Pastoor Jan Berkhout overleden
Pastoor van Volendam bij café-brand
Vandaag bereikte mij het bericht dat pastoor Jan Berkhout is overleden. Hij was pastoor van Volendam toen daar achttien jaar geleden in de nieuwjaarsnacht de vreselijke cafébrand uitbrak. Op 3 maart 2018 had hij afscheid genomen van de St. Jacobusparochie van Tuitjenhorn waar hij de laatste jaren als priester heeft gewerkt.
Pastoor Jan Berkhout heeft in verschillende parochies van ons bisdom Haarlem-Amsterdam gewerkt (Wervershoof, Haarlem-Schalkwijk, Huizen, Uitgeest, Volendam, Breezand en Tuitjenhorn) en is rector geweest van de priesteropleiding (Willibrordhuis) maar het bekendst is hij geworden als pastoor van Volendam door zijn optreden in de periode van de nieuwjaarsbrand waar zo veel jonge slachtoffers te betreuren waren. Hij is 78 jaar geworden. Pastoor Berkhout is op 25 december in Huizen overleden.
Op vrijdagavond 28 december zal er om 19.30 uur een avondwake worden gehouden in de parochiekerk van de H. Jacobus de Meerdere, Dorpstraat 39 in Tuitjenhorn; de H. Eucharistie bij de uitvaart zal door mij worden gevierd op zaterdag 29 december om 11.00 uur.
Priester die willen concelebreren bij de Uitvaartmis zijn daartoe van harte uitgenodigd, zij worden verzocht om zelf albe en paarse stola mee te nemen. Om enige indruk mte hebben van het aantal priesters is het voor pastoor Tilma prettig als ij zich even via e-mail bij hem melden (iwtilma@gmail.com).
Uit de preek die ik heb gehouden bij het afscheid van pastoor Berkhout in Tuitjenhorn:
"Natuurlijk herinnert iedereen zich je als de pastoor van Volendam die na de nieuwjaarsramp naast de slachtoffers en hun families stond en toen talloze malen door allerlei media werd geïnterviewd. Het was een heftige en spannende tijd, vol emoties, schokkende ervaringen; het moet heel zwaar voor je zijn geweest en tegelijkertijd heb ik je altijd horen zeggen dat je er zeker geen spijt van hebt gehad dat je deze pastorale taak hebt vervuld, zelfs niet toen bleek dat het ook je eigen gezondheid had aangetast. (...)
Op een moment als dat van de ramp is helder dat niet-materiële dingen het belangrijkste zijn, zoals de liefde en verbondenheid tussen mensen, de steun die je vindt, het geloof in God, overgave en vertrouwen. Dat is de vreugde van ons christen-zijn, van ons katholiek zijn, van een relatie met God: hoe rot het ook is, er blijft toch nog licht in de tunnel. Er is toch nog hoop, omdat er een God is die ons thuis brengt. Het gaat om relatie.
Deze boodschap van hoop en vreugde, van toekomst en Gods voorzienigheid, heb jij nu bijna 45 jaar lang als priester mogen uitdragen en je hebt naast mensen mogen staan in hun verdriet, dat met hen uitgehouden, opdat ze de hoop en de moed niet zouden verliezen, opdat ze naar die toekomst zouden blijven uitzien".
