Arsacal
button
button
button
button


Op weg naar 2033

Dag voor alle pastorale krachten in Heiloo

Overweging Bezinning - gepubliceerd: maandag, 22 april 2024 - 969 woorden

Maan­dag 22 april was in Heiloo de dag voor de pas­to­rale krachten: pries­ters, diakens, pas­to­raal werkers, cate­chisten. Een dag van ont­moe­ting en van be­zin­ning door een inlei­ding, door gebed en Eucha­ris­tie.

Gedrags­co­de

Diaken van Vils­te­ren nam met ons de Gedrags­co­de voor het Pas­to­raat door waarbij hij stilstond bij de ver­schil­lende aan­dachts­pun­ten van over­schrij­dend gedrag, wat een zeer veel­vormige wer­ke­lijk­heid is. Het gaat niet alleen om seksueel grens­over­schrij­dend gedrag maar ook andere vormen van fysiek of psy­chi­sch han­de­len of spreken. Daarbij moeten we ook reke­ning hou­den met de ver­an­der­de normen in de samen­le­ving die niet meer acceptabel acht wat vroe­ger normaal werd gevon­den, zoals het schreeuwen van een bevel in het leger vroe­ger gebruike­lijk was.

Global 2033

De heer Henry Cappello van Global 2033 richtte onze blik op het jaar 2033 wanneer we de 2000e ver­jaar­dag van onze verlos­sing vieren. Het ini­tia­tief dat hij pre­sen­teerde wil een missio­naire actie moge­lijk maken om zoveel moge­lijk mensen met het evan­ge­lie in aanra­king te brengen.

De ochtend werd af­ge­slo­ten met een dialoog met mij waarin we nog even wat hebben doorge­praat op de ver­schil­lende aspecten die in de ochtend naar voren waren geko­men.

Gebed en Mis

Na een moment van aanbid­ding voor het uit­ge­stelde H. Sacra­ment sloten we af met de H. Mis. In de homilie heb ik erbij stil­ge­staan dat niet onze populari­teit, niet ons mee­gaan met de tijd, maar onze authentici­teit het grootste evangeli­sa­tie­mid­del is en dat we na­tuur­lijk niets kunnen zon­der Gods genade. Een aantal voor­beel­den van pries­ters uit mijn jeugd moest dit illustreren.

Het was een mooie, broe­der­lijke dag, die werd af­ge­slo­ten met een heer­lijke maal­tijd.

Tot slot nog een over­we­ging:

Ga binnen door de deur...

Communio

Aller­eerst wil ik graag zeggen
dat ik blij ben dat we elkaar hebben kunnen ont­moe­ten
en dat we dat hier ook kunnen doen
in de vie­ring van de Eucha­ris­tie.
“Communio” is een wezen­lijk kenmerk van onze dienst,
“communio” met de goede God en met elkaar.
Die ver­bon­den­heid vieren we en stellen we te­gen­woor­dig
in de Eucha­ris­tie.
Want we zijn niet bezig met solo-acties,
maar we leven en werken als leden van één Lichaam.

Gods hand

Jullie zijn de uitgestoken hand van God
naar de mensen van onze tijd en onze streken.
Dat is niet ge­mak­ke­lijk.
Hoe vaak wordt aan Gods uitgestoken hand
en Zijn barm­har­tig­heid
voorbij gegaan?

Teleur­stel­lingen...

Het vraagt van jullie
dat je ernaar streeft
om je niet te laten overwel­digen
door teleur­stel­ling en ont­moe­di­ging,
bij­voor­beeld omdat je weinig geloof ontmoet
in de manier waarop mensen denken en rea­geren,
omdat je niet de mede­wer­king krijgt
waarop je had gehoopt,
of omdat je met tegen­val­lers moet “dealen’:
het loopt anders dan je had gehoopt en verwacht;
en dan zijn er soms bange ver­wach­tingen
en is er de vraag
hoe je nieuwe mensen kunt ont­moe­ten
en waar je open­heid vindt
voor de bood­schap van het evan­ge­lie,
enzo­voorts, enzo­voorts.
En na­tuur­lijk heeft de één deze gaven
en een ander weer andere.

