Diakenkring over ervaringen in Corona-tijd

Gezamenlijke Mis op Maria Geboorte

Op woens­dag 8 sep­tem­ber kwam na zeer lange tijd (van­wege Corona) de diaken­kring weer bijeen. na de heilige Mis was er gelegen­heid om met elkaar te spreken over de erva­ringen van de COVID-periode en de impact daar­van op het kerk-zijn en over de manieren waarop we als kerk missio­nair kunnen zijn.

Kort samen­ge­vat: de Corona-crisis heeft soms achter­uit­gang veroor­zaakt; de kerk­gan­gers zijn nog niet allemaal terug; maar die crisis heeft ook kansen geschapen voor een nieuwe manier van contact leggen: de live-streams, open kerken, tele­foonacties, kaarten sturen, andere contacten rond uit­vaar­ten, enzo­voorts. De diaken kan een ge­tui­ge­nis geven en in de gesprekken mensen helpen hun geloof onder woor­den te brengen. Veel mensen zijn zoekend, hebben moeite om hun 'iden­ti­teit' te vin­den, een levensbasis van waaruit te leven en te han­de­len. Een uit­daging voor de diakens en voor het leggen van contacten...! Missio­naire kerk...

Homilie

Het ‘ja’ van Maria is ook ons ‘ja’

We vieren vandaag Maria geboorte.
Een mooie dag, want
als Maria er niet was geweest,
was alles anders geweest.

Het ‘ja’ van Maria

God de Vader
heeft de verlos­sing
als het ware af­han­ke­lijk gemaakt
van haar ‘ja’:
“Zie de dienst­maagd des Heren
Mij geschiede naar Uw woord”,
zo heeft zij ge­spro­ken.

Ons ‘ja’

Dit ‘ja’ hebben jullie ook
tot God ge­spro­ken.
Jullie zijn diaken gewor­den
omdat je ‘ja’ hebt willen zeggen
op Gods uit­no­di­ging.
Mis­schien was de weg niet altijd ge­mak­ke­lijk,
mis­schien heb je net een ‘corona-dip’ gehad,
mis­schien voel je je soms tekort schieten,
mis­schien denk je soms: kan ik het wel?
- “Hoe kan dit geschie­den?”
zei Maria tot de engel -,
maar je hebt ‘ja’ gezegd
en bent op weg gegaan naar het dia­ko­naat
en daar­mee een stap gezet
waardoor je aangeeft
niet te willen ver­trouwen
op je eigen krachten,
niet op men­se­lijke toe­komstperspectieven
maar op God
die in Zijn barm­har­tig­heid
het verlangen in je heeft gewekt
Hem als diaken te volgen
en die je de kracht heeft gegeven
om op dat verlangen in te gaan
en gees­te­lijk als het ware
alles los te laten om met Jezus mee te gaan.

Onder uw bescher­ming

Het is heel normaal dat je kunt voelen
dat het ook een stap is,
waarvoor je veel moet achterlaten.
Het kan ook zijn dat je in een soort rus­tige zeker­heid
deze weg mag gaan.
Hoe dan ook: je bent met de Heer op weg gegaan.
Zo wil ik jullie vandaag
onder de bescher­ming plaatsen van Maria
- sub tuum prae­si­dium -,
onder Uw bescher­ming.
Dat betekent
dat we heel bij­zon­der aan Maria willen vragen
om haar voor­spraak;
dat Maria waakt over jullie edel­moe­dig­heid,
jullie bereid­heid
om dit eens gegeven ‘ja’
in de omstan­dig­he­den van je leven te herhalen,
veel los te laten,
soms afstand te nemen van gevoelens,
om te kunnen doen
wat dé Ander je zegt:
“U, Heer, mag het zeggen,
mij geschiede naar Uw woord”.

Sint Jozef

Dat kwam ook al tot uiting
in het evan­ge­lie van deze dag:
Sint Jozef was ergens een buiten­staan­der,
hij werd ge­roe­pen
om een een­vou­dige dienst te vervullen
voor een Kind
dat niet van hem was.
Hij deed het, een­vou­dig en met overgave.
In dit sint Jozef­jaar
denken we bij­zon­der
aan zijn voor­beel­dige dienst­baar­heid.

Op een wijze die je niet verwacht

Vandaag vieren we dus de geboorte van Maria.
Het begin lijkt onbe­te­ke­nend,
het is ongeloof­waar­dig bijna,
je moet er erg aan wennen
dat God deze weg kiest,
deze persoon kiest:
de oude overleve­ring
van het proto-evan­ge­lie van Jakobus,
een geschrift uit het jaar 130, 140 na Christus,
schetst de ouders van Maria,
Joachim en Anna
als twee vrome mensen
maar bespot en terzijde geschoven
door de mensen
omdat zij geen kin­de­ren kregen;
die ouders zijn mensen die niet mee­tellen
in de ogen van anderen.

Won­der­lijk, hoe God
eigen­lijk door heel de ge­schie­de­nis heen
steeds weer een nieuw begin maakt
op een wijze die je niet verwacht,
door mensen
zon­der status of bekend­heid;
het goede werkt stil en verborgen.

Toe­ver­trou­wen

We willen ons­zelf, ons bisdom,
jullie dienst­werk en jullie ge­zin­nen
aan Maria’s voor­spraak toe­ver­trou­wen.
Haar geboorte op aarde
was de dageraad van het heil,
zij is de mor­gen­ster.
Moge Maria ons be­scher­men
om altijd ‘ja’ te zeggen
op de uit­no­di­ging van haar Zoon,
totdat Christus in ons gevormd is.