Een woeste edelman ging voor een hoger goed...
Feest van Sint Bavo
In de Sint Bavokathedraal vierden we op zondag 3 oktober het patroonsfeest (van stad en kathedraal) - inderdaad precies op de nieuwe datum van dit feest voor ons bisdom, dat door Rome op 3 oktober is geplaatst. Het voltallige kathedrale koor zong en kapelaan Teun Warnaar concelebreerde, ter ere van deze woeste ridder die een vrome kluizenaar werd!
Hieronder vind je de homilie van deze dag en de voorbede (gebed van de gelovigen).
Volgende week is er opnieuw een feestelijke dag in de kathedraal: het kapittel van Gent komt dan op bezoek. Gewoonlijk is dat op het feest van st. Bavo, die ons bisdom en onze kahtedraal met Gent verbindt, maar omdat er dit jaar feestelijheden zijn rond het Lam Gods in de Gentse kathedraal, is het bezoek een week uitgesteld.
Daarom zullen we komende week bij gelegenheid van het Gentse bezoek het altaar van de kathedraal consacreren, dat al eerder - in Pandemie tijd - voorlopig gewijd was.
HOMILIE
Aardse beloning of hemelse vergoeding?
FEEST VAN DE H. BAVO - KATHEDRAAL HAARLEM
Woest maar bekeerd
De heilige Bavo,
patroon van kathedraal en stad,
was aanvankelijk
een tamelijk woeste figuur
met dubieuze handelspraktijken;
hij was een edelman die na de dood van zijn vrouw
en door de prediking van bisschop Amandus
tot inkeer kwam,
zich de vergankelijkheid
van het aardse leven ging realiseren,
zijn vele bezittingen van de hand deed
en als boeteling en kluizenaar ging leven,
velen bijstond met troost en bemoediging
en zieken wist te genezen.
Rond het jaar 650 is hij gestorven
Bavo maakte dus halverwege zijn leven
een radicaal andere keuze.
Er brak een inzicht bij hem door:
de vergankelijkheid van het aardse bestaan.
Welke vergoeding?
Nu staan we allemaal
voortdurend voor de keuze:
wat is je motivatie,
waar ga je voor,
voor een aardse beloning
of voor een hemelse vergoeding?
De aardse beloning
Die aardse beloning ligt voor ons gevoel
vaak in maatschappelijk succes:
dat je een grote carrière kunt maken,
veel geld kunt verdienen,
de nodige bezittingen kunt vergaren,
een machtige positie kunt bekleden
en gezag uit kunt oefenen,
dus alles waar we prestige aan kunnen ontlenen
in het oog van andere mensen:
net een wat grotere auto
dan de anderen in de straat;
net wat meer positie dan de gemiddelde mens,
iets duurdere vakantie,
iets meer succes en aanzien.
Maar niet nu
Zoiets spiegelt Jezus
Zijn leerlingen in het evangelie
van deze feestdag van Sint Bavo
inderdaad voor:
Zij zullen gezeten zijn
op tronen,
heersen over de stammen van Israël,
zij zullen het honderdvoud bezitten
aan akkers, huizen en familie.
Dat klinkt allemaal best chic en prestigieus.
Daar zit alleen één maar bij:
de vervulling van die belofte
is niet morgen al,
het is een belofte
voor na de wedergeboorte,
in het eeuwig leven, niet nu.
Nu, in dit aardse bestaan,
is er - in de woorden van Jezus -
iets anders aan de orde:
het prijsgeven van zaken
omwille van de Heer.
De beloning komt later.
Garanties voor de toekomst?
Maar gewoonlijk willen wij
de beloningen meteen, hier en nu.
Een belofte voor de verre toekomst
klinkt bovendien veel onzekerder
dan een belofte die meteen wordt vervuld.
Een belofte voor de verre toekomst
klinkt als de belofte van toekomstig rendement op een belegging,
maar zal dat gaan gebeuren?
Biedt dat wel een garantie voor de toekomst?
Zal dat goed komen met die belofte?
Vergaren of prijsgeven?
Toch is het wel een echte keuze
waar we voor staan:
wie de aardse beloning zoeken,
zal moeten beginnen
geld, goed en macht te verzamelen
op aarde;
wie de hemelse beloning zoeken,
moeten daarentegen beginnen
- zo verhaalt ons het evangelie -
met het prijsgeven van geld en goed
om Jezus te kunnen volgen
dan zal hij het honderdvoudig
in het volgende leven
vergoed kunnen krijgen.
Geen grote plaats
De keuze wordt misschien iets minder
lastig en zwaar,
doordat het prijsgeven
waar Petrus het over heeft,
niet per se betekent
dat je niets mag bezitten.
