Jezus is niet de stichter van een 'succes-geloof'
H. Mis in de H. Bavokerk in Heemstede (24e zondag B)
Op zondag 12 september was ik voor de Eucharistieviering in de H. Bavokerk in Heemstede. Het was fijn om te zien dat ook daar de mensen langzaam aan weer terug komen, ik telde er 97, waarbij de parochie de Corona-maatregelen heel stipt in acht neemt.
Koorleden verzorgden met de kleine bezetting van deze periode toch een feestelijke Mis. De misdienaars waren allemaal aanwezig en vrijwilligers registreerden de kerkgangers bij de ingang. Tijdens de viering stonden we stil bij de belijdenis van Petrus, waarover werd gelezen uit het Marcus-evangelie (Mc. 8, 27-35).
Homilie
Jezus Christus en die gekruisigd...
Zwijgen
Vorige week hoorden we
over de doofstomme die genezen werd.
Jezus nam hem terzijde, raakte hem aan
en sprak: “Effeta”, ga open.
Na die genezing zei Jezus tot de mensen
dat die er niet over mochten spreken.
Ze moesten hun mond houden.
Vandaag, verder lezend in het evangelie van Marcus,
horen we opnieuw dat Jezus tot Zijn leerlingen zegt,
dat ze erover moeten zwijgen:
“Hij verbood hun nadrukkelijk
iemand hierover te spreken”.
Petrus had toen net,
namens de apostelen, gezegd:
“Gij zijt de Christus”.
Wat voor Messias?
Waarom mogen ze er niet over praten?
We willen toch juist graag
dat de boodschap wordt doorgegeven?
Maar er is voor alles een tijd
en niet elk moment is geschikt
om over zulke zaken te spreken.
Dit is een belangrijk moment.
We zijn halverwege het evangelie;
de apostelen hebben al
het nodige met Jezus meegemaakt,
Zijn wonderen gezien,
Zijn woorden gehoord,
de menigten mensen gezien
die Hem volgden
en nu belijden ze
dat Hij de Christus is,
oftewel de Messias,
de langverwachte Gezalfde van God.
Die Messias zou volgens de verwachting
van de tijd waarin Jezus leefde,
voor een periode van vrede en welvaart zorgen,
als opmaat naar de eindtijd.
De Messias dat was degene
naar wie de mensen uitzagen
en van wie velen verwachtten
dat die het juk van de Romeinse bezetter
zou afschudden.
Dat was de manier
waarop God zou ingrijpen
in de geschiedenis.
Een begin van een besef...
Het is dus heel mooi
dat de leerlingen beginnen te beseffen
wie Jezus eigenlijk is
en wat Hij op aarde komt doen,
maar tegelijk moeten we zeggen:
op dat moment
had het belangrijkste nog niet plaats gevonden.
Het is nog een Jezus Christus
zonder lijden, zonder kruis en zonder verrijzenis.
En zoals de apostel Paulus het eens schreef:
Wij verkondigen Jezus Christus
en die gekruisigd! (1Kor. 2, 2).
In het evangelie over de belijdenis van Petrus
“Gij zijt de Christus”,
gaat het over een Christus die tot op dat moment
nog werd bejubeld door veel mensen.
En al waren de Farizeeën wel kritisch
evenals de mensen van Nazaret,
waar Jezus vandaan kwam,
de meeste mensen waren vol bewondering
voor die grote profeet, die prachtige spreker,
die wonderdoener.
Welk beeld van God?
Wat is het beeld dat wij van God hebben?
Er zijn mensen die geen enkele verwachting
hebben van God.
Zij zien Hem misschien als de grote klokkenmaker,
die eens het uurwerk in beweging heeft gezet,
maar zich er niet meer mee bemoeit;
Er zijn veel mensen die helemaal niet geloven,
wat ook kan betekenen
dat God geen realiteit in hun leven is,
dat Hij buiten hun horizon valt;
en er zijn mensen die op een bijgelovige manier
in God geloven:
als ik dit of dat doe
zal God mij zegenen;
als ik geen zonden doe,
zal God mij behoeden voor kwaad.
Mgr. Smeets
Deze week was ik bij mgr. Smeets,
de bisschop van Roermond
die ernstig ziek is.
Van ochtend was de TV Mis uit Lourdes
waar hij bij was
en ook het geloofsgesprek was met hem.
Als U wilt, kan ik U aanbevelen
om het thuis op internet even terug te kijken.
Mgr. Smeets vertelde me van de week
onder meer
dat er mensen bij hem kwamen
die hem vragen
waarom hém dat zo’n ziekte moest overkomen.
Waarop zijn antwoord was
dat hij zich die vraag niet had gesteld,
maar dat hij juist had gezegd:
“Waarom zou mij dat niet overkomen”,
er zijn er zo velen....
Suscces-geloof en welvaartprofeet?
Als dus het kruis (en de verrijzenis)
helemaal buiten ons blikveld zijn,
als die niet bij onze levensvisie horen,
kunnen we dus beter over Jezus Christus zwijgen.
Hij is niet de stichter van een “succes-geloof”,
Hij is niet de profeet van een goed gevoel en welvaart,
zoals je dat Amerikaanse predikers
soms hoort verkondigen.
Hij is de prediker van een kruis,
Hij heeft zelf een kruis op zich genomen,
Hij geeft ons aan dat je Hem niet kunt volgen
zonder je kruis op je te nemen.
Alleen: na dat kruis komt de verrijzenis,
het is een weg over doorns,
maar die gaat naar de heerlijkheid.
Het kruis gaat niet weg,
het wordt wél gerelativeerd,
doordat de weg verder gaat dan dat kruis.
Zonder lijden gaat het niet
Op het moment
dat het evangelie van heden zich afspeelt,
zitten de leerlingen nog vast
in een glorieuze toekomstverwachting:
De Messias, de Christus
zal vrede en welvaart brengen
en zijn helpers krijgen de beste posities,
dat hebben ze door hun steun wel verdiend.
Dat is dan nog de verwachting van de leerlingen.
Maar, nee, zo is het niet!
Jezus zal lijden
en Zijn leerlingen zullen moeten lijden:
ze zijn bijna allemaal
de marteldood gestorven.
Zonder lijden gaat het niet.
De gave van het geloof is veel meer
dat je het lijden kunt dragen
en je ziel dan in vrede kan zijn,
dan dat het je niet zal overkomen.
Vraag om kracht, vraag om die vrede.
Wat maakt gelukkig?
Het is trouwens zo
dat ons geluk niet alleen afhangt
van fijne omstandigheden
en een goede gezondheid.
Vaker heb ik al meegemaakt
dat iemand in een verpleeghuis
met nare gezondheidsproblemen,
gelukkig was,
niet direct door de slechte gezondheid,
maar omdat er zoveel liefde werd gegeven
door de mensen om die persoon heen.
Veel meer nog dan voorspoed,
maakt de liefde die we geven
iemand gelukkig.
Laten we bouwen aan een mooie wereld,
niet een waar alle kruisen vermeden worden.
De kruisen horen erbij.
Maar een wereld waar veel liefde is, geloof
en betrokkenheid op elkaar.
De liefde maakt alles anders.
