Bert Glorie priester gewijd in Haarlemse kathedraal
Kruispunt-uitzending over een bijzondere roepingsweg
Zaterdag 31 oktober werd Bert Glorie in de kathedraal in Haarlem tot priester gewijd. Een bijzondere wijding, niet alleen omdat die plaats vond in de relatieve lockdown, maar ook omdat de wijdeling blind is. Het evangelie was Jo. 20, 19-33 en die tekst is wel het beste antwoord op de aanslag in Nice.
De wijding is te zien op kathedraal TV:
Onderaan dit bericht staat weer een fotoserie, gemaakt door Wim Koopman.
Kruispunt
KRO-NCRV maakt een reportage over de roepingsweg en de wijding van Bert Glorie voor het programma Kruispunt dat op 16 november wordt uitgezonden.
The Bishops Singers verzorgden de zang met onder meer een prachtige Missa Brevis in G van J. Rheinberger. Titulair organist dr. Ton van Eck bespeelde het orgel.
In de kerk kon alleen een beperkte selectie van vrienden en familieleden aanwezig zijn en in de altaarruimte enkele priesters die bij zijn opleiding betrokken waren, priester-vrienden en de directe collega's van samenwerkingsverband De Waterkant (De Goorn, Obdam e.o.) en de Emmaüsparochie (Nibbixwoud, Wognum).
Nice
Het evangelie was de verschijning van Jezus aan Zijn apostelen na de verrijzenis. Jezus was door kwaadwillige samenzwering aan het kruis gebracht, maar Zijn eerste boodschap aan Zijn leerlingen is niet dat die wraak moeten nemen, maar een vredewens en de opdracht om zonden te vergeven. Verzoening, geen wraak! Dat die boodschap toch het hart zou mogen raken van Islamisten die menen dat het een goede daad is als zij beledigingen van hun profeet gewelddadig wreken...
Homilie
Wat jouzelf voedt, geef je door...
Lange weg
Beste Bert (en U allen),
De grote genade
die je vandaag mag ontvangen
vormt de voltooiing van een lange weg.
Want het is niet pas in recente jaren
dat de roeping tot het priesterschap
in je is gegroeid.
Die was daar al decennia lang,
soms sluimerend, soms meer uitgesproken
en allerlei factoren
hebben bij het uitstel
van de verwerkelijking daarvan
een rol gespeeld.
Blindheid
Daarbij was je blindheid een factor,
ook omdat de Bisschop eerst wilde zien
hoe het in de pastorale praktijk
zou kunnen gaan.
Dat bleek heel goed te gaan,
met hulp van goede mensen.
En je bent er zelf naar toe gegroeid
in het gebed,
de beleving van de sacramenten
en een priesterlijke identiteit.
In die geest ben ik vandaag dankbaar
aan alle mensen die je op deze weg
tot steun zijn geweest,
je hebben bijgestaan,
je hebben gevormd en begeleid.
De kerk is je bruid
De diakenwijding was al de gave van je leven:
in de celibaatsbelofte heb je je toen verbonden
om je totaal aan Christus en de Kerk te geven.
De Kerk is je bruid
en de trouwe vervulling van die belofte
- met Gods hulp -
laat zien dat je als diaken en priester
niet een functie komt vervullen,
maar dat je jezelf geeft, heel je persoon:
“Ik ben er voor U, Heer,
met het kostbaarste wat ik U te bieden heb:
mijn onverdeelde liefde.
Laat mij nooit van U gescheiden worden!
Mijn leven is voor U”.
Iedere keer
dat je de consecratiewoorden uit zult spreken
- dit is mijn lichaam, dit is mijn bloed, voor U,
een altijddurend verbond -
herhaal je daarmee ook
die trouwbelofte
aan Christus en Zijn Kerk,
dat volk van God.
De Eucharistie is viering en gedachtenis
van het offer van Jezus Christus
en roept in herinnering dat jij
als “andere Christus”
je leven hebt gegeven.
Een "zijn"
Het gaat dus in het priesterschap niet
om een functie die je vervult,
maar om een “zijn”, om wie je bent:
je zult priester zijn
en dat priester-zijn bepaalt je leven
in al zijn facetten.
De ware vreugde...
