Aanstellingen, Admissio en Eed van trouw in seminarie

Willibrorddag seminarie Heiloo

De Eucha­ris­tie­vie­ring tij­dens de Wil­li­brord­dag in het semi­na­rie van Heiloo was extra fees­te­lijk. We vier­den de aan­stel­ling tot lector van Stefan Doss en Eric Venneker en de admissio (opname onder de wij­dings­kan­di­da­ten) van Emil de Jesús Serpa de la Ossa. Jaider Chantre Sanchez legde de ge­loofs­be­lij­de­nis en de eed van trouw af. Hij wordt zater­dag na Pink­ste­ren tot pries­ter gewijd.

Stefan, Eric en Emil zijn se­mi­na­risten van het Dio­ce­saan semi­na­rie Re­demp­to­ris Mater. Diaken Jaider is na het semi­na­rie te hebben gevolgd in ons bisdom en een periode in het bui­ten­land te hebben gedaan, sinds an­der­half jaar werk­zaam in de pa­ro­chies van Heems­kerk, Castricum, Uitgeest, Beverwijk, Wijk aan zee en Velsen Noord.

Gesprek met de jonge pries­ters 

Ook op deze Wil­li­brord­dag had ik weer eerst het gesprek met de jonge pries­ters. Het is goed hun erva­ringen te horen, hun vreugde, de problemen, de intiatieven en de strijd: het hoort er allemaal bij...

Lezing

Daarna volgde de maan­de­lijkse Wil­li­brord­le­zing die dit keer over de toepas­sing van de Gedrags­co­de ging. Met een zekere regelmaat wordt daar aan­dacht aan besteed. Pries­ter Van Der Ven, betrokken bij de klachten­com­mis­sie, lichtte de Gedrags­co­de met voor­beel­den en praktijk gevallen toe. De lezing vond plaats in het Oesdom (zie foto).

Eucha­ris­tie

De Eucha­ris­tie­vie­ring was dit keer in de Bede­vaart­ka­pel, omdat er toch wel een tach­tig mensen aanwe­zig waren van­wege de aan­stel­lingen en admissio. Onder hen een flink aantal pries­ters en familie, vooral van de kan­di­da­ten die hun familie in Neder­land hebben of in de pa­ro­chie werken.

Zacheus

In de Eucha­ris­tie vier­den we de jaar­lijkse gedenk­dag van de wij­ding van onze ka­the­draal. Het evan­ge­lie was dat van Zacheus ( LC. 19, 1-10). In de homilie stond ik daarbij stil: Zacheus ont­vangt Jezus ook met zijn hart: de. Helft van zijn bezit geeft hij aan de armen en hij herstelt het onrecht vier­vou­dig wat hij heeft aan­ge­daan. Hoe kon het zover komen? Want Zacheus was rijk en had een hoge positie en het is voor een rijke moei­lijk het rijk Gods binnen te gaan. Het eerste is na­tuur­lijk de blik van Jezus die op hem rustte toen hij in de Vijgen­boom zat. Die blik was vol barm­har­tig­heid en hield een roe­ping in. Maar ook de kleine kant van Zacheus zullen hem geholpen hebben: hij werd veracht door velen om zijn collaboratie met de Romeinen en zijn afper­sing van tolgel­den en hij was klein van stuk. Juist zijn kleine kanten wer­den zijn red­ding! Zo gaat het vaak, ook met ons...

Na de Eucha­ris­tie was er een fees­te­lij­ke maal­tijd om deze bij­zon­dere dag te vieren.