Hij raakte hem aan...
Pastoor Goedhart 50 jaar priester
In de kathedraal nam koster Stephan van Rijt afscheid met een receptie voor de naaste medewerkers, waar ik ook graag even bij was. in Zaandam vierde pastoor Goedhart, ere-kannunik van het bisdom, zijn gouden priesterfeest en veel mensen waren hem komen feliciteren. Vele jaren was pastoor Goedhart moderator van het ziekenapostolaat en nog steeds is hij daar bestuurlijk meer verbonden, nu veertig jaar. ik heb na de feestelijke viering de pastoor mijn hartelijke gelukwensen overgebracht en hem het mooie nieuwe boek van onze oud-perschef Wim Peeters gegeven dat inleidingen bevat op de lezingen van de zondag (uitgeverij Betsaida).
Bidden, wat is dat?
Bidden is in contact treden met God.
Daarom zegt Jezus ergens: "Bidt zonder ophouden".
Maak van je hele leven een gebed,
zodat je leeft uit de bron van je bestaan,
niet gejaagd, niet te wild, niet te snel,
maar een beetje meditatief.
Wordt er geluisterd?
Het beste kunnen we het bidden vergelijken
met het contact dat we opbouwen met een andere mens.
Soms zijn twee mensen met elkaar in gesprek,
maar de een ratelt maar door.
Vaak wordt er zelfs niet echt geluisterd naar elkaar,
zo vol zitten mensen soms van zichzelf,
van hun eigen vragen en problemen.
Mensen praten soms als een wekker die afloopt
of een ballon die leegloopt.
Nu kan dat soms best eens even opluchten:
je bent het even kwijt,
je hebt het even met iemand anders kunnen delen.
Als we de goede persoon ervoor uitzoeken
tegen wie we die dingen kunnen vertellen,
kan dat ons goed doen.
Je hart uitstorten
Ook het gebed kan soms zo zijn,
dat je in feite je hart uitstort bij de Heer.
Hij luistert naar je met begrip en barmhartigheid.
Hij begrijpt je vragen en noden.
Zeg Hem maar wat je voelt en lijdt,
breng het bij Hem
als je je alleen en eenzaam voelt.
Toch moet er nog iets meer gebeuren
wil er in het gebed
echt sprake zijn van wederzijds contact.
Ingegeven
God geeft antwoord op ons bidden.
Natuurlijk krijgen we dat antwoord meestal niet
doordat Maria en Jezus aan ons verschijnen
en ons duidelijk het antwoord op al onze vragen geeft.
Dat gebeurt maar heel zelden
en je moet trouwens zelf
een heel vast en vertrouwvol geloof bezitten
om zoiets te kunnen aanvaarden,
anders geloof je je eigen ogen niet.
Meestal gaat het anders:
het wordt je ingegeven;
je ervaart vrede en overgave;
een stukje rust en kracht om iets te dragen;
of ineens wordt je zomaar iets geschonken
waarom je al zo vaak gebeden hebt.
Vertrouwen
Je kunt niet bidden,
als je niet begint bij de overtuiging:
Mijn leven wordt geleid;
alles heeft een bedoeling;
mij wordt gegeven
wat op een of andere manier het beste is
voor mij.
Je kunt niet bidden
zonder vertrouwen en overgave.
Zonder dat ben je als een dreinend kind,
dat zijn zin moet hebben.
Dat Hij je ziet
Als je je hart uitstort bij God,
is dat heel goed en belangrijk.
Door dat te doen
geef je jezelf aan God, zoals je bent.
Toch moet er nog iets bij komen
om het gebed te maken tot echt gebed,
een wederzijds contact,
en dat is: aandacht,
aandacht voor de ander,
aandacht voor God.
Denk aan Hem als je bidt
en breng je te binnen
dat Hij naar je kijkt
met ogen vol liefde,
met een hart vol warmte voor jou, voor U.
Of kijk naar een mooi kruisbeeld,
of een heilig hart-beeld
of een beeld van de goede herder
of Maria.
Als er aandacht is voor de ander,
is er sprake van echt contact.
Bidden is ongelooflijk belangrijk.
Een geloof zonder gebed is dood.
En als mensen veel van elkaar houden,
maar niet met elkaar bidden,
mist hun liefde net iets
van die mooiste en meest waardevolle dimensie:
dat die liefde voor elkaar
een afspiegeling is van Gods liefde voor ons.
Een melaatse
Vandaag komt er in het evangelie
een melaatse naar Jezus toe.
Aan die man kunnen we zien wat bidden is.
Wie weet hoe lang hij al melaats is
en - verstoten door de mensen -
door zijn ziekte op eenzame plaatsen moet verblijven,
niet onder mensen mag komen?
Toch komt hij nu naar Jezus toe.
In hem leeft blijkbaar het vaste vertrouwen
dat hij ondanks alles wat hem is overkomen
door Jezus niet verstoten is.
Zijn geloof is rotsvast.
Hij is overtuigd van Jezus'macht,
maar Hij geeft zich ook over aan Zijn wil:
"Als gij wilt, kunt Gij mij reinigen".
Hij bidt zoals het "Onze Vader" ons dat ook leert:
"Uw wil geschiede..",
niet mijn wil, maar Uw wil.
En tenslotte bidt hij met eenvoud, in nederigheid:
hij valt voor Jezus op zijn knieën neer.
Hij raakt hem aan
En dan steekt Jezus zijn hand uit,
door medelijden bewogen,
en Hij raakt hem aan.
Misschien is dit nog mooier dan heel die genezing:
dat Hij die man, die door iedereen gemeden wordt,
aanraakt, terwijl hij nog melaats is.
Zo raakt Hij ons aan
door medelijden bewogen
- soms merken we het duidelijk;
soms realiseren we het ons achteraf:
Hij heeft mij gedragen, toen en toen -
als wij tot contact komen
en bidden
met een vertrouwvol geloof
dat bergen verzet.
