Moet geloven achter de voordeur?
Jezus roept mensenvissers
God en ons dagelijks leven. Moet het geloof achter de voordeur blijven? Is het iets waarmee je anderen ‘niet moet lastig vallen’? Of zouden geloof en leven verbonden zijn, niet alleen in de zin van een ‘geheime inspiratie’ maar als een ‘levende presentie’? Naar aanleiding van het evangelie van deze zondag (Lc. 5, 1-11 had ik het hierover in de sint Jozefkerk van Bennebroek.
Op weg naar sluiting...
De Sint Jozefkerk staat op het punt van sluiten. 27 maart wordt de laatste gewone zondagsviering gehouden, daarna wil de parochie de kerk alleen gebruiken voor gelegenheden als een uitvaart, omdat de parochianen samen zullen gaan met het nabij gelegen Vogelenzang. Het onderwerp kwam ook op deze zondag verschillende keren aan de orde, het is verdrietig... maar ik heb de indruk dat er ook begrip is. Deze zondag waren er - als ik goed heb geteld - 27 gelovigen, waaronder de koorleden die er een mooie viering van maakten met hun zang.
Invallen
Deze zondag viel ik in voor de pastoraal werker, die helaas met Corona thuis zit. Mijn komst was dus een verrassing. Tot en met deze zondag zou ik samen met de andere bisschoppen in Rome zijn geweest voor het Ad Limina bezoek en toen dat onlangs uitviel (of liever: verschoven werd) en ook mijn moeder overleed, had ik het maar zo gelaten. Voor een keer is het dan niet erg om de H. Mis in mijn huiskapel te doen.Totdat de pastoraal werker in eens uitviel... Toen liep het dus toch nog anders.
Homilie
Je zult mensen vangen
Alles wat je doet
wordt mooier als je het doet
met God.
Wereldvreemd?
Wij kunnen misschien weleens denken
dat je gevaar loopt
wereldvreemd te worden
als je te godsdienstig bent.
Dat is waar én niet waar.
Er bestaat zeker een godsdienstigheid
die een beetje wereldvreemd is,
omdat die niet reëel is.
Dat is bijvoorbeeld zo
als iemand altijd bezig is
met allerlei voorspellingen van zieners
en verschijningen
en in van alles en nog wat
een teken van de hemel ziet.
Voeten op de grond
Dat is niet het soort godsdienstigheid
dat Jezus graag zag.
De apostelen van Jezus
waren mensen met beroepen
en ze werden de wereld ingezonden
om een missie te volbrengen
bij allerlei soorten mensen.
Zij stonden dus met hun beide voeten op de grond.
Maar tegelijk werden zij geleid
door de heilige Geest.
Edelsteen
Het is dus niet zo
dat je een soort kwezel wordt
die zijn werk, bedrijf of baan
niet goed meer doet,
als je een goede gelovige wilt zijn.
Integendeel!
De heilige Franciscus van Sales
heeft hiervoor
de vergelijking getrokken
met een edelsteen
die je in de honing dompelt.
Er zijn allerlei soorten edelstenen
met allerlei verschillende kleuren,
die kleuren veranderen niet
maar gaan alleen maar mooier stralen
als je die steen in honing dompelt.
Niet voor een uurtje...
Zo is het ook met alles wat wij doen,
met al onze bezigheden
en met elk beroep:
alles wordt mooier en stralender
als je het doet in verbinding met God.
Godsdienst moet niet iets aparts zijn
alleen voor een uurtje in de kerk,
het is iets voor elk moment van ons leven:
als we iets met toewijding doen,
als een dienst aan God en de naaste,
dus met een zekere devotie,
dan wordt wat wij doen
mooier, rustiger, vreedzamer, oprechter
en liefdevoller.
We zijn verkeerd bezig
als we ons geloof en ons werk
gescheiden houden.
Achter de voordeur
Zo wordt tegenwoordig wel gezegd
dat geloof achter de voordeur moet blijven
en dan wordt er vaak nog op gewezen
dat geloof zoveel ellende en geweld heeft voortgebracht.
Maar het geloof heeft ook
zoveel mooie dingen bewerkt.
Geloof geuit in daden
Deze dagen liep ik door de hoofdstraat
van Leidschendam
waar ik vandaag kom.
Ik keek naar de panden die daar staan:
een pand was vroeger de bank,
opgezet door katholieken
om de boeren tegemoet te komen,
geld te lenen en een bedrijf op te zetten:
een bank met een sociale functie.
Daarnaast was het patronaat,
opgezet door de parochie
als plaats waar het culturele leven,
scouting en allerlei activiteiten
voor jeugd en jongeren waren;
daarnaast was de katholieke school
en even verder het bureau voor gezinszorg
dat vanuit de kerk en door katholieken was opgezet.
Het is er allemaal niet meer,
maar het waren allemaal tekens
van het geloof van katholieken
dat zich in daden en in mooie werken uitte.
Alles wordt mooier...
Ons geloof maakt dus alles wat we doen
mooier en meer betekenisvol
als we alles met toewijding en met God
volbrengen,
zelfs de kleinste dingen
krijgen daardoor meer kleur, betekenis en zin.
Nog eens, maar nu met God
Het is dit wat we vandaag in het evangelie zien:
de leerlingen worden geroepen
terwijl zij vissers zijn.
Die vissers hebben gewerkt,
de hele nacht
- dat is de beste tijd om te vissen -
maar ze hebben niets gevangen.
Dan komt de Heer
en die spreekt en begint te onderrichten.
Hij verkondigt hun het woord van God,
inspireert hen, geeft hun iets mee.
Vanuit die achtergrond
overtuigt Jezus hen
om opnieuw de netten uit te gooien.
Ze doen dat nu dus met God,
op bevel van de Heer
en ze vangen een enorme hoeveelheid vis,
zoveel als ze vermoedelijk
nog nooit gevangen hadden.
Wat hebben ze geleerd?
Als je je beroep uitoefent met God aan je zijde
gaat alles veel beter,
dus snij Hem niet weg
uit je dagelijks leven!
Mensenvissers
Vervolgens geeft Jezus de opdracht
om Hem te volgen en mensenvissers te worden.
Ze zullen grote daden verrichten
vanuit hun geloof,
alles zal vruchtbaarder worden,
meer betekenis krijgen.
Meer glans
En dat is wat de Heer ook ons
mee wil geven:
als katholieke christenen
zijn we leerlingen van de Heer.
Volg Hem na
en vervul je dagelijkse missie
- dat zijn ook alle gewone dagelijkse bezigheden -
met toewijding
en voor de eer van God.
Dan zal alles meer glans krijgen
en meer betekenis.
Met de beide voeten op de grond,
met ons hart in de hemel
door de goede intentie,
de mooie inspiratie,
door de ziel die we er
vanuit ons geloof
in weten te leggen.
Wees niet bang,
je zult mensen vangen...
Je zult anderen kunnen inspireren...
