Arsacal
button
button
button
button


Een droevig bericht...

nergens zoveel euthanasie als in ons bisdom...

Overweging Bezinning - gepubliceerd: vrijdag, 15 januari 2021 - 491 woorden
bron: Trouw, 15 januari 2021, p. 7
bron: Trouw, 15 januari 2021, p. 7
De barmhartige Samaritaan
De barmhartige Samaritaan

Het dag­blad "Trouw" bracht deze morgen een treurig bericht: nergens in het land is het eutha­na­sie-cijfer zo hoog als in het gebied van ons bisdom. Almere en West­fries­land Oost spannen de kroon, daarna volgt de regio rond Haar­lem met eutha­na­sie-cijfers rond 7%. "In Noord Holland wordt veel eutha­na­sie verleend". Waarom slaan zoveel mensen de hand aan zich­zelf?

Men­se­lijk­heid

Dat ik het zeer betreur dat de mensen die achter de cijfers schuil­gaan voor eutha­na­sie hebben gekozen, moge dui­de­lijk zijn. Een samen­le­ving waarin mensen heer en meester zijn over men­se­lijk leven is haar men­se­lijk­heid aan het verliezen. En - het staat daar niet los van - die heeft het geloof verloren in een God die Schepper is en aan wie het alleen toe­komt het leven te geven en te voltooien. En heeft het geloof verloren in de Zoon van God, die ons aangeeft dat je het kruis dat je treft niet van je af moet werpen en verachten, maar dat je roe­ping erin bestaat het te omarmen en te dragen.

Waarom kiezen ze eutha­na­sie?

De be­lang­rijk­ste redenen om voor eutha­na­sie te kiezen - blijkens het onder­zoek van Radboud Universitair Medisch centrum en de Pro­tes­tantse Theo­lo­gische Uni­ver­si­teit waaruit de cijfers komen - zijn nog meer treurig makend: mensen met hoge inko­mens plegen eer­der eutha­na­sie en als mensen het goed hebben ("een betere ervaren ge­zond­heid") kiezen ze even­eens eer­der voor eutha­na­sie als er toch iets mis gaat. Rijkdom en wel­vaart, Jezus zei daar al iets over in het evan­ge­lie, wel­vaart en rijkdom maken het moei­lijker om tegen­slag te aan­vaar­den, een kruis te dragen.

De cijfers naar bene­den?

En wat helpt om de eutha­na­sie-cijfers naar bene­den te krijgen? Ook dat lijkt bijna een open deur: waar mensen meer naar de kerk gaan, is het eutha­na­sie-cijfer lager en waar meer sociale samenhang is, ge­meen­schapszin dus, is er min­der eutha­na­sie. Eutha­na­sie schijnt dus vooral te passen bij de seculiere, indi­vi­dua­lis­tische samen­le­ving. Dat lijkt beves­tigd te wor­den door het stem­ge­drag van de mensen in de gebie­den waar meer eutha­na­sie wordt gepleegd...

Mens­waar­dig sterven

Een laatste rol van bete­ke­nis speelt moge­lijk de mate waarin artsen inspelen op de mogelij­he­den van pal­lia­tieve zorg. Ver­lich­ting van pijn, een goede be­ge­lei­ding van erns­tig zieke mensen, een omge­ving en verozr­ging die de men­se­lijke waar­dig­heid van de patiënt res­pec­teert, maakt het meer moge­lijk dat mensen mens­waar­dig sterven, dat is zon­der de hand aan zich­zelf te slaan.

Lijdende mensen...

Dat laatste blijft heel erg be­lang­rijk: mensen die lij­den of ster­ven­de zijn moeten de steun en nabij­heid van hun omge­ving ervaren. Zij zijn niet "te veel" want juist door hun lij­den krijgen we een beeld van mens-zijn; dat is niet het "perfecte plaatje" dat ons wordt voorge­hou­den, maar lij­den, sterven, gebroken­heid horen erbij. En in de meeste delen horen veel meer vormen van gebrek en tekort bij het men­se­lijk bestaan: armoede, terrorisme, oorlog...Een samen­le­ving is pas men­se­lijk als zij daar haar ogen niet voor sluit, maar een hand uitsteekt om lij­dende mensen nabij te zijn.

Terug