Ook de geest van gebed
en de belofte het getijdengebed te verrichten,
kwamen in de diakenwijding al aan de orde,
evenals de gehoorzaamheid aan de bisschop
en de belofte het geloof te bewaren
en je dienstwerk in trouw te vervullen.
Toen, op die mooie dag van de diakenwijding,
heb je de Heer dus al
alles gegeven wat je te bieden hebt.
Je hebt dat met vreugde gedaan:
Laetus obtuli universa,
blij heb ik U alles gegeven.
Dat is de ware vreugde!
De beloften die je vandaag zult doen,
zijn dus niet meer helemaal nieuw,
maar ze staan nu wél helemaal
in het teken van wat aan jou
in de priesterwijding wordt toevertrouwd:
de taak om herder te zijn van Gods volk,
voor hen de sacramenten te vieren,
het geloof te verkondigen,
voor hen te bidden
en jezelf als offergave aan de Heer aan te bieden.
Wat jezelf voedt geef je door
Natuurlijk, we zijn zwakke mensen,
met onze fouten en gebreken;
de priester die de biecht van anderen hoort,
weet zich zelf ook zondaar
die neer moet knielen
en vrijspraak, absolutie, nodig heeft.
Wat je aan anderen geeft
is waar je zelf van leeft.
De sacramenten die we voor anderen vieren,
zijn er ook voor onszelf,
contemplata aliis tradere,
wat je zelf hebt overwogen,
wat je zelf voedt,
dát geef je door.
Zo word je nu tot priester gewijd
en uitgezonden,
zoals de apostelen in het evangelie
dat we zojuist hebben gehoord.
Lockdown
De apostelen waren in “lockdown”
uit vrees voor een gemeen virus
dat zich onder de mensen
van hun eigen volk had verspreid:
het virus van kwaadsprekerij, verdachtmaking,
om de goede naam en de populariteit
van een goede Persoon
onderuit te halen.
Die persoon was Jezus Christus,
onze Verlosser en Heer
en het virus had zich verspreid
vanuit de vooraanstaanden
en religieuze leiders van het volk:
Farizeeën en Schriftgeleerden.
Jezus was door dit uiterst gemene, giftige virus
omgekomen, in een dood op het kruis
en Zijn vrienden en volgelingen
hadden zich afgezonderd, opgesloten
om niet ook door de geheimzinnige kracht
van roddel en kwaadsprekerij
te worden uitgeschakeld.
Maar de verrezen Heer komt bij hen binnen
en zendt hen
met de macht om zonden te vergeven.
Hij zendt hen dus niet om wraak te nemen,
maar om te verzoenen!
Zielen leiden
We hoorden dus hoe de Heer Zijn apostelen uitzond
met de macht om zonden te vergeven;
dat is de macht die ook aan jou wordt toevertrouwd
door priesterwijding en biechtfaculteit.
Je zult biechtvader zijn,
in Gods naam vergeving schenken,
zielen leiden
opdat zij in plaats van kwade virussen
doorgeven wat opbouwt en verbindt,
wat verbetert en heiligt.
Je zult dat doen met een speciaal charisma,
verbonden met de persoon die je bent.
Wie niet kan zien,
hoort bijvoorbeeld anders, beter.
Bert, ik wens je toe
dat je de zielen van de mensen
zult begrijpen en verstaan;
spreek tot de zielen
van Gods barmhartige liefde
en leer hen zelf zo goed en barmhartig
als God te zijn.
Doopnamen
Zojuist werden bij de oproep
je drie doopnamen vermeld:
Bernardus, monnik en prediker was hij
met een grote liefde voor Maria;
Johannes, dat is de apostel
die bij het Laatste Avondmaal
rustte aan de borst van Heer,
die Zijn Heer wilde leren kennen
met een innerlijke kennis, van hart tot hart;
en Petrus, de apostel die staat
voor de kerk en haar eenheid,
de eerste paus.
Van harte wens ik je toe, beste Bert,
dat deze heilige patronen
je voorsprekers zullen zijn
en je zullen inspireren
tot verbondenheid met de maagd Maria,
tot trouw aan de Kerk,
zoals die door onze paus wordt geleid
en tot verlangen naar gebed en meditatie,
naar een innerlijke kennis
van Jezus Christus onze Heer .
Bert, van harte Gods zegen
voor je priesterlijke weg!
