Lees hier wat je echt niet kunt missen!
Altaarwijding op Zondag van de Barmhartigheid in de Kathedraal
Zondag 11 april was Beloken Pasen: het octaaf van Pasen wordt hiermee afgesloten. Tegelijk is deze dag "zondag van de Barmhartigheid". In de kathedraal werd bovendien het nieuwe altaar voorlopig in gebruik genomen. Vicaris-generaal en Plebaan mgr. Bart Putter concelebreerde. Maar wat heb je in het leven beslist nodig en wat kun je eigenlijk wel missen?
voorlopig gewijd
Vóór het klaar maken van het altaar werd het altaar voorlopig gewijd. Op het St. Bavofeest begin oktober zal het hopelijk met meer mensen erbij kunnen worden geconsacreerd. Dan zal ook een altaarsteen met de relieken van de bisdom-patronen Willibrord en Bonifatius worden geplaatst.
Kapelaan Teun Warnaar legt in een filmpje uit hoe het gekomen is dat dit nieuwe altaar is geplaatst. Het is en schenking die qua vormgeving zeer goed past bij het geheel van de ruimte van de pas-gerestaureerde kathedraal.
Vorige altaar
Dat wil niet zeggen dat het vorige altaar niet goed was (zie foto). We zijn dankbaar aan alle vormgevers, makers en vrijwilligers die zich daarvoor dertig jaar geleden hebben ingezet. Bij de restauratie van de kathedraal die (bijna) klaar is, zijn veel nieuwe elementen toegevoegd en dan wordt over alles weer nagedacht. Toen kwam het moment dat dit bijzondere aanbod van een antiek altaar langs kwam...
Nog enkele projecten...
Op dit moment lopen nog projecten rond een rolstoelingang, verlichting van het middenschip (de verlichting van de zijkapellen en achterin is vorig jaar gereed gekomen en zeer fraai) en... een kunstwerk bij de ingang van de kathedraal, dat door een gulle gever zal worden geschonken. Daarover vindt op dit moment nog volop overleg plaats.
Ook zal later deze maand het programma voor de kathedraal worden gepresenteerd.
Homilie
Als je op afstand staat...
Echt nodig...
Het is heel gewoon en normaal
- bijna iedereen doet het -
dat we over allerlei dingen denken
dat we die nodig hebben:
Ik heb een nieuwe auto nodig,
een nieuwe vaatwasser, een televisie,
ik moet nodig nieuwe kleren kopen,
ik heb echt vakantie nodig, enzovoorts.
We zijn gewend om over allerlei zaken
te spreken als dingen die we nodig hebben,
als levensbehoeften.
Zou je het je zelfs ook maar kunnen voorstellen
dat je geen douche kunt nemen, bijvoorbeeld?
Zij hebben het niet
Tegelijkertijd is het niet zo moeilijk te bedenken
dat de meerderheid van de wereldbevolking
al die dingen niet heeft,
terwijl wij denken dat we ze echt nodig hebben:
onze auto, de computer, radio, TV,
al hebben we door de pandemie
sommige zaken
nu even niet.
We zouden ons nog steeds
nauwelijks kunnen voorstellen
dat we voor de rest van ons leven
van al dingen verstoken zouden blijven.
Een hutje...
Toch heb ik een keer een hutje bezocht
in een Afrikaans land
waar een hele familie leefde
zonder bezittingen
behalve wat kleren en een Jerry-can
om water te halen.
Zij waren gewone mensen
en ze leken nog gelukkig ook!
Overtollig?
We zouden dus kunnen leven
zonder heel veel van de dingen die we bezitten
en waarvan we vaak denken
dat we ze echt nodig hebben.
Natuurlijk, dat we leven in een welvarend land
en aan zoveel zaken gewend zijn,
maakt het moeilijker je voor te stellen
dat je het zonder dat alles zou moeten doen.
Maar dat we zo veel dingen hebben
maakt het aan de andere kant wel veel moeilijker
om helder te zien
wat we écht nodig hebben,
wat we niet kunnen missen.
Materie is status
Materie geeft ons een bepaalde status,
onze belangrijkheid schijnt toe te nemen
door wat we bezitten.
In feite is dat helemaal niet zo:
we worden niet belangrijker
doordat we een grote auto hebben
of chique nieuwe kleren
of een vakantie in een vijf sterren ressort
aan de andere kant van de aardbol.
Al die materiële zaken
maken onze blik gemakkelijk wazig
zodat we niet meer helder zien
wat echt nodig en belangrijk is.
