Hoe leef je? Hoe reageer je op wat pijn doet en onzeker maakt?
Drie koningen in Bennebroek
Op 2 januari vierden we het feest van Openbaring des Heren, zoals het feest van Driekoningen officieel heet. Ik was die dag in de sint Jozefkerk in Bennebroek, waar helaas tegen een mogelijke sluiting van de kerk wordt aangekeken. Gebrek aan vrijwilligers die de parochies kunnen dragen is een van de belangrijkste oorzaken die het nodig maakt om die weg dit jaar te gaan. Ik was in Bennebroek om een beetje troost en steun te bieden en een luisterend oor, in zoverre dat nu mogelijk is. De pandemie verhinderde helaas een samenzijn van de parochianen na de heilige Mis.
Kapelaan Rob Verhaegh concelebreerde en ook pastoraal werker Ans Dekker was aanwezig. Zij zetten zich in om de gemeenschappen van Vogelenzang en Bennebroek pastoraal te begeleiden naar intensieve samenwerking toe. De beide parochies maken deel uit van het vrij kleine samenwerkings verband met de beide Heemsteedse parochies.
OPENBARING VAN DE HEER - DRIEKONINGEN
Homilie
Alles wat pijn doet en onzeker maakt: hoe ga je reageren?
Hart onder de riem
Wat wens ik U toe voor dit nieuwe jaar?
Ik begrijp dat dit jaar voor U als parochie
pijnlijke stappen met zich gaat meebrengen
en daar wil ik U van harte
veel sterkte voor wensen.
Ik kom vandaag niet om de kerk te sluiten,
de bisschop mag pas iets zeggen
aan het eind van de hele procedure.
Maar ik kom vandaag wel om U
een hart onder de riem te steken
en om U te zeggen
dat wat er ook zal gebeuren
God U niet verlaat.
Ik hoop dat U met dat vertrouwen
dit nieuwe jaar binnen kunt gaan,
ondanks de situatie waarin we verkeren
- de pandemie grijpt heel veel mensen aan -,
want dat vertrouwen is de basis
voor een gelukkig leven, met een gelukkige afloop!
Als we iets verliezen...
Wat maakt het vaak voor een verschil
hoe we in een situatie staan!
Wie vooral bang is iets te verliezen
- vrijheid, wat je gewend bent, wat je hebt -
zal vaak met angst en gevoelens van onbehagen,
misschien zelfs met agressie
in het leven staan,
want het leven is nu eenmaal zo
dat dingen veranderen,
dat we voor onverwachte en soms ook onprettige
gebeurtenissen komen te staan,
dat allerlei aardse zekerheden
ons uit handen worden geslagen.
Dat gebeurt in deze tijd van de pandemie
natuurlijk volop...
Allerlei heel gewone burgerlijke vrijheden
kunnen niet worden uitgeoefend
omdat het algemeen welzijn in een tijd van pandemie
om maatregelen en beperkingen vraagt.
We kennen natuurlijk allemaal
de discussies die dat oproept...
Kerksluiting
Nu is een kerksluiting natuurlijk
van heel andere aard,
maar ook dat doet pijn,
we zouden allemaal - denk ik - wel willen
dat de situatie anders was
en veel en veel meer mensen
in het kerkelijk leven zouden participeren.
Dat is helaas niet zo,
maar we moeten de boodschap
wel blijven laten klinken,
we moeten de sacramenten
blijven vieren,
we moeten de zin van het leven
blijven verkondigen...
Hoe zullen we reageren?
We kunnen op twee manieren reageren
in situaties waarin iets wegvalt
of iets wordt ontnomen,
zoals in de pandemie:
De ene manier is angstig,
krampachtig alles willen houden
zoals het was
en blijven bij de pijn
die de situatie veroorzaakt;
de andere manier is
de kansen te zoeken
die een nieuwe, andere situatie biedt:
wat kan wel?
En hoe zouden we daarmee
ons voordeel kunnen doen?
Die twee levenshoudingen
komen we vandaag in het evangelie tegen
op deze zondag van de wijzen uit het oosten.
De wijzen
Die wijzen waren open minded,
zij zochten naar waarheid, naar God
in de situatie die hun was gegeven;
zij maakten gebruik van de ster die was verschenen
om stappen te kunnen zetten
naar een nieuwe en grotere kennis
van Gods werk
en van die pasgeboren koning
wiens ster zij hadden gezien.
Zij kwamen naar Jeruzalem en Bethlehem,
zoekend, in de hoop te vinden...
Zij hadden dus een hoopvolle, zoekende
levenshouding, open voor het nieuwe
dat God op hun pad had gebracht.
Geen wonder dat zij blije, positieve mensen waren;
het staat er uitdrukkelijk:
“Op het zien van de ster
werden zij vervuld
van overgrote vreugde”.
Herodes
Daar staat in dit evangelie
die andere man tegenover,
die volkomen anders reageert
op precies dezelfde boodschap
over de ster als teken van de geboorte
van de door God gegeven
herder en koning van het volk!
Herodes werd verontrust,
hij ervaart de situatie als bedreigend,
hij wil alles bij het oude houden
en hij zal alle kleine kinderen ombrengen
- de kindermoord van Bethlehem -
om de status quo te herstellen.
Maar deze Herodes was natuurlijk niet gelukkig.
Hij leefde in angst
voor wat zijn positie zou bedreigen,
voor wat verlies van macht en zeggenschap
voor hem zou betekenen...
Maar als hij nu eens wat meer vertrouwen had gehad
dan had hij gezien
dat dit kind geen bedreiging voor hem was,
want Jezus kwam niet
voor een koningschap op aarde.
En wij?
Hoe leef je?
Met wat voor levenshouding?
Wat roepen veranderingen in je op?
Uiteindelijk vinden we geluk
als we de sprong van vertrouwen
durven wagen.
Alles uit handen geslagen?
De leerlingen van Jezus
maakten diens kruisdood mee
en enkele tientallen jaren later
de verwoesting van Jeruzalem.
Alles was weg, zo leek het.
Maar nee, dat was de opmaat
voor een geheel nieuwe werkelijkheid,
een groei naar een andere situatie:
Jezus was verrezen
en de leerlingen waren uitgegaan
om het evangelie te verkondigen
en al hebben ze heel veel tegenstand ondervonden
- bijna allemaal hebben ze de marteldood ondergaan -,
God ging een weg met hen en met Zijn kerk
die vele vruchten droeg, tot nu toe,
tweeduizend jaar later.
Geborgen
Heb bij alles wat je doet en overkomt,
bij alles ook wat lastig is en moeilijk
vertrouwen
dat er Één is die alles ten goede leidt,
in wiens hand en in wiens hart
wij allen geborgen zijn.
Ga met God, ga met vertrouwen,
ga met liefde
en met vrede in je hart...
Gods zegen wens ik jullie allen toe
voor het jaar 2022
met alles wat dat jaar
ons brengen zal.
