheid van een dier­ba­re,
allemaal taken van de diaken.
Op die momenten mag je getuigen
en door de vie­ring laten zien
dat er méér is
dan wij mensen kunnen verklaren,
méér dan het lij­den
dat zo zwaar op de wereld
en op mensen weegt

Wij mensen hebben zoveel moeite
om in het won­der te geloven,
ook al maken we goed beschouwd
ook best weleens won­de­ren mee.
Geen won­der dus dat ook de leer­lin­gen
zoveel moeite had­den
om in de ver­rij­ze­nis te geloven.
Wat God ons wil geven en geeft
gaat onze men­se­lijke gedachten
nu eenmaal verre te boven!

Getuigen van Gods liefde

Beste Wim, je wordt gewijd tot diaken
om te getuigen
van de liefde van God
door lij­den heen,
over de grenzen van de dood heen,
tot in het eeuwige leven.
Geen mens zal Hij verloren laten gaan,
niet is groter
dan het verlangen van Zijn Hart
om ons allen te red­den.

En jij mag daar nu
vanuit de genade van dit gewijde ambt
een bij­zon­dere mede­wer­ker
en ver­kon­di­ger van zijn.

Leven als diaken

Het getij­den­ge­bed dat je verricht
en heel de geest van gebed,
de Eucha­ris­tie die je mee-viert,
de naasten­liefde die je hebt,
vooral voor de armen en de zwakkeren
en heel je levens­wij­ze,
de zuiver­heid van je intenties,
alles zal mogen bijdragen
om gestalte te geven
aan Jezus Christus
die de diaken werd
- dat wil zeggen: de die­naar -
van ons allen.

Zegenwens

Beste Wim, van harte wens ik je
Gods zegen
voor je persoon
en voor je dienst als diaken,
in dienst van de verrezen Heer.

Terug