De betekenis van de kathedraal

125 jaar Kathedrale basiliek van Sint Bavo

Op dins­dag 2 mei werd de kerk­wij­ding van de ka­the­drale basiliek van sint Bavo gevierd en omdat het dit jaar 125 jaar gele­den was dat die plech­tig­heid had plaats gevon­den, was er een fees­te­lij­ke H. Mis waaraan ook de kanun­niken deel namen.

Plebaan Floris Bun­scho­ten leidde de Eucha­ris­tie­vie­ring in met enkele woor­den van welkom en dank­baar­heid niet alleen om het gebouw maar ook jegens allen die zich ervoor inzetten.De leden van het ka­the­draal kapit­tel con­ce­le­breer­den voorzover zij in de gelegen­heid waren. De vie­ring met prach­tige zang van de Bavo­can­to­rij is nog te zien op ka­the­draal tv: Heilige Mis - Dins­dag 2 mei - Jubileum­vie­ring 125e ver­jaar­dag van de wij­ding van de Ka­the­draal - YouTube Ook de och­tend­mis van deze dag is daar nog te zien.

Hier­on­der de homilie die ik bij deze gelegen­heid heb gehou­den

Homilie

Waarom onze ka­the­draal zo be­lang­rijk is

KERKWIJDING KATHEDRAAL

Broe­ders en zusters,

Een gedenk­waar­dige dag

Vandaag vieren we dus dank­baar de 125e ver­jaar­dag
van de kerk­wij­ding van deze unieke ka­the­draal.
We zullen dit jubileum
in ok­to­ber bij het sint Bavo­feest
nog uit­ge­brei­der vieren,
maar vandaag op de dag zelf
willen we er niet aan voorbij gaan,
want het is voor Haar­lem, voor de pa­ro­chie en ons bisdom
een gedenk­waar­dige dag.

Een uniek gebouw

Deze ka­the­draal is uniek in Neder­land
om vele redenen:
het is de enige katho­lie­ke ka­the­drale kerk in Neder­land
die als ka­the­draal is gebouwd,
het is een rijks­mo­nu­ment en basiliek,
ka­the­draal en basiliek,
dat heeft deze kerk in ons land
alleen met de sint Jan in Den Bosch gemeen.

Eenheid in verschei­den­heid

Dit gebouw straalt ener­zijds een grote harmonie uit
en ver­te­gen­woor­digt ander­zijds ongeveer alle bouw­stijlen
van de twin­tigste eeuw.
Daar­mee geeft het een mooi ge­tui­ge­nis van onze kerk
die een­heid is in verschei­den­heid:
een­heid in geloof en morele over­tui­ging,
verschei­den­heid in allerlei vormen van spiri­tua­li­teit.
Grote kunste­naars hebben aan dit gebouw
hun bijdrage geleverd.
Dat alles en nog meer
maakt dit gebouw tot een uniek
cultureel monu­ment van deze lage lan­den.

Mystagogie

De ka­the­draal is een een­heid
omdat die als één grote mystago­gische catechese
vorm heeft gekregen,
dat wil zeggen: dat wat architectuur en kunst
ons hier te zeggen hebben,
vormt stap voor stap
een inlei­ding, een inwij­ding in het katho­lie­ke geloof.

Publi­ca­tie

Ik ben daarom dank­baar
dat dit jaar
- door de goede zorgen van diaken Philip Weijers -
er een nieuw boekje zal ver­schij­nen
dat alle aan­dacht heeft voor die mystago­gische aspecten,
die inlei­ding en inwij­ding in het geloof,
die onze ka­the­draal eigen is.
Mensen die hier binnenlopen
en de ka­the­draal bekijken en een uitleg krijgen
wor­den daardoor geraakt.

Bij­zon­dere vie­rin­gen

Maar dat is na­tuur­lijk nog lang niet alles.
Vandaag mogen we ons dank­baar te binnen brengen
hoeveel mensen in die 125 jaar
hier de Eucha­ris­tie hebben gevierd
en de sacra­menten hebben ont­van­gen,
hoeveel kin­de­ren en vol­was­se­nen hier zijn gedoopt
en het heilig vormsel kregen,
een chris­te­lijk huwe­lijk hebben gesloten
of Gods ver­ge­ving ont­vingen in de biecht.
Talloze uit­vaar­ten hebben hier plaats gevon­den.
Heel bij­zon­der is dit de plaats
waar hon­der­den pries­ters
hun pries­ter­wij­ding hebben ont­van­gen.
En dio­ce­sane ac­ti­vi­teiten hebben hier plaats gevon­den
zoals de chrisma­mis en de Bavo­dag voor de vor­me­lin­gen.

Teken van een­heid en ver­bon­den­heid

Daarom is dit een bij­zon­dere dag
om God dank te zeggen
voor onze ka­the­draal
als bis­schops­kerk en paro­chie­kerk,
als symbool en teken
van Gods aanwe­zig­heid in ons mid­den
en van de een­heid en ver­bon­den­heid
van alle gelo­vi­gen in ons bisdom,
als plaats ook waar zoekende mensen
binnenlopen en geraakt wor­den
door schoon­heid en het per­spec­tief van de eeuwig­heid.

Ik dank de kanun­niken,
de leden van ons ka­the­draal kapit­tel,
dat zij hier vandaag aanwe­zig zijn.

Dank aan allen!

Ik ben ook zeer dank­baar aan ie­der­een
die zich voor de ka­the­draal inzet:
het ka­the­drale koor,
vrij­wil­li­gers die de kerk open hou­den
of allerlei taken ver­rich­ten,
besturen en mensen die zich inzetten
om dit prach­tige monu­ment
en teken van Gods aanwe­zig­heid
te bewaren en te laten stralen.
Dat doen we ook door vele mensen
met dit gebouw, deze gewijde ruimte
te verbin­den.

Zacheüs

We hoor­den in het evan­ge­lie over Zacheüs,
hoofdman bij het tolwezen en een rijk man.
Tege­lijk was hij een kleine man, met al zijn zon­den
en zijn gehecht­heid aan het geld.

Een klein verlangen

Maar al is het voor een rijke moei­lijk
om het ko­nink­rijk Gods binnen te gaan,
toch was er in zijn hart een klein verlangen:
hij wilde Jezus zien.
Zijn verlangen naar beke­ring
was groter dan zijn verlangen naar het geld.

De kleine kanten hielpen

Mis­schien dat het feit dat hij klein van stuk was
en bij de mensen niet geliefd,
hem heeft geholpen om zich
met zijn kleine kanten en zijn zon­den
aan Jezus toe te ver­trouwen.
Daar gaat het om, daar is de kerk voor:
we wor­den pas christen
als we de zonde zonde laten zijn,
als we het eigen gelijk en de eigen groot­heid
los kunnen laten
om in nederige eenvoud neer te knielen,
en ons hart te laten ver­an­de­ren.

Dat dit kerk­ge­bouw, deze ka­the­draal
velen daarin mag helpen
op de weg van de navol­ging van Jezus.