Heilig Vormsel in Tridentijnse ritus in de Sint Agneskerk

Zondag 19 no­vem­ber was ik voor de toedie­ning van het heilig vormsel in de Sint Agnes­kerk waar de heilige Jozef­paro­chie is geves­tigd voor gelo­vi­gen die de Tri­den­tijnse ritus zijn toe­ge­daan. In een plech­tige en ver­zorgde ritus ont­ving een groep jon­ge­ren dit sacra­ment. Velen van hen zijn de afgelopen tijd katho­liek gewor­den.

Assis­tentie

Daar­naast waren er jon­ge­ren aanwe­zig die in voor­be­rei­ding op het doopsel zijn. In de ritus zoals die voor het tweede Vati­caans concilie alge­meen gebruike­lijk was, wordt het vormsel toege­diend voor­af­gaand aan de heilige Mis. Tijdens de daarop­volgende Mis heb ik pontificale assis­tentie verleend en gepreekt, want ik ben zelf de ritus van de Mis niet mach­tig. Die werd opgedragen door pater Martin Kromann Knudsen, de pastoor van de pa­ro­chie.

Welkom

Vóór de Mis, bij de ingang van de kerk, ston­den de kin­de­ren - eerste com­mu­ni­can­ten en anderen - die een lied zongen en een gedicht (over een muis met wie het niet zo gewel­dig afliep) voordroegen bij wijze van welkom.

Preek

In de preek stond ik erbij stil dat het vormsel van ons vraagt dat we voor Christus strij­den, niet met wapens (er is al veel te veel geweld) maar in een gees­te­lij­ke strijd. Als voor­beeld daarvoor sprak ik over Eusebius van Vercelli en Pier Giorgio Frassati, een heilige en een zalige met wie ik deze zomer in aanra­king kwam in en rond het hei­lig­dom van oropa in Noord-Italië. Ik heb daarbij de oproep herhaald die ik het jaar ervoor ook had gedaan: wees als de forellen die tegen de stroom in zwemmen, tegen de stroom van een tijd die in veel opzichten deca­dent is en God vergeet.

Ontvangst

Na afloop van de plech­tige vie­ring was er een ont­vangst voor de pa­ro­chi­anen in de pastorie. Het is dui­de­lijk dat de ruimtes te klein zijn voor het aantal gelo­vi­gen (gelukkig). Het ligt in de bedoeling daar iets aan te gaan doen.

Voor nu: en harte­lijke felici­ta­tie aan alle vor­me­lin­gen!