Arsacal
button
button
button
button


Heeft geloven waarde?

‘Zalig zij die geloofd heeft’ - Feest van O.L. Vrouw ter Nood

Overweging Preek - gepubliceerd: zondag, 31 mei 2020 - 1019 woorden

“Zalig zij die geloofd heeft”, zo wordt Maria aan­ge­spro­ken in het evan­ge­lie (Lc. 1, 45). Je kunt veel geloof hebben, een beetje of helemaal geen geloof. Maakt het veel verschil? We ston­den stil bij de waarde van geloven. Het feest van Onze Lieve Vrouw ter Nood is dit jaar wel gevierd in Heiloo, ook met de pontificale Mis en de pro­ces­sie maar zon­der aanwe­zige gelo­vi­gen. Die kon­den alles volgen via de live-stream van ka­the­draal TV, ter plaatse knap ver­zorgd door enkele se­mi­na­risten.

 

Welk per­spec­tief?

Virus

We hebben met zijn allen
in een vreemde periode ver­keerd.
De van­zelf­spre­kend­heid van
te kunnen gaan en staan waar we willen,
uit te kunnen gaan, te kunnen reizen en feesten
en voor veel mensen ook
de van­zelf­spre­kend­heid van hun in­kom­sten
en van hun ge­zond­heid
was zomaar ineens voorbij
door een piepklein virus.

Niet reëel

Wij mensen die dachten
gezond en sterk te zijn,
geld te hebben en ons leventje
te kunnen lei­den zoals wij dat wensten,
wer­den ineens
met onze beide voeten op de grond geplaatst,
in de harde wer­ke­lijk­heid.
Want de rare tij­den
die wij in deze maan­den hebben ervaren
en die wij nog ervaren,
zijn in feite ook gewoon
de wer­ke­lijk­heid van ons men­se­lijk leven.
Onze wel­vaart, onze rijkdom en voorspoed
hebben die wer­ke­lijk­heid toegedekt,
maar het is een feit:
ons leven ís breek­baar,
de toe­komst is niet zeker,
het is niet reëel om te leven
alsof wij het allemaal wel kunnen bepalen,
alsof wij het allemaal in han­den hebben.

Twee wegen

Er zijn maar twee wegen in het leven:
óf we leven met hoop en ver­trouwen
óf we leven zon­der hoop en ver­trouwen.
Dat ze denken dat er voor hen geen hoop en ver­trouwen is,
kunnen mensen een beetje trachten te camoufleren
door het leven vol te proppen met leuke dingen
- uitjes, reisjes, bezoekjes, feestjes -
en als dat niet meer lukt om eutha­na­sie te vragen,
maar dat is allemaal camouflage,
een bord voor je kop.
De andere weg is die van hoop en ver­trouwen;
die weg houdt in
dat je op Iemand ver­trouwt,
op Iemand je hoop stelt.
Dat is een vreugde, dat geeft een vrede,
wie gelooft, is nooit alleen,
hij/zij wandelt met God,
maar Hij is dan wel tege­lijk Degene
aan wie je verantwoor­ding schul­dig bent
over het leven wat je leidt.

Geen reken­schap, maar ook geen liefde

Wie zijn eigen gang wil gaan
en zich aan niemand wil storen,
zal een weg gaan
die zon­der hoop en ver­trouwen is,
omdat die weg leidt
naar de dood als een diep zwart gat.
Het is een weg die inhoudt
dat je voor je daden
geen reken­schap hoeft af te leggen,
maar het is tege­lijk een weg
die uit­ein­delijk zon­der liefde,
zon­der uit­zicht, zon­der vol­tooi­ing is.
Het lijkt mis­schien pret­tig en ge­mak­ke­lijk:
als er geen God is, kun je je gang gaan,
maar het wer­ke­lijk mooie is eraf.
Die weg kan een vlucht zijn
voor onze verant­woor­de­lijk­heid
en voor hoe ons leven tot nu is gegaan.

Klein­ge­lo­vige?

