Mandela en de toekomst van Zuid-Afrika
Wie Zuid Afrika bezoek, kan niet om Nelson Mandela heen: hij is alomtegenwoordig, in de bookshops, metershoog voor de Unionbuilding in Pretoria, in het getuigenis van zijn ex-mede-gevangenen bij een bezoek aan Robben-Island en in het verlangen naar verzoening en een vreedzaam samenleven.
Want dat is één van de mooie, kostbare dingen van dit land: na de moeilijke tijden van de Apartheid, die nog steeds niet (helemaal) zijn uitgewist, heeft het verlangen naar waarheid én verzoening de boventoon gevoerd. Daarnaast is er veel geweld, veel aggressie, want voor de meerderheid van de (zwarte) bevolking is het leven niet gemakkelijk: de meerderheid van hen is werkeloos. Daarnaast begint onder de moslimbevolking helaas ook enige radicalisering zichtbaar te worden. Maar vanouds gaan moslims, christenen en Joden in Kaapstad goed met elkaar om.
Toch hopen we dat die grote idealen van waarheid en verzoening, van het afwijzen van haat die door Nelson Mandela en Desmond Tutu zijn uitgedragen, mogen zegevieren. Nog onlangs, bij de grote demonstratie ter ondersteuning van de Palestijnen in Gaza, sprak aartsbisschop Tutu duidelijk woorden van verzoening en liet hij er geen misverstand over bestaan dat de demonstrtatie niet tegen Joden was.
