Uitvaart pastoor Vriend: afscheid van een goede herder

Zater­dag 20 april namen we afscheid van pastoor Jan Vriend in de Sint Jans­basi­liek van Laren. Veel goede woor­den wer­den daar ge­spro­ken en na het "In paradisum" sloot de vie­ring af met het Sint Jans­lied. Heel passend, want door de ver­ering van Johannes de Doper heeft de overle­den pastoor zich van harte ingezet. Maar dat niet alleen.

Sprekers

tij­dens de Uitvaart­mis spraken Mark namens de familie, de burge­mees­ter van Laren, de heer Nanning Mol (met een harte­lijk en uit­ge­breid woord) en uit de pa­ro­chie een actieve vrij­wil­li­ger, onder meer van de broe­der­schap, mw. Jet van Berchum. Pastoor Nico van der Peet sprak een woord aan het begin en las een brief voor van Fr. John Bosco die vauit India met de vie­ring verbon­den was.

Con­ce­le­branten en aanwe­zigen

Pastoor Jan Vriend heeft zich onder meer ingezet voor India en Zuid Afrika. Pater Wijnand van Wegen - lang mis­sio­na­ris in Zuid Afrka - con­ce­le­breerde, evenals deken Eugene Jonger­den, deken Eric Fennis, kape­laan Mikel Palic, pater Eduard Kimman en een gast­pries­ter uit Brazilië. Mgr.Punt en vica­ris Bruggink waren bij de Avond­wake aanwe­zig geweest. De broe­der­schap van St. Jan was ijn een eigen vak bij de plechg­tig­heid aanwe­zig. Ook de vorige burge­mees­ter van Laren, Elbert Roest, was naar de uit­vaart geko­men, evenals de oud-econoom van het bisdom Emile Duijsens en broe­der Leo Paauw. Daar­naast waren er vele anderen uit de pa­ro­chie, het maat­schap­pe­lijk leven en de ge­meen­schap van Laren.

Begrafenis

Na de plech­tige en goed ver­zorgde uit­vaart­vie­ring hebben we pastoor Jan Vriend begraven op het kerkhof van de pa­ro­chie dat buiten het dorp ligt en waar altijd de Mis is tij­dens de St. Jans­pro­ces­sie. Dit graf vlakbij het pries­tergraf, lag al een paar jaar op pastoor Vriend te wachten met zijn naam er al op. Het uit­zicht op de eeuwig­heid was hem niet vreemd geweest...

Hier­on­der de homilie die ik bij deze gelegen­heid heb gehou­den

Homilie

Een levende icoon zijn...

UITVAART PASTOOR Kan. JAN VRIEND

Broe­ders en zusters, beste familie, U allen,

Verdriet

Na­tuur­lijk is er droef­heid die ons vervult
omdat we afscheid moeten nemen van een dier­ba­re mens,
die we graag nog bij ons had­den gehou­den,
iemand bovendien die met velen van U hier in deze basiliek
tien­tal­len jaren is opge­trok­ken,
die er was bij verdriet, bij vreugde,
bij bij­zon­dere gebeur­te­nissen,
bij de grote ker­ke­lijke feesten en zon­da­gen,
een ver­trouwd gezicht, een ver­trouwde stem,
de stem van de goede her­der
die hij voor velen is geweest.

Niet onvoor­be­reid

We zijn niet helemaal onvoor­be­reid,
omdat we zijn ge­zond­heid in de afgelopen weken
en eigen­lijk al de voorbije jaren
achteruit zagen gaan,
fysiek niet sterk, maar gees­te­lijk wel;
en dank­baar, zo mocht ik hem
enkele weken gele­den nog ont­moe­ten.

Een brond van in­spi­ra­tie

Ieder van U is hier
met eigen her­in­ne­ringen,
met eigen beel­den en een eigen dank­baar­heid.
De res­tau­ra­tie van deze basiliek,
de bloei van de Sint Jans­pro­ces­sie
en ver­schil­lende mooie zaken die zijn opgezet:
pastoor Vriend is daarin
een be­lang­rijke bron geweest
van in­spi­ra­tie, van bemoe­diging,
een drijvende kracht.

Voor ie­der­een...