Na­tuur­lijk zijn er ook veel mensen
die maar een beetje geloof bezitten
en zel­den in een kerk komen.
Toch kun je dan hun wat ver borgen geloof zien
door de verant­woor­de­lijk­heidszin
waar­mee zij hun leven oppakken.
Als mensen zich geven aan mede­mensen
in trouw en in liefde offers brengen,
dan uit zich daarin toch
dat er voor hen meer is
dan hun eigen belang,
dat er iets groters is dat hen overstijgt.
In feite zit daar al iets van geloof in.

Dit is de weg

In feite mogen we heel dank­baar zijn
voor ons geloof.
En je mag dank­baar zijn
als je het goede goed weet te noemen
en het foute fout,
als je leeft in de wer­ke­lijk­heid,
met beide benen op de grond
én met hoop en ver­trouwen.
Dat is de weg!
En het is een weg naar het licht!

Maria en de Corona-crisis

De afgelopen maan­den
hebben we die hoop en dat ver­trouwen
bij­zon­der kunnen beleven.
Het waren en zijn voor veel mensen
geen ge­mak­ke­lijke tij­den.
Maar veel mensen hebben hun leven
gees­te­lijk juist extra gevoed.
Dat merkten we
aan de belang­stel­ling voor
de live-streams van dage­lijkse Missen,
voor con­fe­ren­ties en preken.
En heel veel mensen door het hele land
hebben in de Corona-crisis
het gebed tot Onze Lieve Vrouw ter Nood
gebe­den.

In haar han­den...

Bij haar zijn wij vandaag geko­men,
gees­te­lijk dan
omdat een echte pelgrimage
en een echte vie­ring samen
niet moge­lijk zijn.
Maar we zijn verbon­den
rond Onze Lieve Vrouw
die in alle nood onze voor­spraak is.
Tot haar bid­den we vandaag
met hoop en ver­trouwen
om be­vrij­ding uit de Corona-epidemie,
om ge­zond­heid voor al onze dier­ba­ren,
om troost voor wie dier­ba­re mensen missen.
We bid­den met ver­trouwen
omdat we ervan overtuigd zijn
dat alles in Gods han­den ligt,
dat Hij het goede kan trekken
uit iets kwaads
en bij het kwade wat ons over­komt
ook al de uit­komst en de afloop
in Zijn Voor­zienig­heid heeft vast­ge­steld.
Leg alles met ver­trouwen
in de han­den van Maria,
Onze Lieve Vrouw ter Nood,
en je zult vrede vin­den, overgave.

Zalig die geloofd heeft

Maria wordt in het evan­ge­lie vandaag
begroet door Elizabeth met deze woor­den:
“Zalig zij die geloofd heeft”.
Zij had een ongelooflijke bood­schap
gekregen van de engel:
“Je zult moe­der wor­den,
Gods zoon zul je baren,
je zult zwan­ger wor­den
van de heilige Geest”.
Stelt U zich voor
dat u zo’n bood­schap zou krijgen.
Zou U het geloven?
Zou U zich eraan toe­ver­trou­wen?
Maria deed dat.
Zalig zij die gelooft heeft!
Zij ver­trouwde vol­ko­men op God.
Want zon­der het kind
dat zij zou baren
nog maar te hebben gezien of gevoeld,
zong zij de lof van de Heer
die grote dingen aan haar had gedaan.

Durf je?

Zalig zij die geloofd heef !
Wat een mooi voor­beeld voor ieder van ons!
Durf je te geloven,
durf je je toe te ver­trouwen,
durf je te geloven
in de won­der­werken
die God voor je heeft gedaan
en nog zal doen?
Dan zul je zalig zijn,
dan is je levensweg
een weg van hoop en ver­trouwen,
een weg naar de vol­tooi­ing,
een weg naar de hemel,
een weg naar het licht
en niet een doodlopende weg,
waar ieder uit­zicht
uit­ein­delijk ophoudt.
Nee, wij geloven in het leven,
wij geloven in een toe­komst
en in een weg
waarop Maria ons bij de hand neemt
en ons geleidt.
Moge zij die geloofd heeft,
ook ons allen die weg
van hoop en ver­trouwen tonen.


Fotoserie

Klik op een foto voor een uitvergroting.
Terug