Sint Jansprocessie in Laren was een zonnig gebeuren

Onder het thema: Die dag bleven ze bij Hem

Zondag 23 juni werd in Laren het jaar­lijks Sint Jans­feest gevierd en in Am­ster­dam was de sacra­ments­pro­ces­sie. Twee mooie gebeurens die hoogte­pun­ten zijn in het leven van ons bisdom. Bis­schop Punt was in Am­ster­dam, ik was in Laren voor Sint Jan.

Er was nog een bij­zon­der gebeuren: de paus­mis in Den Haag met daarna een ont­moe­ting van de bis­schop­pen op de Nuntiatuur. Mgr. J. van Burg­ste­den heeft aan die ont­moe­ting deel geno­men. Helaas kon­den mgr. Punt en ik daar dus niet bij zijn. Vorig jaar werd in de bis­schop­pen­ver­ga­de­ring over een datum ge­spro­ken, rond het feest van de Apos­te­len Petrus en Paulus moest het zijn, maar zowel de 30e juni als de 23e juni waren ver­schil­lende bis­schop­pen verhin­derd door vaste centrale plech­tig­he­den in hun eigen bisdom; uit­ein­delijk is voor de 23e gekozen, waardoor het helaas voor mgr. Punt en mij niet moge­lijk was om erbij te zijn. Hope­lijk volgend jaar beter!

In Laren was het weer een fees­te­lijk gebeuren, waaraan zoveel mensen mee­werken: de Sint Jans­broe­der­schap en de Erepoorten-comité's, de koren, organisten, muziekkorpsen, kosters, acolieten, degenen die de kerk prach­tig versier­den, de Maltezer rid­ders en de rid­ders van het H. Graf en vele andere mensen. En na­tuur­lijk doet het goed dat zoveel mensen aan deze pro­ces­sie deel­ne­men.

Het was dit jaar nogal warm en de tocht is lang, 12.000 passen telde ik op mijn stappen­teller, heen vanuit de basiliek van Laren naar het kerkhof waar de heilige Mis is, terug met het heilig Sacra­ment naar de basiliek waar met een Lof wordt besloten.

Het is een prach­tige en fees­te­lij­ke dag geweest.

Onderaan vindt U enkele foto's van René van Hal.

Homilie

Een eerste erva­ring

“Die dag bleven ze bij Hem”

Het thema van het Sint Jans­feest van dit jaar
is geno­men uit het evan­ge­lie van Johannes.
Een paar leer­lin­gen van Johannes de Doper
horen Sint Jan over Jezus zeggen :
“Zie het Lam Gods”.
Ze gaan met Jezus mee
en “die dag bleven ze bij Hem”.
En na­tuur­lijk niet alleen die dag,
jaren zijn ze met Hem mee­ge­gaan,
de won­de­ren hebben ze gezien en het kruis,
het lege graf en de nederdaling van de heilige Geest, alles.

Ze waren dus geraakt,
eerst door Johannes, daarna door Jezus;
er was een eerste erva­ring
en dat is gegroeid.

Een mooie erva­ring

“Die dag bleven ze bij Hem”
dat geldt na­tuur­lijk ook voor ons
die samen zijn geko­men
om het Sint Jans­feest te vieren,
geïnspireerd te wor­den
en met de Heer onze levensweg
ver­der te gaan.
Ik hoop dat deze dag
voor U weer een mooie erva­ring wordt,
want juist dat is voor ons zo be­lang­rijk:
de mooie erva­ringen die we opdoen
verrijken ons,
blijven ons bij.
Één mooie erva­ring is vaak sterker
dan duizend redene­ringen
of avon­den vol dis­cus­sies;
een erva­ring is ook sterker dan een preek.
Dus ik heb wel even geaarzeld
of ik nu maar moest stoppen,
maar dat doe ik toch maar niet,
al zal ik proberen het bij deze warmte
niet te lang te maken.

Paul Claudel

U kent na­tuur­lijk de Nôtre Dame in Parijs,
die kerk die deels is afgebrand.
In 1886 kwam Paul Claudel daar binnen,
acht­tien jaar oud;
mis­schien kent U hem: beroemde schrijver en diplomaat.
Hij was de restjes geloof zo’n beetje kwijt
en had vooral veel oor­de­len over de kerk.
Het jongens­koor van de Nôtre Dame
zong het Mag­ni­fi­cat, de lofzang van Maria.
Toen gebeurde het:
Hij had een onbeschrijfe­lijke erva­ring
die hem zijn hele leven is bij­ge­ble­ven.
Hij verliet die kerk en geloofde...
Het heeft hem nooit meer los gelaten

Invloe­den

Het is in onze samen­le­ving
niet zo ge­mak­ke­lijk om te geloven
en een weg met God te gaan.
Er zijn veel invloe­den.
Ik had deze dagen een gesprek
met tieners;
een meisje van der­tien had een klas­ge­nootje
dat zei dat ze les­bisch was;
een ander van die leef­tijd zei
dat hij homo was
en dat God hem daarom haatte;
een derde ver­telde over een klas­ge­nootje
dat had gezegd dat hij nog niet wist
of hij jongen of meisje was,
dus dat hij dat nog maar in het mid­den liet.
Ik dacht: waar zijn deze kin­de­ren mee bezig?
Waar komt dit vandaan?
Wat is hier aan de hand?