Het gaat om alles prijsgeven
om Jezus te volgen,
om prijsgeven om Jezus’ Naam.
Dat wil zeggen
dat niets van wat op aarde
aan bezit kan worden verworven,
aan roem, aan macht, aan geld,
door ons absoluut mag worden gesteld.
Wat we hebben en bezitten
moet dienen, is voor een hoger doel,
het staat in dienst van de navolging
van Jezus Christus
en dus uiteindelijk in dienst van de liefde,
de liefde voor God en de naaste.
Dat prijsgeven van geld en goed
betekent dus in ieder geval
dat de materie
geen grote plaats moet innemen
in het leven van een volgeling van Jezus.
Je moet het eigenlijk allemaal los kunnen laten,
het is maar stof en as, iets tijdelijks.
Die materie is maar een middel.
De kern is het volgen van Jezus
wiens leven dienstbare liefde was,
prijsgave van zichzelf.
De beloning voor wat je prijs geeft
Dat je beloond wordt voor wat je prijs geeft
beantwoordt toch ook wel
aan onze ervaring.
Waar we egoïstisch hebben gekozen
voor onszelf,
een ander niet hebben bijgestaan,
omdat dit ons niet uitkwam,
waar we gingen voor ons eigen materiële voordeel,
zal die keuze meestal pijn achterlaten
in het hart van wie zich daardoor
in de steek gelaten voelt.
Terwijl er een band van liefde ontstaat
wanneer we er voor een naaste zijn geweest
op een moment dat die dat nodig had.
Zo zullen veel ouders bijvoorbeeld ervaren
dat ze de liefde die ze aan hun kinderen hebben gegeven,
terugkrijgen als ze zelf oud geworden zijn.
Een alomvattende gemeenschap
De liefde voor de materie, het succes, het geld,
sluit ons op in een bastion,
sluit ons af van andere mensen;
de liefde die we geven
in prijsgave van onszelf,
schept een band
en die band zal zich
na ons aardse leven verbreden en verdiepen
in een alomvattende communio
- een gemeenschap -
met God en alle heiligen:
we zullen gezeten zijn op tronen,
alles honderdvoudig terug krijgen
en eeuwig leven ontvangen.
Dat inzicht drong bij Bavo binnen,
hij werd anders
en al leefde hij als kluizenaar,
in die tweede helft van zijn leven
raakte hij juist
met vele mensen
in liefde verbonden,
omdat hij besloot Jezus te volgen.
Het gaat dus om geven, niet nemen,
dan zul je ontvangen...
Gebed van de gelovigen - Voorbede
Laten we op voorspraak van de H. Bavo, patroon van onze kathedraal en van de stad, bidden tot de Heer.
Zegen over de kathedrale parochie
1. Laten we bidden om zegen over de kathedrale parochie, de bisschop en de stad. Bidden we ook om zegen over alle vrijwilligers van de Kathedraal en de samenwerkende parochies en over de pastorale en missionaire initiatieven die in de kathedraal worden genomen. Dat de heilige Bavo daarbij voor ons een inspirerend voorbeeld en een voorspraak zal zijn. Laat ons bidden.
Zegen over allen die zich inzette voor anderen
2. Laten we bidden voor alle mensen die met idealisme en geloof hun eigen wensen opzij zetten om anderen te dienen. Bidden we voor alle mensen die zich in onze stad inzetten voor armen, daklozen, zieken, ouderen, vluchtelingen of de kerkgemeenschap, voor alle mensen die zich op wat voor wijze ook belangeloos inzetten voor hun medemensen. Dat hun inzet en onbaatzuchtigheid gezegend zullen worden en die mogen bijdragen aan het menselijk klimaat van onze parochie en onze stad. Laat ons bidden.
Zegen en gebed voor wie niet bij diepere waarden stil staan
3. Ook voor de mensen die nauwelijks stil staan bij diepere, menselijke en godsdienstige waarden willen we bidden; dat zij geraakt mag worden door het verlangen een mooie zinvolle betekenis aan hun leven te geven en geloof, hoop en liefde hun hart zullen vervullen. Laat ons bidden.
Overledenen van de kathedraal
4. Laten we op het Bavofeest bidden voor alle overleden bisschoppen, plebanen en priesters van deze kathedraal, overleden directie en leden van de kathedrale koren, voor alle overleden vrijwilligers, zusters en parochianen, dat zij allen het eeuwig leven mogen ontvangen en in vrede zullen zijn. Laat ons bidden
Slotgebed
B: Zegen, Heer, Uw volk dat op de feestdag van de heilige Bavo is samen gekomen om U te eren en nieuwe geestelijke kracht te ontvangen om onze missie als christen in deze wereld te kunnen volbrengen, tot eer van U die leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen.
