Arsacal
button
button
button
button


Eerste Willibrordavond van nieuwe studiejaar seminarie

Lezing prof. dr. Sophie van Bijsterveld

Nieuws - gepubliceerd: dinsdag, 6 oktober 2020 - 296 woorden
Prof. Sophie van Bijsterveld tijdens haar lezing;
Prof. Sophie van Bijsterveld tijdens haar lezing;
De barmhartige Samaritaan van Han Bijvoet in de kathedraal
De barmhartige Samaritaan van Han Bijvoet in de kathedraal

Op maan­dag 5 ok­to­ber vond in het semi­na­rie in Heiloo de eerste Wil­li­brord­avond plaats: de voort­ge­zette vor­ming van de jonge pries­ters, gesprek met de bis­schop, lezing van prof. Sophie van Bijster­veld en de Eucha­ris­tie­vie­ring.

Scrutinia en groeps­ge­sprek

Eerder deze maand had ik al de scrutinia (jaar­lijkse evaluatie-gesprekken) met de se­mi­na­risten gehou­den, eerst in Nieuwe Niedorp, vorige week in Heiloo. De Wil­li­brord­avond begon voor mij met het groeps­ge­sprek met de jonge pries­ters, waar­on­der de vier nieuw-gewij­den, en diaken Bert Glorie die eind ok­to­ber de pries­ter­wij­ding zal ont­van­gen. Het gesprek is een gelegen­heid om erva­ringen in de pas­to­raal uit te wisselen.

Tocqueville

Prof. dr. Sophie van Bijster­veld, hoog­le­raar prak­tische en empirische religieweten­schap aan de Radboud Uni­ver­si­teit die twaalf jaar eerste kamerlid was voor het CDA, sprak over Alexis de Tocqueville (1805-1859) en zijn visie op de­mo­cra­tie, die was geïnspireerd door zijn erva­ringen tij­dens een reis door de verenigde Staten opgedaan, en over de bete­ke­nis van religie voor een democra­tische samen­le­ving. https://www.ru.nl/tocqueville/

Van­wege de corona-maat­regelen werd de lezing bijgewoond door min­der dan der­tig personen en was de grootste beschik­ba­re ruimte, het Oesdom, voor deze gelegen­heid uitgekozen.

Fratelli tutti

Aan­slui­tend aan de lezing vier­den we de Eucha­ris­tie in de grote bede­vaart­ka­pel. De evan­ge­lie lezing ging over de barm­har­tige Samari­taan, een parabel die uitgangs­punt is voor het tweede hoofd­stuk van de nieuwe en­cy­cliek Fratelli tutti. Daarin pleit paus Fran­cis­cus voor een inclusieve samen­le­ving die broe­der­schap niet beperkt tot "de eigen soort", groep of clan. Na­tuur­lijk moeten we niet met alles instemmen of ervan uit­gaan dat niets iets uitmaakt, maar dat betekent niet dat we ons niet moeten openen voor iedere mens en ge­roe­pen zijn om iedere persoon zich welkom te doen voelen en uit te nodigen Jezus te volgen. In de homilie heb ik hierbij stil­ge­staan.

Terug