En vreugdes...

Daar­naast zijn er, zo mag ik hopen,
zaken waar je vreugde aan beleeft
en die je beves­tigen geven in je geloof,
in je pries­ter­schap, je zen­ding en opdracht.
De dank­baar­heid die je voelt
om wat je voor iemand hebt mogen betekenen,
die je gees­te­lijk hebt bijgestaan,
waar­de­ring die je ont­vangt,
de gees­te­lij­ke vreugde die je ervaart
bij een vie­ring, een mooie ge­meen­schap, enzo­voorts.
Die mooie aspecten en alles wat je vreugde geeft
en nieuwe kracht,
zul je vin­den als je erop uitgaat
om de Heer te ont­moe­ten:
“Mijn ziel heeft dorst naar God,
de God die leeft”.
Het begint dus bij jezelf,
bij je eigen gees­te­lij­ke dorst,
bij je verlangen bij en met de Heer te zijn.

Dorheid

Maar gees­te­lij­ke troost en gees­te­lij­ke vreugde
is niet iets wat je jezelf kunt geven
en het is ook lang niet altijd je eigen “fout”
als je die troost en vreugde mist.
Moeder Teresa leefde tien­tal­len jaren
in gees­te­lij­ke dor­heid en desolatie,
net als andere grote heiligen;
er is geen echte heilige
zon­der worsteling en gees­te­lij­ke woes­tijn.
Dan wens ik je toe:
goede steun, standvas­tig­heid en veel geduld!

Maar hou alsjeblieft de ele­menten
van je eigen gees­te­lijk leven vast,
zij vormen een basis, een soort fun­dament
dat je overeind houdt
als er aardschokken komen.

Door de deur

Want na­tuur­lijk kun je pas
een goede her­der voor anderen zijn
als jezelf gees­te­lijk bent binnen gegaan
door de deur van de schapen
en de goede Herder hebt gevon­den,
die Zijn leven voor jou heeft gegeven.
Moge Hij steeds weer opnieuw
je hart raken en het vervullen,
ook en mis­schien juist
als Hij mis­schien
al je eigen plannen omver heeft geke­geld!

Uitzien naar elkaar en naar de Heer

De retraite, be­zin­nings­da­gen,
de ge­meen­schap, een bede­vaart
of andere mooie plaats of een verrijkende erva­ring,
of soms gewoon een vrije dag
en de contacten met je mede­broe­ders,
mogen je daarbij tot steun zijn.
We vormen samen één Lichaam,
laten we naar elkaar omkijken.

En als het donker is,
kijk uit naar en verwacht het licht.
Ook al zie je het niet
en kan het soms niet meer
dan een blind ver­trouwen zijn:
Alle duisternis gaat voorbij,
het donker is niet blijvend,
dat is de meest centrale bood­schap van ons geloof:
de Heer is verrezen!

Goede her­der

We hebben gis­te­ren de zon­dag van de Goede Herder gevierd
en roe­pingen­zon­dag,
we hebben gebe­den om nieuwe goede her­ders
en we hebben gebe­den voor de her­ders die er al zijn
en voor allen die delen
in de her­der­lijke opdracht van de Kerk.

Een wens voor jullie allen...

Moge de liefde van het hart van de Goede Herder
in jullie hart zijn;
die liefde is een gewonde liefde
en één die open staat voor degene
die deze won­den aan Hem toe­brengt,
de zon­daar,
diegene die Hem in de steek heeft gelaten
en pijn heeft gedaan.
Moge die liefde van het hart van Jezus
in jouw hart zijn,
moge die je vervullen met vreugde en dank­baar­heid
en met de kracht
om vanuit die liefde te leven
als een goede her­der...

post deze webpagina op: Facebook X / Twitter

Fotoserie

Klik op een foto voor een uitvergroting.
Terug