De werking van het Woord van God
Willibrorddag in het seminarie
Op maandag 4 april was ik in Heiloo voor de Willibrorddag: het gesprek met de jonge priesters, de speciale lezing (dit keer van dr. Peter Williamson), de gezamenlijke Vespers en Eucharistie en de maaltijd. Op deze maandag stond het Woord van God centraal.
Kringgesprek
In het kringgesprek dat ik had met de jonge priesters heeft iedereen de gelegenheid de eigen ervaringen te delen en kunnen we daar even wat op reflecteren. De Willibrordlezing werd in de Engelenzaal gehouden voor de priesters en seminaristen door Dr. Peter Williamson van het Sacred Heart seminarie van Detroit, over de Goddelijkheid van het Woord.
Eucharistie
De verkondiging in de Eucharistie sloot daar min of meer op aan. De onschuldige wordt ter dood veroordeeld en komt, als het ware door de dood heen, tot nieuw leven. Dat is de geschiedenis van de kuise Susanna, de langste eerste lezing van heel het liturgisch jaar, die we allereerst hoorden (Dan 13,1-62). Daarmee is Susanna een voorafbeelding van Jezus Christus die onschuldig veroordeeld is gestorven en verrezen.
Het Woord verkondigen
Een priester of diaken moet bij de verkondiging van het Woord zich goed voorbereiden en vooral zelf open staan voor het Woord, verder is belangrijk dat hij bidt en de genade vraagt dat zijn woorden de harten van de mensen mogen raken en hen tot Christus zullen brengen. Maar dat is ook een zaak van genade, ontvankelijkheid en medewerking. De verkondiger zal vaker merken dat zijn verkondiging op rotsgrond is gevallen.
De verkondiging van Jezus
Dat gebeurde ook Jezus zelf, de onschuldige die alleen kwam om voor ons Zijn leven te geven. Zijn verkondiging vanuit die intentie viel toch vaak op rotsgrond, zoals in het evangelie van deze dag te lezen viel (Jo. 8, 12-20). De Farizeeën gaan uit van het juridisch begrip van de noodzaak van twee of drie getuigen om de waarheid vast te kunnen stellen. Jezus verwijs naar het licht dat iets is wat alles omgeeft en alles doordringt en Hij verwijst naar Zijn Vader die als tweede getuige met Hem is.
Innerlijke overtuiging
Dit alles is een verwijzing naar het feit dat het aanvaarden van de waarheid van het geloof meer voortkomt uit een innerlijke zekerheid, een innerlijke overtuiging door een innerlijke openheid. Niet met redeneren kom je achter de waarde van Jezus'getuigenis maar met innerlijke ontvankelijkheid voor wat van God komt.
Uiteindelijk zal Jezus Zijn leven geven uit liefde voor ons, dat is Zijn antwoord op het gebrek aan ontvankelijkheid. Voor een priester of diaken die zichzelf aan Christus heeft toegewijd, zal dat voldoende zijn waar de ontvankelijkheid minimaal is en zal dat vruchtbaar worden: de gave van Zijn leven!