Dan merk je wat nodig is
Vaak realiseren we ons pas
wat echt belangrijk is
als we met een verlies worden geconfronteerd.
Als een heel dierbaar iemand wegvalt,
voel je ineens
dat materie, feestjes en reisjes
hun betekenis verliezen.
En op het moment dat we zelf
deze aarde moeten gaan verlaten en sterven,
dan zullen we ervaren
- als we daarvoor de achtergrond hebben -
wat écht belangrijk is,
wat we werkelijk nodig hebben.
Één ding is nodig...
Want wat we echt nodig hebben
is de barmhartigheid van onze Heer en verlosser.
Dat is in feite een van de belangrijkste waarheden
over het mensenlijk leven:
we hebben allemaal
Gods barmhartigheid nodig!
We zijn en we zullen gelukkig zijn
door Gods barmhartigheid,
zonder Zijn barmhartigheid
en zonder vertrouwen op
Zijn barmhartigheid
zullen we uiteindelijk niet gelukkig zijn.
In control?
Als we ons realiseren
dat we die barmhartigheid nodig hebben,
houdt dat in dat we naar onszelf zullen kijken
met nederigheid,
we worden ons dan bewust dat we maar zondaars zijn,
dat we bedelaars zijn,
bedelend om barmhartigheid
en vergeving
We zijn niet “in control”,
we kunnen ons nog geen seconde
levensadem geven.
Dat is niet in onze handen.
En is een persoon die zichzelf het leven neemt
“in control” over zijn lot, zijn levensbestemming?
Ik denk het niet.
Leven, liefde en geluk,
daar hebben we geen controle over,
we kunnen alleen maar
onze handen en onze harten openen
om de gaven van Gods barmhartigheid
te ontvangen.
Hoe voel je je eronder?
En dat moet ons niet triest maken en bedroefd,
juist integendeel:
laat het ons helpen om des te meer
de wonderen van Gods barmhartigheid te kunnen zien.
Hoe groot is Zijn liefde voor mij
- een zondaar -
dat Hij naar deze wereld kwam,
een eenvoudig menselijk leven leidde,
zich voor mij offerde op het kruis,
dat Hij voor mij uit de dood is opgestaan.
Moeilijke perioden
Misschien voelt U zich in deze pandemie
meer alleen en eenzaam;
alle beperkingen van deze tijd
zijn moeilijk voor veel mensen.
En er zullen natuurlijk ook
andere moeilijke perioden zijn
of zijn geweest in ons leven.
Het leven verloopt nu eenmaal niet
zoals wij het willen.
Maar we zijn niet alleen;
we zijn uitgenodigd
om heel bewust te leven
in de tegenwoordigheid van God.
Voel je een afstand tot de kerk?
Misschien voelen we soms
een afstand tot God en de kerk,
omdat we niet aan alle vereisten van het evangelie,
aan de geboden van God
of de geboden van de kerk voldoen.
Maar vergeet nooit
dat het eerste en meest belangrijkste vereiste is:
nederigheid, innerlijke eenvoud.
Daar gaat het om.
Realiseer jezelf
dat je een eenvoudig schepsel bent,
afhankelijk.
Wees nederig.
Hij zal je nooit laten vallen.
Vertrouw op Zijn barmhartigheid.
Koppige Thomas
In het evangelie van deze dag
hebben we de apostel Thomas ontmoet.
Hij geloofde niet.
Als hij niet zelf de wonden zou kunnen aanraken
die waren veroorzaakt
door het lijden en de dood van de Heer,
zou hij niet geloven.
Dat zei hij in zijn koppigheid.
Maar de Heer liet hem niet vallen.
Integendeel, Hij kwam nog eens extra terug
voor Thomas,
om Thomas te helpen om tot geloof te komen.
Begeleiding
Zo doet de Heer ook met ons:
Hij begeleidt ons met geduldige liefde,
Hij zoekt naar mogelijkheden
om ons te helpen om tot geloof te komen.
Voel je niet verworpen en afgedankt
omdat je leven niet perfect is,
omdat je hebt gezondigd,
omdat je problemen hebt die je niet op kunt lossen.
God geeft Zijn liefde voor je niet op,
Hij nodig je alleen maar uit
om een stapje te zetten, uit liefde.
Hij heeft begrip en is barmhartig,
Hij begrijpt onze levenssituaties helemaal,
Hij kent je beter dan wie dan ook
en Hij kijkt naar je
met liefde, met begrip,
barmhartig...