Wat heeft Pasen voor ons veranderd?

Paaszondag in de kathedraal

Met het voltallige ka­the­drale koor vier­den we de hoog­mis van Pasen in de ka­the­draal. Aan het begin van de vie­ring was er be­spren­keling met het in de Paas­wake gewijde water ter ge­dach­te­nis aan het doopsel. In de homilie ston­den we stil bij: hoe het Paasgeloof veran­dert hoe je tegen je eigen leven, de wereld en alles aankijkt...

De vie­ring is nog te zien op Ka­the­draal TV:

• Zondag 31 maart - Hoog­feest van Pasen (youtube)

Homilie

DE KRACHT VAN HET PAASGELOOF

HOOGFEEST VAN PASEN Ka­the­draal

Depressies...

Het is mis­schien niet zo leuk
om daar juist op het Paas­feest over te beginnen,
maar een kwart van de Neder­landse vol­was­se­nen
krijgt vroe­ger of later
last van depressie,
waar­on­der tien procent van de jon­ge­ren.
Dat kan ook invloed hebben op iemands geloof,
bij­voor­beeld doordat dan alleen
een negatieve bood­schap bij je binnen komt,
bij­voor­beeld alleen een bood­schap
over zonde, schuld en straf
en dat je geen zin hebt om naar de kerk te gaan
van­wege een nei­ging tot isolatie.
Maar als je depressief bent
ervaar je het leven niet zoals het wer­ke­lijk is,
je voelt en ziet de mooie kanten niet
en je weet ook niet goed te kiezen
wat je vooruit helpt.
Ook de mooie kant van het geloof,
dat God van je houdt,
kan je hart dan mis­schien niet zo goed bereiken.
Dan zit iemand in een moei­lijke periode
en kun je alleen maar hopen
dat zo’n persoon begrip zal krijgen
en er een luis­te­rend oor is voor die mens.

Genees­mid­de­len

Ik wil niet meteen zeggen
dat het geloof het beste anti-depressivum is,
want al kan geloof ons wel gees­te­lijk genezen,
het is niet direct een medische oplos­sing.
Maar het geloof in God en Jezus Christus
kan wel een hulp zijn tegen depressie,
want de kern van het geloof is
dat het een Paasgeloof is:
De Heer is verrezen!
Dat betekent dat niet dood en ondergang
het laatste woord te zeggen hebben,
maar dat het laatste woord een posi­tief woord zal zijn,
een woord van leven
en dat de Heer er ook nu voor je is.
Het geloof werkt dus niet als een medisch genees­mid­del,
maar een sterk geloof kan wel helpen
om geen depressie te krijgen.

Hij lééft!

Want het Paasgeloof gaat niet alleen over iets
dat twee­dui­zend jaar gele­den is gebeurd
en waarover we in de bijbel kunnen lezen.
Het gaat over het heden en de toe­komst,
het gaat erover dat de Heer lééft
en dat Hij onder ons aanwe­zig is,
ook hier en nu
en dat je hem kunt ont­moe­ten
als de levende Heer
als je je hart voor Hem geopend wil hou­den.

Als Christus niet verrezen is...

De apostel Paulus heeft ge­schre­ven
dat als Christus niet verrezen is
ons geloof zon­der inhoud is.
Waarom?
Omdat er dan geen toe­komst is
en geen ver­ge­ving,
geen doel en geen bestem­ming.
Als Christus niet verrezen is,
zou een depressief iemand
toch nog gelijk hebben.
Dan is dit aardse bestaan alles wat er is,
met de hon­derd­dui­zen­den doden
door oorlog en geweld,
met de tal­lozen kin­de­ren en ge­zin­nen
die hon­ger lij­den
en met al het kwaad dat er is.
En zelfs het mooie dat er nog wél is,
zou voor­bij­gaand zijn
en niet meer dan een inci­dent
op een weg naar de ondergang.
Maar zo is het niet!
Het is door het geloof in de ver­rij­ze­nis,
in het leven dat de dood overwint,
dat we toe­komst kunnen blijven zien,
zelfs als de wereld best wel duister is.

De beminde leer­ling

Petrus en de andere leer­ling
lopen snel naar het graf.
Die andere leer­ling wordt niet bij name genoemd,
het is “de door Jezus beminde leer­ling”.
Vaak is gezegd dat dit de apostel Johannes moet zijn
en dat is inder­daad moge­lijk,
maar je zou het ook kunnen verstaan
als een uit­no­di­ging om hier jezelf in te zien,
want wij - U, ik, jij - zijn die
door Jezus beminde leer­ling.
Het graf is leeg,
mogen we daar een beeld in zien
van de wereld, die voorbij gaat, die leeg is,
die geen eigen­lijke en blijvende zin kan bie­den?
Dat lege graf werd voor de leer­lin­gen een teken
dat je het daar niet moet zoeken
- “zoek niet de Levende bij de doden” -
en dan komt die leer­ling die Jezus liefheeft tot geloof:
“Hij zag en geloofde”
dat hij name­lijk uit de doden was opgestaan.

In de Goelagarchipel

In de dwangarbeid-kampen van de Goelagarchipel
onder het atheïstisch Sovjet-regime
zijn vele miljoenen mensen om­ge­ko­men
en iedere vorm van gods­dienst was er verbo­den,
dat was nog eens echt een leeg graf-situatie,
een leeg leven met de dood als vooruit­zicht;
maar wat een gees­te­lij­ke kracht ging ervan uit
toen in die vre­se­lijke omstan­dig­he­den
over het hele kamp ineens uit het niets
de Paas­groet klonk:
“Kristos voskrese”, “Christus is verrezen”
en het ant­woord: “Ja, Hij is wer­ke­lijk verrezen”.
Dat was een teken van de over­tui­ging
dat die vre­se­lijke graf-situatie
waarin die mensen zaten
niet het einde en niet alles was,
dat zij zich niet neerleg­den bij dat sombere beeld.

De kracht van het Paasgeloof

En zo zijn er zoveel krach­tige mensen geweest en nu nog
die in een situatie van dood en ver­derf
de hoop en het geloof in zich levend wisten te hou­den.

Dat is de kracht van het Paasgeloof.

Ja, beste mensen,
we vieren vandaag de kern van ons geloof,
niet het graf en de dood,
maar het leven en het geluk
zijn onze eindbestem­ming.
Zalig Pasen!