Hoe je roeping ontdekken en volgen?
Tienerviering en dodenherdenking in Assisi
Een hoogtepunt van de bedevaart was zeker de dodenherdenking in de basiliek van San Francesco temidden van de prachtige fresco's van Giotto, waarbij prins Jaime de Bourbon de Parme weer een indrukwekkende toespraak hield. De dag begon voor mij met een Mis voor de tieners.
Onderaan dit bericht kun je de preek nalezen. Op de website van het bisdom is de toespraak van Z.K.H. Prins Jaime de Bourbon de Parme na te lezen.
De Mis voor de tieners was in de kathedraal van Assisi, de San Rufino, waar Franciscus en Clara zijn gedoopt. De preek bij deze Mis zal zondag 6 mei nog aan dit bericht worden toegevoegd. Jongeren verzorgden de zang bij de Mis voor deze groep waarvan Johannes van Voorst de begeleidende priester is.
In deze kathedraal wordt ook een reliek van de heilige paus Johannes Paulus Ii bewaard en is er een mooie afbeelding van hem in de kerk om hem te eren. Die ochtend werd het al vrij gauw droog en konden we van de zon genieten.
Ook op deze dag deden de verschillende groepen bezoeken aan de Franciscaanse plaatsen. Het zijn over het algemeen plekken waar je niet met 400 mensen tegelijk kunt komen, dus is alles piekfijn ingedeeld zodat iedere groep aan de beurt komt in Greccio, Fonte Colombo, Rivo Torto. San Damiano, La Verna en Gubbio. En natuurlijk bezoeken allen Santa Maria degli Angeli en Assisi zelf.
Om 19.45 uur begon de herdenking van alle slachtoffers van de tweede wereldoorlog en de militaire operaties en vredesmissies sindsdien. Het kathedrale koor zong het Requiem van Faure, Pie Iesu van Lloyd Webber en enkele andere werken. De Nederlandse ambassadeur bij de Heilige Stoel, prins Jaime de Bourbon de Parme herdacht de slachtoffers en de inzet van zovelen voor de vrede, waarbij hij de inzet van de heilige Stoel voor de vrede met enkele concrete voorbeelden illustreerde, zoals de Inzet om mensen uit Aleppo te kunnen evacueren. De vrede blijft bedreigd niet alleen door oorlogen, ook door de verstoring van de eco-systemen en vervuiling. De inzet voor ecologie, waarin paus Franciscus voorgaat onder meer door zijn Encycliek Laudati Si, in de geest van Franciscus moet ons aller andacht blijven houden. Voor en na de herdenking was er alle gelegenheid om prins Jaime te ontmoeten en met hem op de foto te gaan. Voor onder meer de Telegraaf en voor Katholiek Leven werden er foto's gemaakt en kleine interviews gegeven. Het was alles bijeen weer een heel mooie avond.
Zie ook: www.willibrordseminarie.nl/?p=info&ids=priester_worden
Homilie
Als moeder
Als Franciscus eens iets heel belangrijks
aan zijn jonge broeders wilde zeggen,
dan zei hij soms:
Dit zeg ik je als moeder.
Misschien dat zo'n jonge broeder
dan weleens dacht: Nee, he!
Nu ben ik net uit huis het klooster in gegaan
en nu begint die Franciscus als mijn moeder te spreken.
Maar Franciscus dacht bij 'moeder'
aan degene die je het leven geeft,
die je ter wereld brengt.
Hij bedoelde ermee:
Ik wil jou leven geven,
ik wil Jezus in jou geboren laten worden.
Meer dan de bijbel
Je kunt heel veel leren over het katholieke geloof
en het is goed om dat te doen.
Als je er niks of weinig van weet,
kun je er ook niet goed van houden,
want je weet niet wat het is.
Dus ik wil jullie heel graag het advies geven
om meer over het katholieke geloof te weten te komen.
Ook over de bijbel natuurlijk,
maar misschien nog wel meer
over het katholieke geloof.
Ze zeggen weleens over de bijbel:
iedere ketter heeft zijn letter,
dat wil zeggen:
mensen halen vaak uit de bijbel
wat hun van pas komt.
Sommige mensen lezen bijvoorbeeld
alleen de heel 'lieve' stukken:
wanneer Jezus heel aardige dingen doet,
een wonder bijvoorbeeld,
of als Hij een mooie verhaal vertelt,
bijvoorbeeld over de barmhartige Samaritaan.
