Arsacal
button
button
button
button


Afscheid zuster Iuxta Crucem van de DPR

Een open kerk en een kerk die erop uitgaat

Nieuws - gepubliceerd: woensdag, 6 december 2017 - 337 woorden
De Diocesane Pastorale Raad bijeen
De Diocesane Pastorale Raad bijeen
Groepsfoto van de Raad met zuster Iuxta en mw. Marion van Ham
Groepsfoto van de Raad met zuster Iuxta en mw. Marion van Ham

Op woens­dag 6 de­cem­ber was de Dio­ce­sane Pas­to­rale Raad bijeen om samen met de bis­schop te reflec­te­ren op de pas­to­rale situatie van de kerk in onze tijd en advies te geven om die kerk in onze streken meer bewust en missio­nair te maken. Zuster Iuxta Crucem nam afscheid. Marion van Ham komt als nieuw lid erbij.

De Dio­ce­sane Pas­to­rale Raad reflec­teerde deze avond op de thema’s die op de studie­dag voor de pas­to­rale krachten aan de pries­ters, diakens, pas­to­raal werkers en cate­chisten waren voor­ge­legd. Hoe kan de kerk in onze dagen open staan naar nieuwe mensen, met hen in contact komen en hen helpen de stap te zetten om leer­ling van Christus te wor­den? De leden van de raad deden daarvoor allerlei sug­ges­ties die moge­lijk opnieuw zullen wor­den uit­ge­werkt in een do­cu­mentje van de Raad. Op­val­lend vond ik het belang dat de leden van de DPR eraan hechten dat de kerken ook let­ter­lijk open zijn en mensen er naar binnen kunnen gaan. Ver­schil­lende erva­ringen wer­den gedeeld.
Langer werd stil gestaan bij het werven, vormen en be­ge­lei­den van vrij­wil­li­gers. De aan­dacht voor hen door be­stuurs­le­den of mis­schien een coör­di­ne­rende vrij­wil­li­ger, maar ook geloofs­vor­ming en hen niet overberlasten, waren punten die door de DPR-leden wer­den genoemd.

Duide­lijk kwam aan de orde dat we moeten trachten een sfeer te door­bre­ken van gesloten­heid en op de eigen ge­meen­schap gericht­heid in som­mi­ge pa­ro­chies.

Mw. Marion van Ham werd welkom geheten als nieuw lid. Zij is in de Am­ster­damse Sint Nicolaas­basi­liek werk­zaam als vrij­wil­li­ger in catechese en jon­ge­ren­werk.
Van zuster Iuxta Crucem moesten we helaas afscheid nemen. Enige jaren gele­den had zij binnen haar con­gre­ga­tie van de ‘blauwe zusters’ (zusters van het mens­ge­wor­den Woord) de wens te kennen gegeven naar de con­tem­pla­tieve tak te mogen over­gaan en die wens is nu geho­no­reerd. In Italië zal zij het con­tem­pla­tieve leven beginnen in Tuscania, boven Rome. In de jaren van haar lidmaat­schap van de Raad heeft zij een waarde­volle bijdrage gegeven. We wensen haar een zeer gezegende toe­komst toe!

Terug