Arsacal
button
button
button
button


Zijn je ogen al open gegaan?

Stille Omgang - Viering met de jongeren

Overweging Preek - gepubliceerd: zaterdag, 18 maart 2023 - 976 woorden

Zater­dag­avond 18 maart werd in Am­ster­dam de Stille Omgang gehou­den. Voor de jon­ge­ren was er een eigen pro­gram­ma in de kerk van de H. Joseph in de Kalver­straat ("De Papegaai"), waaraan veel jon­ge­ren deelnamen. Na een vie­ring met onder meer aanbid­ding en de Eucha­ris­tie liepen de jon­ge­ren de Stille Omgang door hartje Am­ster­dam ter ge­dach­te­nis aan het Mirakel dat op 15 maart 1345 heeft plaats gevon­den.

Guerilla

De avond begon met een inlei­ding van kape­laan Jaider uit Heems­kerk, die de jon­ge­ren goed punten meegaf om sterk te staan in hun geloof en Jezus en Kerk, het lichaam van Christus, niet te schei­den. Onder meer ver­telde hij van zijn groot­moe­der die in de kerk zat voor de Mis toen de FARC - een guerilla­be­we­ging - binnenviel en ie­der­een sommeerde om binnen twee minuten de kerk te verlaten als ze het niet met de dood wil­den bekopen. De oma van Jaider bleef samen met een andere oudere dame gewoon zitten. De FARC liet haar gelukkig ongemoeid. Was zij niet bang? Als je geloof je iets waard is, moet je er ook voor durven sterven, had zij geant­woord.

En ver­der...

Daarna was er uit­stel­ling en biecht­gele­gen­heid en begon de heilige Mis waarbij een twaalftal pries­ters con­ce­le­breer­den en het project­koor onder lei­ding van pastoor Àlvaro en Jos Martens aan het orgel zong, wat een mooie, goede sfeer gaf aan de vie­ring.
Daarna gingen we naar buiten om de Omgang te beginnen.

 

Homilie

Verliefd... op Jezus

VIERDE ZONDAG VAN DE VEERTIGDAGENTIJD A - STILLE OMGANG

Open ogen

Mis­schien heb je het ook weleens mee­ge­maakt
dat je ogen wer­den geopend.
Ik bedoel dat na­tuur­lijk niet let­ter­lijk,
want ik neem aan dat je iedere ochtend je ogen
weer open doet
om een nieuwe dag onder ogen te zien.
Hoe je die nieuwe dag bekijkt
hangt af van de situatie, je stem­ming en zo meer.

Verliefd

Maar mis­schien wer­den je ogen ook
op een bepaald moment geopend
doordat je iets in je leven heel anders ging ervaren
dan je tot nu toe had gedaan,
dieper, intenser, mooier,
meer met je hart, bewon­de­rend...
dat je bij­voor­beeld iemand met andere ogen ging bekijken,
iets meemaakte waardoor je
een andere kijk op de wer­ke­lijk­heid kreeg.

Dat heb je bij­voor­beeld
als je verliefd wordt.
Ineens is die ander
niet lan­ger zomaar iemand,
maar je hart klopt voor die persoon,
die wordt een unieke mens,
zoals er maar één is in de wereld.

Gewoon een stukje brood?

Zoiets kan je ook met Onze Lieve Heer gebeuren.
Zo ver­telde een jon­gere me
na de Wereld­jon­ge­ren­da­gen:
“Ik had bij de communie
nooit iets speciaals gevoeld,
voor mij was het gewoon een stukje brood,
maar tij­dens de Wereld­jon­ge­ren­da­gen
op de avond van barm­har­tig­heid
- dan is de hostie uit­ge­steld,
zoals dat van­avond is geweest -
toen kwam het zomaar over mij,
ik kon niet meer twijfelen:
Jezus is hier!
Ik voelde zo dui­de­lijk
de aanwe­zig­heid van de Heer”.

Dan ben je eigen­lijk verliefd,
ineens is er die band
die je niet kunt be­schrij­ven,
waar­van je alleen maar kunt zeggen
dat die mooi is, je vervult.

Genezen... maar dan...

Dat inner­lijk geraakt wor­den,
tot geloof komen,
dat is het
waar het evan­ge­lie van vandaag over ging.

De man is blind geboren en hij wordt genezen,
dat gebeurde al helemaal in het begin
van dit lange verhaal.
Daarna komt het pas:
Ze willen hem niet geloven,
ze proberen hem onder druk te zetten,
ze proberen hem te intimi­de­ren,
maar die man die van zijn blind­heid is genezen,
lijkt er alleen maar sterker van te wor­den,
totdat hij er helemaal voor uit komt
en volmon­dig kan zeggen,
zelfs met vijan­dige mensen om hem heen:
“Ik geloof, Heer”.

Moed

We zijn nu twee­dui­zend jaar ver­der,
maar veel veran­derd is er niet.
Ook nu wordt er wel nega­tief gerea­geerd
en word je onder druk gezet.
Ook nu vraagt het moed
om ervoor uit te komen en te zeggen:
“IK geloof, Heer”.

Durf je dat?
Waar durf je het wel en waar niet?
Dat is geen schande, hoor.
Je hoeft niet alles, je kunt niet alles,
maar blijf in ieder geval jezelf,
blijf trouw aan wie je bent.

Had hij gezon­digd?

In het verhaal van de blind­ge­bo­rene
speelt ook de zonde een rol:
“Wie heeft er gezon­digd,
dat hij blind geboren is?”
En de Fari­zeeën zeggen, heel lelijk,:
“In zon­den ben je geboren”.
Maar hij had niet gezon­digd.
Hij had juist een zuiver hart.
Hoe kun je dat weten?
Je kunt het zien
omdat die man zo vrij en moe­dig,
zon­der aarzelen, zon­der treuzelen,
stappen zet op de weg van het geloof,
stappen naar God toe,
zodat hij tenslotte kan zeggen:
“IK geloof, Heer”.

Geen blok­kades

De zonde bindt je vast
en als er iets is in je leven
dat eigen­lijk niet goed is
en dat je toch niet los wilt laten,
dan gaat dat kwaad steeds har­der aan je trekken,
je bent dan niet vrij
om naar Jezus te gaan.
We hoeven niet volmaakt te zijn
om Gods liefde te kunnen krijgen,
je hoeft alleen maar te zeggen
van harte:
Hier ben ik, Heer,
Ik wil van U zijn.
U mag mij ver­an­de­ren,
ik laat mijn eigen dingen los,
ik wil leven in uw liefde
en als ik weer eens val,
help mij dan om op te staan
en dóór te gaan,
laat er in mij geen blok­kades zijn.

De zieke man

We denken deze avond
aan die zieke man
die in 1345 de heilige communie kreeg
en die uitbraakte .
Ie­der­een zag dat de hostie
boven de vlammen bleef zweven.
De Heer was bij die mensen,
zij kregen een mooie erva­ring
en wer­den ge­sterkt in hun geloof.
Als jij de Stille Omgang loopt,
loop dan met de Heer in je hart.
Je bent een ta­ber­na­kel, een monstrans,
je draagt Jezus in je;
je draagt een verborgen schat in je hart,
dat je Hem mag uitstralen,
in al wat je denkt,
in al wat je doet,
in al wat je zegt...


Fotoserie

Klik op een foto voor een uitvergroting.
Terug