Het is goed om meer te doen
dan alleen de bijbel,
het is heel goed
om je katholieke geloof te leren kennen,
dan krijg je het kader waarin je ziet
hoe je de bijbelverhalen kunt plaatsen.
Een band krijgen
Maar er is meer,
er is iets wat eigenlijk ergens nog belangrijker is.
En dat is dat je erdoor geraakt wordt,
dat het voor je gaat leven,
dat je een mooie band
met God, met Jezus krijgt,
dat je de kracht van de heilige Geest
ervaart in je hart.
Op dat moment wordt Jezus in je geboren.
Dan kan God iets aan je duidelijk gaan maken,
je een richting wijzen,
dat is wat je roeping noemt.
Het gaat er niet om dat je een verschijning krijgt of zo
(dat mag natuurlijk ook, maar dat gebeurt niet zo vaak),
maar dat je in je hart een helderheid krijgt, een duidelijkheid.
Dat je aanvoelt wat goed is om te doen.
Vrij zijn
Daarvoor is nodig dat je van binnen vrij bent.
Soms hebben we
zulke sterke wensen en verlangens in ons zelf,
dat we niet vrij zijn
om een weg van God te gaan,
een roeping te volgen.
De worsteling van Franciscus
Franciscus had daar best veel last van.
Hij had een rijke papa,
hij hield van dure, chique kleren,
wilde graag indruk maken op de meisjes
en hij wilde ridder worden.
En hij wilde dat zijn rijke, succesvolle vader
trots op hem was.
Ridder worden was in die tijd echt heel cool.
Je snapt dat hij dus niet zomaar klaar was
voor een roeping om arm te leven,
altijd met dezelfde armoedige kleren aan,
geen leuke vriendin
en geen indruk maken als stoere ridder.
Dat ging bij hem in fases,
hij moest vechten, worstelen met die roeping.
Hij voelde die roeping
zoals jullie gehoord hebben of nog gaan horen,
in San Damiano,
waar hij Jezus vanaf het kruis hoorde spreken:
"Herstel mijn kerk", bouw mijn kerk weer op.
Hij dacht trouwens eerst
dat het over dat kerkje van San Damiano ging
want dat was erg vervallen.
Later pas ging hij begrijpen
dat hij zich in moest gaan zetten voor heel de kerk,
voor heel de gemeenschap,
omdat het niet goed ging met de kerk als geheel,
die kerk was in verval.
Hoe Franciscus de strijd aanging
Zo reed hij eens in de buurt van Assisi
en zag een melaatse bedelaar.
De man stonk met smerige zweren van zijn ziekte.
Daar moest die rijke Franciscus in zijn dure, hippe kleren
niets van hebben.
De man stonk! Hij voelde de afkeer.
Toen ging hij tegen zichzelf in,
hij overwon zijn afkeer,
sprong van zijn paard
en kuste de man,
voordat hij hem geld gaf.
En in Rome zag hij een keer
een bedelaar voor de sint Pieter zitten.
Hij vroeg hem een dagje zijn kleren met hem te ruilen,
om eens te ervaren wat het is om een bedelaar te zijn.
Alleen kwam die bedelaar nooit meer terug
om de kleren weer om te ruilen.
En Franciscus had ook soms last
van seksuele gevoelens en bekoringen.
Een keer was het heel erg,
hij sprong uit zijn bed
en rolde zich in zijn blootje
door de rozenstruiken vol doorns.
Je kunt bij de grote kerk van Santa Maria degli Angeli
nog steeds een rozenstruik zonder doorns zien.
Ze zeggen dat dat dit zo is
omdat God medelijden kreeg met Franciscus.
De goede strijd
Dus als je Gods wil voor je leven wilt vinden
en als je de kracht wil krijgen
om die weg van God te gaan,
moet je eigenlijk eerst jezelf overwinnen,
strijden tegen alles
waar je feitelijk veel belang aan geeft,
maar wat eigenlijk niet belangrijk is.
Het is niet zo belangrijk en zeker niet erg
als je fouten maakt, als je iets verkeerd hebt gedaan;
een slag verloren is nog niet de oorlog verloren.
Het is anders als je niet vecht.
Om Gods stem te horen, om Gods wil te doen,
moet je strijden.
De apostel Paulus noemt dat:
"de goede strijd".
Doe als Franciscus
en wordt een ridder in een geestelijk strijd.
Geef niet op, ga door,
blijf vechten en als je valt,
sta dan weer op!