Opnieuw eeuwige professie bij Benedictinessen in Aalsmeer
Op zondag 9 november vierden we het feest van de Kerkwijding van de Sint Jan van Lateranen. Voor de heilige Mis en een bezoek aan de zusters was ik in het Benedctinessenklooster “Maria, tempel van de heilige Geest” in Aalsmeer, waar zojuist bekend was geworden dat opnieuw een zuster haar eeuwige professie zal gaan doen in april van het komend jaar.
De zusters houden catechese-ontmoetingen, vooral met mensen uit de buurt, die erg populair zijn en waaraan een veertigtal mensen deelneemt, velen van hen niet katholiek of gelovig. Ook groepen bezoeken de zusters en iedereen is altijd welkom om aan de heilige Mis deel te nemen, die echter vooralsnog in het Engels of in het Italiaans wordt gevierd. De zusters zijn ook druk bezig met het leren van de Nederlandse taal.
Tijdens de Eucharistieviering is natuurlijk de betekenis van de Sint Jan van Lateranen, “Mater et caput” - moeder en hoofd van alle kerken - aan de orde gekomen. Het is niet alleen de kathedraal van de paus en daardoor teken en symbool van het unviersele karakter en de communio van de katholieke kerk, maar ook was het de eerste grote kerk die door keizer Constantijn voor de christenen werd gebouwd: de gelovigen die tijden van vervolging hadden gekend en nu uit hun verborgenheid traden, kwamen nu in een volkomen nieuwe situatie terecht, waarin de verleiding werd om meer op het uiterlijk te letten dan op de inhoud, meer op de pracht van de stenen dan op het zijn van levende stenen in het geestelijk bouwwerk.
De uitdrijving uit de tempel als profetische symboolhandeling die het verdwijnen van de scheiding tussen uitverkoren volk en heidenen aanduidde, stond centraal in de homilie. Die roept ons op zelf ook scheidingsmuren weg te nemen, open te staan, niet in “zij” en “wij” te denken, maar uit te nodigen...
