Allerzielen in Duivendrecht
Kort bezoek aan Jeanette Noëlhuis
Na een kort bezoek aan het Jeanette Noëlhuis van de Catholic Worker-beweging, was ik in de St. Urbanuskerk van Duivendrecht voor de Mis van Allerzielen. Daar werden de dierbare overledenen herdacht: ruim 130 namen werden voorgelezen en lichtjes werden voor hen ontstoken in de vorm van een hart, want zij zijn wel uit het oog, maar niet uit ons hart.
Het bezoek aan het Jeanette Noëlhuis, waar de vaste gemeenschap allerlei mensen ontvangt die vaak zonder goede basis of zonder papieren zijn, was helaas erg kort. Ik heb met de gemeenschap gegeten, maar kwam binnenvallen toen de maaltijd al bezig was, want de files waren lang geweest...
Daarna moesten we weer tijdig in de Sint Urbanuskerk van Duivendrecht zijn voor de Avondmis, waar ik van 2005-2008 administrator was. Het is dus altijd mooi daar weer te zijn.
Allerzielen is een dag waarop we vele dierbaren gedenken die ons zijn voorgegaan. Onze gedachten en gebeden gaan naar vele mensen die een kleiner of groter stuk van onze levensweg met ons zijn gegaan.... Mogen zij rusten in vrede!
ALLERZIELEN 2021
Spreuken
Wie weleens op een kerkhof komt
vindt daar allerlei mooie spreuken
en liefdevolle gedachten:
“Voor altijd in onze herinnering”,
“in liefde verbonden”,
“in vrede”,
“eindelijk thuis”,
“Tot ziens in de hemel”
om er maar een paar te noemen,
die ik op graven las.
De spreuken die we daar lezen
drukken liefde uit en geloof
en dat is eigenlijk al een goede reden
om eens een begraafplaats te bezoeken.
De toegangspoort
Ook op de toegang naar een kerkhof
staat vaak een bijzondere spreuk:
“Memento mori”,
gedenk te sterven,
“Heden ik, morgen gij”,
“Mihi heri, tibi cras”:
dat is: “Voor mij gisteren, voor jou morgen”;
het zijn spreuken die allemaal wijzen
naar de vergankelijkheid
van het aardse bestaan.
En inderdaad, er is niets zo zeker
in dit aardse bestaan
als dat we allemaal eens zullen sterven.
Dood en verrijzenis
Op sommige toegangspoorten
staat ook een beeld.
Vaak is dat een kruis,
omdat Jezus Christus door zijn kruis
de poort naar het leven heeft geopend;
soms is dat een haan.
Dat beest kraait ‘s morgens vroeg
en is daarom een beeld
van de verrijzenis van Jezus
die in alle vroegte plaats vond:
de boodschap is duidelijk:
ook wij zullen verrijzen,
ook wij zullen leven.
Ook beelden van heiligen staan er soms,
want wij behoren
tot de gemeenschap van de heiligen
en we hopen te mogen delen
in hun lot:
de vreugde en de vrede van Gods huis.
Gedenken
We denken vandaag,
op deze Allerzielendag
met liefde en eerbied terug
aan alle mensen die ons zijn voorgegaan.
We bidden voor hen,
voor allen die we hebben gekend
en die we vaak nog heel erg missen,
voor allen ook die ons onbekend zijn
of aan wie niemand meer denkt.
Dat zij mogen delen in de vrede van Gods koninkrijk!
Als je mag geloven...
Wat is het leven toch anders
wanneer je kunt geloven
in de belofte van eeuwig leven
die God ons heeft gegeven.
Als je mag geloven
is het aardse leven
een weg, soms moeilijk, soms pijnlijk,
soms ook wel weer fijn,
maar altijd met een prachtig vergezicht
waarheen we op weg zijn.
Is het belangrijk?
Dat uitzicht geeft ons moed en kracht
en helpt ons ook
om ons te realiseren
wat werkelijk van waarde en belangrijk is.
De heilige Aloysius had dit als devies:
“Wat heeft dit voor belang
in het licht van de eeuwigheid?
Bij alles wat hij deed, stelde hij zich deze vraag:
maak ik het belangrijk
of is het ook echt belangrijk?
En zal ik het nog belangrijk vinden
op het moment
dat ik zal heengaan uit dit leven?
Ja, laten we bidden
voor al die dierbare overledenen
en tegelijk de waarde van ons leven bezien
in het licht van de eeuwigheid.