Veertigdagentijd: tijd voor een 'reset'
Aswoensdag in de kathedraal
In een goed bezette kathedraal hebben we de Eucharistie van Aswoensdag gevierd, de as gezegend en opgelegd als teken van onze menselijke vergankelijkheid en van ons verlangen naar een nieuw begin.
De viering (met mooie zang van het herenkoor) is op kathedraal TV nog te zien.
Homilie
Laat het negatieve je niet overheersen
ASWOENSDAG
Een patroon doorbreken
Soms moeten we een patroon doorbreken.
Wie vast zit in een patroon van te veel werk
kan beter tijdig afstand nemen,
dan kan een vakantie wonderen doen;
wie altijd met een bepaalde negatieve blik
een andere persoon bekijkt,
moet misschien die persoon eens
op een andere manier ontmoeten
of zonder oordeel en met alle tijd
luisteren naar die persoon
om hem of haar te leren verstaan.
Wie merkt dat hij altijd
voor hetzelfde probleem komt te staan,
moet misschien toch een andere aanpak proberen,
enzvoorts...
Zo zou ik nog allerlei voorbeelden kunnen noemen
van situaties waarin het goed is
afstand te nemen en met nieuwe ogen
en een ander hart te kunnen kijken,
een nieuw begin te kunnen maken.
Tijd voor een nieuw begin
Zo zijn we vandaag ook
deze veertigdagentijd begonnen.
Die gaat over een nieuw begin,
een herijking en herbronning van ons leven,
waar dat leven misschien toch sluipenderwijs
door iets te veel ik-gerichtheid en materialisme
beïnvloed is geraakt.
Misschien cirkelen we te veel
om onszelf heen
en merken we dat niet eens,
zo gaat het vaak.
Het is zo menselijk:
dat we geleidelijk zijn gaan vinden
dat we ergens recht op hebben,
dat we geleidelijk iets normaal zijn gaan vinden,
waar we vroeger verre van zouden blijven,
geleidelijk onszelf nog wat meer gunnen
en zo de gerichtheid
op ons eigen goede leventje
bijna ongemerkt versterken,
dat we het geleidelijk normaal zijn gaan vinden
dat we altijd zo negatief over die persoon
zijn gaan denken en spreken, enzovoorts.
Reset
Eenmaal per jaar krijgen we gelegenheid
tot een grote “reset”,
terug naar de fabrieksinstellingen
en die fabrieksinstellingen zijn,
die waarmee we geschapen zijn
dat we naar Gods beeld en gelijkenis zijn gemaakt.
Laat dus het negatieve
in jet leven niet gaan overheersen.
Kokosmat
Ik ontmoette iemand
die toen hij zag dat ik een geestelijke was
zich erover beklaagde dat hij vroeger thuis
de rozenkrans moest bidden,
geknield op een kokosmat;
die negatieve ervaring was leidend geworden
en de man had al gaande door het leven
zijn geloof verloren.
Toch gaat het geloof niet om die kokosmat
maar om je persoonlijk contact met de Heer.
Laat dus het negatieve, een negatieve ervaring
je niet overheersen!
Een vurige atheïst
In Haarlem woont of woonde een man
- ik weet niet of hij nog leeft -
die vroeger priester is geweest.
Op een gegeven moment is hij uitgetreden
en de Kerk kreeg van alles de schuld.
Als je hem zag begon hij er meteen over.
Zo werd hij atheïst
met de vurigheid van een missionaris.
Vastgehaakt
Zo kunnen we allemaal op een gegeven moment
een haakje krijgen
waaraan ons leven vast blijft zitten,
een haakje van negatieve gevoelens
en die brengen ons in een andere richting.
Als we die negatieve gevoelens
niet een goede plaats kunnen geven
- of dat tenminste serieus proberen -,
eten die gevoelens ons als het ware op.
Dan moeten we eigenlijk even “resetten”.
Dat is de oproep van de Veertigdagentijd:
Maak een nieuw begin.
Zet stappen om jezelf los te laten
en je te kunnen openen.
Laat dat negatieve los, geef het af,
om je te openen voor iets moois.
Drie thema's
Vandaar die drie thema’s van deze veertigdagentijd:
vasten - zo laat je een beetje los
wat jij denkt voor jezelf nodig te hebben -
aalmoezen - ook door aan anderen te denken
die het minder hebben, laat je jezelf los -
en gebed - ook door je tot God te richten,
laat je los dat je zelf het middelpunt van alles moet zijn.
Aalmoezen, vasten en gebed
om wat leger te worden van onszelf
en wat voller van de naaste en van God.
