Arsacal
button
button
button
button


Conviventie gedenkt 50 jaar Neocatechumenale Weg

Gedenken en vooruitzien....

Nieuws - gepubliceerd: zaterdag, 13 oktober 2018 - 388 woorden
Getuigenis tijdens de avond
Getuigenis tijdens de avond

Zater­dag­avond 13 ok­to­ber was ik in Bunnik voor de nationale conviventie van de Neo­ca­te­chu­me­nale Weg. Verant­woor­de­lijken van ge­meen­schappen en missie­ge­zinnen waren aanwe­zig voor een drie­daag­se be­zin­ning, mede om het vijf­tig­ja­rig bestaan van de Weg te gedenken.

Aan het begin van het nieuwe werk­jaar kwamen de verant­woor­de­lijken en missie­ge­zinnen bij elkaar voor een lang weekend van be­zin­ning. Als ik de zaal rondkeek zag ik enkele hon­der­den mensen uit het hele land die zich binnen de neo­ca­te­chu­me­nale Weg willen inzetten voor de evangeli­sa­tie.

Tijdens de eerste helft van de avond die ik heb mee­ge­maakt kwamen ver­te­gen­woor­digers van de kleinere groepen aan het woord. We kon­den niet naar alle groepen luis­te­ren want dat waren er bijna der­tig! Ik kreeg de taak om lootjes te trekken waardoor werd bepaald wie aan de beurt kwam. Het waren mooie ge­tui­ge­nissen die dui­de­lijk lieten zien hoe God aan het werk is in het leven van mensen.

Wie zo aan zijn eigen genade­volle levensge­schie­de­nis mag terug denken, kan niet anders dan hoop­vol zijn ook voor de toe­komst: het is Gods voor­zienig­heid, Zijn va­der­lijke liefde die uit­ein­delijk alles leidt. De Kerk is van Christus, niet van ons. Pries­ter Fernando van het team voor Duits­land en de Benelux gaf daarna een terug­blik op de ge­schie­de­nis van de Neo­ca­te­chu­me­nale Weg in de vijf­tig jaar die sinds de eerste aanwe­zig­heid van de Weg in Rome verstreken zijn. Ook in deze terug­blik lag de nadruk op het werk en de in­spi­ra­tie van de heilige Geest.

Aan het einde van de avond heb ik kort de indruk samen­ge­vat die alles op mij had gemaakt: het horen van de mooie erva­ringen van de weg die God met mensen gaat, doet ook mij­zelf denken aan wat Hij voor mij heeft gedaan en hoe Hij mijn leven heeft geleid. De kern van Gods lei­ding is eigen­lijk steeds dat Hij ons opent om niet over ons­zelf gebogen te zijn, maar te leven voor anderen, voor God. Wie die lei­ding van God ziet kan - zoals gezegd - eigen­lijk ook niet anders dan ver­trouw­vol zijn voor de toe­komst. Daarna heb ik de avond besloten met de zegen.

Het was ver­der goed om allerlei mensen te spreken en weer te zien uit het hele land. Van harte hoop en bid ik dat de gemeenchappen die de Neo­ca­te­chu­me­nale Weg volgen, vrucht­baar zullen blijven en steeds meer wor­den voor de evangeli­sa­tie.

Terug