Arsacal
button
button
button
button


Een woeste edelman ging voor een hoger goed...

Feest van Sint Bavo

Overweging Preek - gepubliceerd: zondag, 3 oktober 2021 - 1333 woorden

In de Sint Bavo­kathe­draal vier­den we op zon­dag 3 ok­to­ber het patroons­feest (van stad en ka­the­draal) - inder­daad precies op de nieuwe datum van dit feest voor ons bisdom, dat door Rome op 3 ok­to­ber is geplaatst. Het voltallige ka­the­drale koor zong en kape­laan Teun Warnaar con­ce­le­breerde, ter ere van deze woeste rid­der die een vrome kluize­naar werd!

Hier­on­der vind je de homilie van deze dag en de voor­bede (gebed van de gelo­vi­gen).

Volgende week is er opnieuw een fees­te­lij­ke dag in de ka­the­draal: het kapit­tel van Gent komt dan op bezoek. Ge­woon­lijk is dat op het feest van st. Bavo, die ons bisdom en onze kahtedraal met Gent verbindt, maar omdat er dit jaar feestelij­he­den zijn rond het Lam Gods in de Gentse ka­the­draal, is het bezoek een week uit­ge­steld.

Daarom zullen we ko­men­de week bij gelegen­heid van het Gentse bezoek het altaar van de ka­the­draal con­sa­cre­ren, dat al eer­der - in Pandemie tijd - voorlopig gewijd was.

HOMILIE

Aardse belo­ning of hemelse vergoe­ding?

FEEST VAN DE H. BAVO - KATHEDRAAL HAARLEM

Woest maar bekeerd

De heilige Bavo,
patroon van ka­the­draal en stad,
was aan­vanke­lijk
een tame­lijk woeste figuur
met dubieuze handels­prak­tijken;
hij was een edelman die na de dood van zijn vrouw
en door de predi­king van bis­schop Amandus
tot inkeer kwam,
zich de ver­gan­ke­lijk­heid
van het aardse leven ging rea­li­se­ren,
zijn vele be­zit­tin­gen van de hand deed
en als boe­teling en kluize­naar ging leven,
velen bijstond met troost en bemoe­diging
en zieken wist te genezen.
Rond het jaar 650 is hij gestorven

Bavo maakte dus hal­ver­wege zijn leven
een radicaal andere keuze.
Er brak een inzicht bij hem door:
de ver­gan­ke­lijk­heid van het aardse bestaan.

Welke vergoe­ding?

Nu staan we allemaal
voort­du­rend voor de keuze:
wat is je motivatie,
waar ga je voor,
voor een aardse belo­ning
of voor een hemelse vergoe­ding?

De aardse belo­ning

Die aardse belo­ning ligt voor ons gevoel
vaak in maat­schap­pe­lijk succes:
dat je een grote carrière kunt maken,
veel geld kunt verdienen,
de nodige be­zit­tin­gen kunt vergaren,
een mach­tige positie kunt bekle­den
en gezag uit kunt oefenen,
dus alles waar we pres­tige aan kunnen ontlenen
in het oog van andere mensen:
net een wat grotere auto
dan de anderen in de straat;
net wat meer positie dan de ge­mid­del­de mens,
iets duur­dere vakantie,
iets meer succes en aanzien.

Maar niet nu

Zoiets spiegelt Jezus
Zijn leer­lin­gen in het evan­ge­lie
van deze feest­dag van Sint Bavo
inder­daad voor:
Zij zullen gezeten zijn
op tronen,
heersen over de stammen van Israël,
zij zullen het hon­derdvoud bezitten
aan akkers, huizen en familie.
Dat klinkt allemaal best chic en pres­tigieus.
Daar zit alleen één maar bij:
de vervulling van die belofte
is niet morgen al,
het is een belofte
voor na de weder­ge­boor­te,
in het eeuwig leven, niet nu.
Nu, in dit aardse bestaan,
is er - in de woor­den van Jezus -
iets anders aan de orde:
het prijs­ge­ven van zaken
omwille van de Heer.
De belo­ning komt later.

Garanties voor de toe­komst?

Maar ge­woon­lijk willen wij
de belo­ningen meteen, hier en nu.
Een belofte voor de verre toe­komst
klinkt bovendien veel onzeker­der
dan een belofte die meteen wordt vervuld.
Een belofte voor de verre toe­komst
klinkt als de belofte van toe­koms­tig rende­ment op een beleg­ging,
maar zal dat gaan gebeuren?
Biedt dat wel een garantie voor de toe­komst?
Zal dat goed komen met die belofte?

Vergaren of prijs­ge­ven?

Toch is het wel een echte keuze
waar we voor staan:
wie de aardse belo­ning zoeken,
zal moeten beginnen
geld, goed en macht te verzamelen
op aarde;
wie de hemelse belo­ning zoeken,
moeten daar­en­te­gen beginnen
- zo verhaalt ons het evan­ge­lie -
met het prijs­ge­ven van geld en goed
om Jezus te kunnen volgen
dan zal hij het hon­derd­vou­dig
in het volgende leven
ver­goed kunnen krijgen.

