Diës Willibrordseminarie beperkt gevierd
Een inspirerend voorbeeld voor toekomstige priesters
De Coronasituatie laat helaas geen grote festiviteiten meer toe. Toch is het hoogfeest van Sint Willibrord op de maandelijkse "Willibrorddag" wel gevierd met de jonge priesters en seminaristen.
Na het gesprek van de jonge priesters met de bisschop, hield dr. Jaap van Dorp de Willibrordlezing over de verschillende bijbelvertalingen die in de Nederlandse taal door de eeuwen heen verschenen zijn.
In de heilige Mis stonden we daarna stil bij de patroon van het seminarie, de heilige Willibrord. Hij is een voorbeeld van priesterlijk en missionair leven geweest door de radicaliteit waarmee hij zijn roeping heeft gevolgd en doordat hij in heel zijn leven het contemplatieve en missionaire aspect heel stevig heeft verbonden: regelmatig in de abdij voor bezinning en gebed, was hij verder veel onderweg om met mensen in contact te zijn en het evangelie te verkondigen.
Opvallend is zijn goede relatie met hofmeier Pepijn, met wie hij meteen contact zocht. Ook dat is voor ons een voorbeeld: het is goed contact te zoeken met de plaatselijke burgerlijke overheid en een goede relatie te onderhouden.
Willibrord moest verder vele teleurstellingen ondergaan: zijn missiewerk werd herhaaldelijk volledig teniet gedaan en kerken die hij had gebouwd werden verwoest. Toch ging hij door en was bijna vijftig jaar in onze lage landen actief. Dit kan ook ons bemoedigen om ons niet uit het veld te laten slaan door teleurstellingen, tegenwerking en gebrek aan succes. Aldus samengevat de boodschap van de preek die ik heb gehouden in deze Mis waarbij de aanwezige priesters, staf van seminaries van Heiloo en Redemptoris Mater en jonge priesters, concelebreerde.
De dag werd afgesloten met een heerlijke en feestelijke maaltijd, verzorgd door de zeer kundige medewerkers in de keuken van het gastenhuis van het Diocesaan centrum van O.L. Vrouw ter Nood.
