Het Ad Limina bezoek - de eerste dag

Op de eerste dag vier­den we de Eucha­ris­tie onder in de crypte van de Sint Pieter bij het graf van de apostel Petrus. Na een snel ontbijt be­gon­nen de bezoeken aan de eerste Di­cas­te­ries (zoals de Curie-organen sinds juni j.l. heten): het Di­cas­te­rie voor de Evangeli­sa­tie, het Di­cas­te­rie voor de ere­dienst en de sacra­menten en het Di­cas­te­rie voor de In­sti­tu­ten van Gewijd Leven en de Sociëteiten van Apos­to­lisch Leven (het curiede­par­te­ment voor de reli­gi­euzen).

Kar­di­naal Eijk was de hoofd­cele­brant deze dag. De Mis werd gevierd in de ruimte voor het graf van Petrus waar na afloop van de vie­ring de ge­loofs­be­lij­de­nis werd gebe­den.

Evangeli­sa­tie

Bij het Di­cas­te­rie voor de evangeli­sa­tie was er een verras­sing, althans voor mij: het Di­cas­te­rie blijft zelf­stan­dig opereren, los van het Di­cas­te­rie voor de evangeli­sa­tie van de volkeren, hoewel beide in de nieuwe organi­sa­tie van de curie verbon­den zijn. Mgr Fisichella ont­ving ons als pro- prefect en ver­telde dat paus van heel het Di­cas­te­rie de prefect is. Met hem en Mgr. Graham Bell spraken we over de vraag hoe we een goede relatie kunnen opbouwen met de cultuur van de jon­ge­ren voor wie de smart­phone tot hun levens­vorm behoort. Zowel Mgr. Fisichella als later kar­di­naal Roche be­klem­toonde het belang van het hernieuwd ambt van cate­chist. Ook de inzet voor de families en bede­vaarten werd be­klem­toond als be­lang­rijk voor de evangeli­sa­tie nu de con­ti­nuï­teit van de over­dracht van het geloof in de ge­zin­nen groten­deels verdwenen is. De pro- prefect noemde ook de mis­sio­na­rissen van barm­har­tig­heid, een ini­tia­tief om mensen te helpen in het reine te komen met hun verle­den, dankzij de grote bevoegd­he­den die deze mis­sio­na­rissen krijgen.

Eredienst

Daarna volgde het bezoek aan het Di­cas­te­rie voor de ere­dienst en de discipline van de sacra­mente, waar kar­di­naal Roche ons ont­ving met zijn staf, onder wie de onder­secre­taris, bis­schop Aurelio García Macias. De kar­di­naal onder­streepte in zijn toe­spraak het belang van het ambt van cate­chist, de li­tur­gische vor­ming en het belang van het motu proprio Traditionis Custodes met de ant­woor­den die het Di­cas­te­rie ter­zake had gegeven. Verlies de moed niet, zo hield de kar­di­naal ons voor, en zorg voor ‘mis­sio­na­ry outreach’, nabij­heid bij de mensen door huis­be­zoek en door een goed ver­zorgde li­tur­gie, waar­van we de kracht niet moeten onder­schatten. Hij ver­telde het verhaal van een pa­ro­chie waar de nieuwe pastoor moest ont­dek­ken dat er geen lijst van zieken was. Hij deed een oproep om de namen van zieke mensen te geven en kreeg meer dan twee­hon­derd adressen!

Reli­gi­euzen

Tenslotte bezochten we het Di­cas­te­rie voor het gewijde leven en de sociëteiten van apos­to­lisch leven (voor de reli­gi­euzen). Door de richt­lij­nen voor de dio­ce­sane reli­gi­euze in­sti­tu­ten, opge­steld samen met de reli­gi­euzen ( KNR), is er een be­lang­rijke stap gezet in het omgaan met situaties van in­sti­tu­ten die geen leden meer hebben om het instituut te besturen. Ook was er een terug­blik op de be­han­de­ling van het seksueel mis­bruik, wat een in­span­ning was die de bis­schop­pen samen met de reli­gi­euzen hebben geleverd.

Alle bis­schop­pen deden deze bezoeken samen, ook mgr. Smeets was overal bij aanwe­zig. Alleen mgr. Liesen van Breda kon helaas niet mee­gaan door de be­han­de­lingen die hij moet onder­gaan.