Aantrekkelijke priesters gevraagd

zondag van de goede herder

Op de vierde zon­dag van Pasen wordt roe­pingen­zon­dag gevierd. Het is de zon­dag van de goede her­der en het gebed is op deze dagom her­ders te vragen voor de kerk van vandaag. Wat voor her­ders?

Homilie

Band met het baasje

Het beeld van de her­der en zijn schapen
was bekend in Jezus' tijd.
Veel mensen die naar Jezus luister­den
had­den in de praktijk al eens gezien
hoe een her­der met zijn schapen omgaat.
Dat is met ons niet zo.
Herders die met een kudde rondtrekken
zijn een zeld­zaam­heid.
Toch spreekt dit beeld ons aan
en in feite kunnen we het heel goed aanvoelen.
De een heeft een hond,
de ander heeft vee,
of nog andere dieren
en zij merken hoe­zeer dat beest
op hen rea­geert.
Een hond bij­voor­beeld
heeft een dui­de­lijke band met zijn baas;
en ook iedere agrariër merkt, denk ik
dat zijn dieren op hem
anders rea­geren dan op een ander.
Het is alsof ze dat aanvoelen:
dat is goed, dat is mijn baasje,
die zorgt voor mij.

Kuddedier

En zo is het ook met die schapen.
Een schaap is een kuddedier,
schapen lopen elkaar achterna;
ze hebben dui­de­lijk lei­ding nodig,
anders ein­digen ze in een greppel.
Die lei­ding is voor hen de stem van de her­der,
die kennen ze en volgen ze;
en als het dan nog nodig is,
peutert de her­der met de punt van zijn staf
een kluitje aarde uit de grond
en zwiept dat naar het schaap
dat uit de koers dreigt te raken;
en daarbij helpt dan nog de her­ders­hond.

De stem van de goede her­der

Zo gaat het tussen ons en Jezus.
Wij hebben allemaal een soort inner­lijk aanvoelen,
wij voelen aan of we goed zitten of niet;
vooral in som­mi­ge beslis­singen,
in som­mi­ge zaken van ons leven,
voelen we op die manier
heel dui­de­lijk de stem van de goede her­der
tot ons spreken,
in de zin van dat we een diepe voldoe­ning ervaren
over een stap die we geno­men hebben
of de weg die we gaan.

Roeping

Dat is eigen­lijk wat we roe­ping noemen.
In die zin kan een mens
heel gere­geld "roe­ping" ervaren:
om een zieke te helpen,
om te bid­den en naar de kerk te gaan,
om thuis posi­tief te bouwen aan een goede sfeer,
om te kijken of er een manier is
om het geloof door te geven
aan kin­de­ren, klein­kin­de­ren,
andere mensen enzo­voorts.
Roeping is dus
dat we ons inner­lijk aan­ge­spro­ken voelen
en dat we ertoe bewogen wor­den
om iets wel of niet te doen.

Onder­schei­ding

Dat is ook de roe­ping om pries­ter te wor­den.
Iemand kan die roe­ping op allerlei gewone
of min­der gewone manieren krijgen,
maar het ant­woord, het "ja",
heeft altijd te maken met
je leven uit han­den willen geven aan God.
Niet het zelf allemaal willen bepalen
op je eigen houtje,
maar leven vanuit een soort hou­ding van:
"Lieve Heer, zegt U het maar,
spreek, Heer, uw die­naar luistert".
Ie­der­een voelt aan
dat er een andere mentali­teit spreekt
uit de Story of Privé
- om zomaar twee bla­den te noemen -
of uit veel TV-pro­gram­ma's,
dan uit het evan­ge­lie.
Waar laten we onze oren naar hangen,
naar welke her­der luister je?
Er zijn veel ver­schil­lende stemmen.
Hoe gaan we met die verschillen
in mentali­teit en gedachte­we­reld om:
met onder­schei­dings­ver­mo­gen?
Dat is waar het bij roe­ping over gaat.

Aan­trek­ke­lijke pries­ters

Pries­ter of reli­gi­eus wor­den is een lange weg,
in ge­meen­schap met anderen
vormt de ge­roe­pene zich
en laat die zich vormen
om te groeien
naar het beeld van Jezus toe.
Voor een toe­koms­tig pries­ter
is het beeld van de goede Herder
heel bepalend,
want als hij zelf eenmaal pries­ter is,
is hij een her­der
die de stem van de Goede Herder
in onze tijd mag laten klinken.

Laten we daarom bid­den
om goede reli­gi­euzen
en goede her­ders,
harte­lijk en uit­no­di­gend,
die mensen aantrekken
om hen bij Jezus te brengen.