Velen her­in­ne­ren zich
zijn zachte vrien­de­lijk­heid,
zijn gevoel voor de mede­mens,
ook voor de ouderen, de armen en zwakken,
ook voor de mensen die niet aan alle normen voldoen
en buiten de lijntjes kleur­den
net zo goed als voor degenen
die bij­voor­beeld be­lang­rijk waren voor kerk en pa­ro­chie;
pastoor Jan Vriend was er zon­der oor­deel,
met mild­heid en begrip,
open ook naar niet-katho­lie­ken,
naar mede-chris­te­nen van andere kerken,
naar de bur­ger­lijke over­heid.

Het goede zien en beves­tigen

Het gaat er niet om dat alles maar goed is,
maar wel dat je altijd oog houdt
voor het goede dat er is
en dat is er ook in iedere mens;
als we dat naar boven weten te halen
en dat beves­tigen,
zijn we al heel posi­tief en opbouwend bezig.

Brede in­te­res­se

We danken vandaag de goede God
voor deze meer dan veer­tig­ja­rige werk­zaam­heid
van pastoor Vriend
als goede her­der in de ge­meen­schap van Laren.
Zijn aan­dacht en in­te­res­se gingen uit
ook ver buiten de grenzen van de pa­ro­chie:
zo was hij betrokken bij de ge­meen­schap van Sant’ Egidio
die zich inzet voor de vrede
en voor de vrien­den van de straat,
zoals die ge­meen­schap de armen noemt.
Hij was gastvrij en betrokken bij de pries­ter­oplei­ding
en andere oplei­dingen van ons bisdom,
bij de li­tur­gie, ker­ke­lijke kunst
en het wel­zijn van de mensen in de pas­to­rale zorg.

Iconen

Pastoor Jan Vriend had veel kennis van
en belang­stel­ling voor kunst, in het bij­zon­der iconen
en hij steunde bij­zon­dere chris­te­lijke kunst­volle uitingen.
Hij kon daar met vuur, gloed­vol over spreken.
Iconen zijn beel­den van de onzicht­ba­re wer­ke­lijk­heid
en mede door de devotie en de geest
waar­mee zij tot stand zijn gebracht,
zijn die iconen dra­gers
van Gods aanwe­zig­heid onder de mensen,
ze brengen God nabij,
ook via zijn heiligen en door de grote heilsgeheimen;
iconen zijn iconen van Gods liefde­volle zorg voor ons,
beel­den van de goede her­der Jezus Christus.
Zo heeft Jan Vriend dat ook ervaren.

Wij zijn die icoon

Maar de be­lang­rijk­ste en mooiste icoon
zijn wij eigen­lijk zelf,
wanneer we de goed­heid en vrien­de­lijk­heid,
de liefde en barm­har­tig­heid van God
door onze woor­den, door onze daden,
ja, door heel ons leven
te­gen­woor­dig stellen,
zijn we zo’n mooie icoon.

Ja, je bent ge­roe­pen om in je eigen leven
een icoon te zijn
en de goed­heid van God te weer­spie­gelen.
Wij doen dat met al onze fouten en gebreken,
we zijn maar zwakke mensen,
maar de ont­moe­ting met de goede God
in Zijn Woord, in de sacra­menten,
in stilte en be­zin­ning
op bij­zon­dere plaatsen
en in mensen die ons in­spi­re­ren,
die zal ons voe­den en sterken
om dat beeld van God in ons
steeds weer en steeds mooier
te poetsen en te laten glimmen en stralen.

Icoon van de goed­heid en men­se­lijk­heid van God

Daar raken we, lijkt me, de kern
van het leven van pastoor Jan Vriend.
Hij wilde zo’n icoon zijn,
“De goed­heid en de men­se­lijk­heid van God
is op aarde ver­sche­nen”,
zegt ons de bijbel.
Zo wilde hij zijn:
een goede her­der voor de mensen,
na­tuur­lijk was hij dat met zijn men­se­lijke beper­kingen,
maar met een goed en men­se­lijk hart
en gevoel voor wat er leefde
en voor de zoek­tocht van iedere mens
naar de zin en het doel van zijn leven.

Goede her­der

Vandaag danken we de Heer
voor de goede her­der
die deze pastoor
van de pa­ro­chie Sint Jan - de Goede Herder was.

Moge zijn leven ons in­spi­re­ren
en de her­in­ne­ring aan hem
ons sti­mu­leren
om in deze vaak zo wrede wereld
iconen van Gods goed­heid te zijn.