Geen grote plaats

De keuze wordt mis­schien iets min­der
las­tig en zwaar,
doordat het prijs­ge­ven
waar Petrus het over heeft,
niet per se betekent
dat je niets mag bezitten.
Het gaat om alles prijs­ge­ven
om Jezus te volgen,
om prijs­ge­ven om Jezus’ Naam.
Dat wil zeggen
dat niets van wat op aarde
aan bezit kan wor­den verworven,
aan roem, aan macht, aan geld,
door ons absoluut mag wor­den gesteld.
Wat we hebben en bezitten
moet dienen, is voor een hoger doel,
het staat in dienst van de navol­ging
van Jezus Christus
en dus uit­ein­delijk in dienst van de liefde,
de liefde voor God en de naaste.
Dat prijs­ge­ven van geld en goed
betekent dus in ieder geval
dat de materie
geen grote plaats moet innemen
in het leven van een volgeling van Jezus.
Je moet het eigen­lijk allemaal los kunnen laten,
het is maar stof en as, iets tij­de­lijks.
Die materie is maar een middel.
De kern is het volgen van Jezus
wiens leven dienst­ba­re liefde was,
prijsgave van zich­zelf.

De belo­ning voor wat je prijs geeft

Dat je beloond wordt voor wat je prijs geeft
beant­woordt toch ook wel
aan onze erva­ring.
Waar we egoïstisch hebben gekozen
voor ons­zelf,
een ander niet hebben bijgestaan,
omdat dit ons niet uitkwam,
waar we gingen voor ons eigen mate­rië­le voor­deel,
zal die keuze meestal pijn achterlaten
in het hart van wie zich daardoor
in de steek gelaten voelt.
Terwijl er een band van liefde ont­staat
wanneer we er voor een naaste zijn geweest
op een moment dat die dat nodig had.
Zo zullen veel ouders bij­voor­beeld ervaren
dat ze de liefde die ze aan hun kin­de­ren hebben gegeven,
terug­krij­gen als ze zelf oud gewor­den zijn.

Een alom­vat­tende ge­meen­schap

De liefde voor de materie, het succes, het geld,
sluit ons op in een bastion,
sluit ons af van andere mensen;
de liefde die we geven
in prijsgave van ons­zelf,
schept een band
en die band zal zich
na ons aardse leven verbre­den en ver­die­pen
in een alom­vat­tende communio
- een ge­meen­schap -
met God en alle heiligen:
we zullen gezeten zijn op tronen,
alles hon­derd­vou­dig terug krijgen
en eeuwig leven ont­van­gen.

Dat inzicht drong bij Bavo binnen,
hij werd anders
en al leefde hij als kluize­naar,
in die tweede helft van zijn leven
raakte hij juist
met vele mensen
in liefde verbon­den,
omdat hij besloot Jezus te volgen.
Het gaat dus om geven, niet nemen,
dan zul je ont­van­gen...

 

Gebed van de gelo­vi­gen - Voor­bede

Laten we op voor­spraak van de H. Bavo, patroon van onze ka­the­draal en van de stad, bid­den tot de Heer.

Zegen over de ka­the­drale pa­ro­chie

1. Laten we bid­den om zegen over de ka­the­drale pa­ro­chie, de bis­schop en de stad. Bidden we ook om zegen over alle vrij­wil­li­gers van de Ka­the­draal en de samen­wer­kende pa­ro­chies en over de pas­to­rale en missio­naire ini­tia­tie­ven die in de ka­the­draal wor­den geno­men. Dat de heilige Bavo daarbij voor ons een in­spi­re­rend voor­beeld en een voor­spraak zal zijn. Laat ons bid­den.

Zegen over allen die zich inzette voor anderen

2. Laten we bid­den voor alle mensen die met idealisme en geloof hun eigen wensen opzij zetten om anderen te dienen. Bidden we voor alle mensen die zich in onze stad inzetten voor armen, dak­lo­zen, zieken, ouderen, vluch­te­lingen of de kerk­ge­meen­schap, voor alle mensen die zich op wat voor wijze ook be­lan­ge­loos inzetten voor hun mede­mensen. Dat hun inzet en onbaat­zuch­tig­heid gezegend zullen wor­den en die mogen bijdragen aan het men­se­lijk klimaat van onze pa­ro­chie en onze stad. Laat ons bid­den.

Zegen en gebed voor wie niet bij diepere waar­den stil staan

3. Ook voor de mensen die nau­we­lijks stil staan bij diepere, men­se­lijke en gods­diens­tige waar­den willen we bid­den; dat zij geraakt mag wor­den door het verlangen een mooie zin­volle bete­ke­nis aan hun leven te geven en geloof, hoop en liefde hun hart zullen vervullen. Laat ons bid­den.

Over­le­de­nen van de ka­the­draal

4. Laten we op het Bavo­feest bid­den voor alle overle­den bis­schop­pen, plebanen en pries­ters van deze ka­the­draal, overle­den directie en leden van de ka­the­drale koren, voor alle overle­den vrij­wil­li­gers, zusters en pa­ro­chi­anen, dat zij allen het eeuwig leven mogen ont­van­gen en in vrede zullen zijn. Laat ons bid­den

Slot­ge­bed

B: Zegen, Heer, Uw volk dat op de feest­dag van de heilige Bavo is samen geko­men om U te eren en nieuwe gees­te­lij­ke kracht te ont­van­gen om onze missie als christen in deze wereld te kunnen vol­bren­gen, tot eer van U die leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen.

post deze webpagina op: Facebook X / Twitter
Terug