Ieder zijn eigen waar­heid?

We wor­den beïn­vloed
van allerlei kanten.
Rege­rings­lei­ders proberen hun gezichts­punt
als goed en waar te presen­te­ren,
Erdogan of Putin, Trump of Maduro,
ze hebben allemaal
hun eigen waar­heid;
Er is fake-news
en ook op het nieuws dat wij te horen krijgen
zit een filter.

Niet over christen­ver­vol­ging

Zo was er bij ons in het nieuws
dat iemand op straat was bedreigd,
iets in de sfeer van een stevige bloedneus,
terwijl er die dag drie aan­slagen op chris­te­nen waren geweest
met der­tien dode­lijke slacht­of­fers, vele gewon­den,
waar we hier niets over hoor­den.

Welke invloed?

Er is veel invloed en beïn­vloe­ding
en niet iedere invloed is even gewel­dig.
Je kin­de­ren kunnen goede vrien­den krijgen,
maar er zijn ook rotte appels.
Door wie word je beïn­vloed,
door wie laat je je raken,
met wie trek je op,
waar put je de mooie erva­ringen?

Sint Jan

“Die dag bleven ze bij Hem”

Die leer­lin­gen van Johannes de Doper
had­den een goede basis mee­ge­kre­gen
van de grote profeet en predi­kant
die Sint Jan was.
En het waren niet alleen zijn woor­den,
voor vele mensen was het een bij­zon­dere erva­ring
hem mee te maken
en door sint Jan gedoopt te wor­den.
De Geest van God beheerste hem.
En hij was bepaald geen meeloper
of iemand die met allerlei win­den meewaaide.
Dat bleek al uit zijn naam.
Johannes betekent: God is gena­dig
Die naam had al iets van
niet bang zijn om tegen de stroom in te gaan
want er was in zijn familie niemand die zo heette.

Ze bleven bij Hem

Twee leer­lin­gen gingen mee
met de Man die Johannes
als Lam Gods aangewezen had
en die dag bleven ze bij Hem;
ze waren geraakt
en bleven bij Hem, bij Jezus
om meer en meer geïnspireerd te wor­den,
door die Geest van God,
die ook Johannes bezielde.

Welk per­spec­tief?

Onze samen­le­ving veran­dert.
Vanuit het per­spec­tief van velen van ons
gaat het niet goed met de kerk:
er zijn schandalen geweest,
dalend kerk­be­zoek, min­der doopjes,
uit­schrij­vingen,
noem het maar op.
Maar dat is het per­spec­tief
van de seculiere samen­le­ving
met de seculiere waar­den
van vooral de witte au­toch­to­nen,
de oude Neder­lan­ders.
Er is ook een ander per­spec­tief.

Mi­gran­ten

Als U in ons eigen land
door een wat grotere stad loopt,
ziet U bijna geen lange, witte
tra­di­tio­nele Neder­lan­ders met blond haar.
En die mensen die U daar ziet,
zijn niet allemaal moslims.
Onder de mi­gran­ten in ons land
zijn intussen zo’n 1,3 miljoen chris­te­nen,
waar­van een 600.000 katho­lie­ken.
Ik zie hen in veel pa­ro­chies van ons bisdom,
ik zie hen vooral in de 35
katho­lie­ke anders­ta­lige geloofs­ge­meen­schappen
van ons bisdom;
ik zie hun jon­ge­ren bij de vormsels.

Ik hoop dat die jon­ge­ren bij Jezus blijven,
niet te veel slechte invloe­den onder­gaan,
dat zij vor­ming mogen krijgen in het geloof,
mooie erva­ringen op zullen doen
en geïnspireerd zullen raken
om bij Hem te blijven.

Uit die cocon

“Die dag bleven ze bij Hem”.
We hebben steeds weer in­spi­ra­tie nodig,
die voe­ding van de Heer,
want de invloe­den zijn sterk,
de wind is hier seculier, ijzig en vaak koud;
dus we hebben een diepe over­tui­ging nodig
en de kracht om van daaruit te kunnen han­de­len.
Zoek het op, zoek de Heer.
Geef jonge mensen de kans
om goede erva­ringen op te doen,
de aanwe­zig­heid van de Heer te ervaren.
Daarvoor moeten we vaak even
uit de cocon van ons gewone wereldje breken.
Ook ons­zelf doet dat goed:
een goede impuls en een goede invloed
die ons kan raken en in­spi­re­ren
om bij Hem blijven,
heel onze levensweg lang...
Amen