Feestelijk begin van Coadjutorschap in Nicolaasbasiliek
Benoemings brief getoond aan kapittel
Op vrijdag 11 januari vond er een feestelijke Evensong plaats in de basiliek van Sint Nicolaas in Amsterdam, waarbij ik het ambt van bisschop-coadjutor "in bezit heb genomen", zoals dat wordt genoemd. Gezongen werd door de leden van ‘het Collegium en het Consort van de Cappella Nicolai’, geleid door Michael Hedley. De Apostolisch Nuntius verrichte de officiële act.
Op de website van het bisdom Haarlem-Amsterdam zijn nog vele mooie foto's te zien van de viering en de receptie, gemaakt door Wim Koopman: www.bisdomhaarlem-amsterdam.nl
Zang
Het was een bijzonder feestelijke en muzikaal hoogstaande viering door de aanwezigheid van zeer vele gelovigen en de kwalitatief hoogstaande zang van dit uitstekende koor.
Kapittel
De leden van het kathedraal kapittel waren in koorkleding aanwezig. Zij maken deel uit van het officieel gebeuren van het aanvaarden van het ambt van bisschop-coadjutor, dat bestaat uit het tonen van de pauselijke benoemingsbulle aan dit illustere gezelschap.
Geen bulle, wat nu...
Nu was er één maar: de pauselijke bulle was er nog niet. De benoeming was op 22 december gedaan, lasatste werkdag van de Romeinse curie voor het kerstreces. De eerste werkdag daarna was op 7 januari. Met alle handtekeningen die eronder moesten (waaronder die van de paus) kon men het document niet op tijd in Nederland krijgen. De tekst van deze bulle kon wel in voorlopigheid door de secretaris van het kapittel, deken van Amsterdam Ambro bakker sma, in vertaling worden voorgelezen, maar de officiële akt gebeurde in feite met een document van de pauselijk nuntius, die hiervoor van Rome faculteit heeft gekregen. De Nuntius las aan het begin van de Evensong deze tekst voor, waarna die aan het kapittel werd getoond en deken Bakker de tekst voorlas van de bulle die dus nog moet komen.
Toespraken
Aan het einde van de Evensong hield mgr. Jozef Punt een toespraak waarin hij zijn vreugde uitsprak over de door hem gewenste benoeming. Tot slot heb ik een dankwoord gehouden waarvan U de tekst hieronder vindt.
Receptie
De Evensong duurde iets langer dan gepland waardoor de aansluitende nieuwjaarsreceptie pas om 17.00 uur kon beginnen. Er was heel veel belangselling en daar kunnen we natuurlijk alleen maar dankbaar voor zijn: ruim drie uur zijn de bisschoppen (mgr. Punt, mgr. Van Burgsteden en ik) en vicaris Woolderink van het Militair Ordinariaat bezig geweest handen te schudden. De receptie is een prachtige gelegenheid om heel veel mensen uit het bisdom te ontmoeten. Het was een buitengewoon hartelijk gebeuren, waarin je de verbondenheid in ons bisdom ervaart. Helaas alleen was het voor nogal wat mensen niet mogelijk om ons te bereiken door de vele mensen en de lange duur. Maar ik denk dat iedereen in ieder geval toch aardige ontmoetingen heeft gehad met allerlei mensen vanuit het bisdom en daarbuiten.
En in ieder geval was voor iedereen het Sanctus Virgilius bier-om-te-delen te koop, dat door de jongeren van De Noord op de markt is gebracht om de reis naar de Wereld Jongeren dagen in Panama te sponsoren!
Het is zeker een avond geweest waarop we met dankbaarheid en vreugde kunnen terugkijken.
Dankwoord aan het einde van de Evensong
Een klein dankwoord wil ik graag uitspreken.
God en mijn ouders
Allereerst dank ik God die me samen met mijn goede ouders het leven heeft gegeven, die me deze roeping als priester en bisschop heeft gegeven en de kracht, de genade, om die roeping - ondanks mijn zwakheid als mens en mijn tekortkomingen - te kunnen volbrengen.
Paus Franciscus
Ook dank ik paus Franciscus die in mij dit vertrouwen heeft gesteld. Ik heb hem geschreven (het is gebruikelijk dat je na je benoeming een dankbrief schrijft) dat ik mij bij het opnemen van deze nieuwe missie geïnspireerd weet door de kracht, de moed en het geloof waarmee hij - 82 jaar oud - de last van de universele kerk draagt in de niet gemakkelijke tijd die de kerk doormaakt. Ik ben dankbaar dat ik de gelegenheid heb gekregen deze week met hem te kunnen concelebreren in Santa Marta en dat ik zo’n hartelijke ontmoeting met hem mocht hebben.
Dank aan de Nuntius en de Bisschop
Ik dank de Apostolisch Nuntius, Zijne Excellentie mgr. Aldo Cavalli voor zijn aandeel in deze plechtigheid, zijn inzet en aanwezigheid. En last but not least dank ik ook onze eigen bisschop, die gisteren jarig was, voor zijn vertrouwen en voor het vele dat ik - vooral op bestuurlijk vlak - van hem heb mogen leren en voor de goede samenwerking. Ik wil hem graag in de komende jaren goed terzijde staan. Ze zeggen dat het verschil tussen een hulpbisschop en een coadjutor is, dat een hulpbisschop aan de bisschop vraagt: Waarmee kan ik U helpen? Een coadjutor vraagt: Hoe maakt u het? Maar ik wens de bisschop echt alle gezondheid en zegen toe.
Geen beter nieuws
En ik dank u allen. Ongeveer het eerste wat de Nuntius zei toen hij me de benoeming meedeelde was: u heeft de steun van het bisdom. Nu zal hij wel niet iedereen gevraagd hebben, maar het deed me toch goed dit te horen. Ik hoop inderdaad dat ik jullie steun mag blijven ondervinden. Ik beloof dat ik mijn best zal doen en ik zal natuurlijk bidden - en ik hoop dat u dat ook wilt doen - dat me de wijsheid, het onderscheidingsvermogen, de dienstbaarheid en alle andere deugden en gaven van de Geest gegeven zullen worden, die nodig zijn om mijn opdracht te kunnen volbrengen.
Dat we samen met vreugde, met kracht en vertrouwen de Blijde Boodschap zullen doorgeven. Want er is geen beter nieuws te melden dan het evangelie van onze verrezen Heer Jezus Christus. Dus:
‘Doe maar wat Hij u zeggen zal!’