Arsacal
button
button
button
button


Niet berusten, ga de strijd aan! Wees heilig!

Allerheiligen

Overweging Preek - gepubliceerd: donderdag, 1 november 2018 - 650 woorden
Alle heiligen, bidt voor ons!
Alle heiligen, bidt voor ons!
Het schip van de kerk
Het schip van de kerk

De no­vem­ber­maand begint met het hoog­feest van Aller­hei­ligen, de dag waarop we al die bekende en onbekende voor­beel­den van chris­te­lijk leven gedenken en vieren. We behoren zelf tot de ‘ge­meen­schap van de heiligen’ die we in de ge­loofs­be­lij­de­nis noemen. Geheiligd door het doopsel, zijn we ge­roe­pen een heilig leven te lei­den.

Voor de Mis van deze dag was ik in de ka­the­draal waar het mannen­koor prach­tig Gre­go­ri­aans zong en enkele motetten.

Homilie

Op dit hoog­feest van Aller­hei­ligen
hebben we de zalig­spre­kingen gehoord.
We hoor­den wie er door Jezus wor­den zalig geprezen.
Na­tuur­lijk omdat dát de weg naar de hei­lig­heid is.

Niet op een sokkel

We moeten ons heiligen niet voor­stel­len
als zoete­lijke beel­den op een sokkel,
die erns­tig op ons neerzien.
Een heilige is geen mens
bij wie het allemaal rus­tig en prach­tig verlopen is.
Een heilige is ook niet iemand
die geen fouten heeft gemaakt.
Een heilige is juist iemand
die flink heeft moeten strij­den,
die mis­schien zelfs vaak gevallen is,
maar die is opgestaan
en niet berustte in het kwaad dat hem of haar
mis­schien zelfs op een bepaald moment in de greep had.

Waar we mee worstelen...

Ieder van ons heeft in het leven wel
zijn eigen strijd te strij­den.
De één is gauw jaloers,
een ander is erg op macht uit,
nog een ander is uit op geld en goed
of kan daar niet goed mee omgaan
en een ander worstelt met z’n seksua­li­teit,
nog een ander kan iemand
maar niet ver­ge­ven
of is te hoog­moe­dig
om een stap te zetten en iets weer goed te maken.
Zo heeft eigen­lijk bijna iedere mens
wel bepaalde moei­lijk­he­den,
waar­mee die moet worstelen.
Als we merken dat het probleem ermee blijft
of steeds weer terug­komt,
dan krijgen we de gedachte
om het maar te ac­cep­teren of goed te praten:
die jaloers­heid is zo erg niet,
ik mag toch wel wat,
die ander was fout
en ga zo maar door.

Maar als we vandaag
die zalig­spre­kingen horen,
wor­den we ons ervan bewust
dat dit niet de weg kan zijn.
Jezus prijst de een­vou­digen, de zacht­moe­di­gen,
de vrede­bren­gers, de barm­har­tigen.

Strij­den met ver­trouwen

Een heilige is niet iemand
die al die min­dere dingen, die min­pun­ten niet heeft,
niet iemand die niets te strij­den heeft,
maar iemand die zich er niet bij neerlegt,
die strijd aangaat, toch maar weer;
die eer­lijk naar zich­zelf durft te kijken
en ook de min­der goede punten durft te zien.
Een christen mag dat doen
in een ver­trouwen
op Gods barm­har­tig­heid:
er is een God die van mij houdt,
die mij heeft aan­ge­no­men als Zijn kind
en die van mij blijft hou­den,
die mij neemt zoals ik ben.
Ik ben bemind,
daarom kan ik naar mezelf kijken
zoals ik ben:
ik mag alles onder ogen zien,
zon­der uit Gods liefde te vallen.

Geef niet op!
Blijf niet liggen als je gevallen bent,
sta telkens weer op.
Dat wij allemaal mogen leven
van Gods barm­har­tig­heid
maakt ons klein
en gelukkig en dank­baar tege­lijker­tijd.

Vervolgd...

Vandaag vieren we al die
bekende en onbekende mensen
in de loop van de ge­schie­de­nis
die deze strijd zijn aan­ge­gaan.
In veel periodes van de kerkge­schie­de­nis
was er een bij­zon­dere moed voor nodig.
Ook nu op tal van plaatsen in de wereld
is er een vorm van ver­vol­ging.
Hoeveel vaak naam­loze mensen
zijn niet gestorven voor hun geloof
of hebben heel bewust hun leven gegeven
in dienst van God of hun mede­mens?

In­spi­re­rende voor­beel­den

Mis­schien dat we zelf ook uit eigen erva­ring
in­spi­re­rende voor­beel­den hebben gekend
van mensen aan wie wij ons
mis­schien nu nog steeds optrekken.
Ik zou tenminste zelf
een heel rijtje mensen op kunnen noemen
die mij hebben geïnspireerd
en dat nog steeds doen
al zijn ze niet meer onder ons.
Dat zijn de “gewone heiligen”
die ons door hun leven aan­moe­di­gen
om moe­dig te strij­den
om zelf ook weer
een goede en in­spi­re­rende mens te kunnen zijn.

Dat die ontel­ba­re menigte van mensen
die ons zijn voor­ge­gaan
in het geloof
en een chris­te­lijke levens­stijl,
voor ons voor­spre­kers zullen zijn.
Daar mogen we vandaag om bid­den.

post deze webpagina op: Facebook X / Twitter
Terug