Dat ene woord: liefde....

Huwelijk van lars en Ilona

Donder­dag­mid­dag 22 juni mocht ik in de St. Lau­ren­tius­kerk in Heems­kerk het huwe­lijk inzegenen van Lars Tuijn en Ilona Dirven. Pastoor Ruben Torres con­ce­le­breerde en diaken Wim Balk, die voor de voor­be­rei­ding had zorg gedragen, assis­teerde. Weder­zijdse ouders, getuigen en ver­dere familie waren getuigen van een mooie stap van een gelukkig bruidspaar.

De koster die assis­teerde was precies op die­zelfde dag 55 jaar getrouwd. Goed voor­beeld doet goed volgen! Michelle Mallin­ger zorgde voor de zang, Erik Jan Eradus speelde op een piano en Aimée van Delden speelde op de harp. Lars is een zoon van Hans Tuijn die me tien jaar heeft geassis­teerd als ceremonia­ris. Helaas laat zijn ge­zond­heid dat niet meer toe.

We wensen het bruidspaar veel geluk en zegen toe!

Homilie

Afstand hou­den? Toch kan de liefde groeien!

Beste Ilona en Lars,

Een mooie stap

Aller­eerst wil ik graag zeggen
hoe blij we zijn dat we vandaag
jullie huwe­lijk kunnen vieren,
samen met jullie weder­zijdse ouders,
familie en vrien­den.
Ik weet dat jullie bei­der ouders
dank­baar en blij zijn
dat jullie samen
het sacra­ment van het huwe­lijk sluiten.
Hier gaat het gebeuren
en wij mogen getuigen zijn
van jullie mooie stap, van jullie geluk.

Dat ene woord...

Na­tuur­lijk is het eerste woord
dat vandaag op onze lippen ligt,
dat ene woord: liefde,
die liefde die tussen jullie bei­den is gegroeid.

De hele wereld heeft de mond vol over liefde,
maar wat is liefde?
Is het een warm gevoel, vlin­ders in je buik,
dichtbij de ander, armen om elkaar heen,
of is het méér en soms ook iets heel anders?

Liefde op an­der­halve meter

Jullie hebben elkaar in Corona-tijd leren kennen.
Dat was een tijd van afstand hou­den,
met pijlen op de grond die dui­de­lijk maakten
hoever je wel van elkaar af moest gaan staan.
Als je an­der­halve meter van elkaar moet blijven,
dan kan er nog geen kusje af.
En toch is er juist in die tijd
tussen jullie een een­heid gesmeed
en zijn jullie steeds dichter bij elkaar geko­men.
Hoe kan dat?
Hebben Lars en Ilona de Corona­regels overtre­den?
Nou, daar weet ik niets van
en daar gaat het ook niet om.
Want de feite­lijke afstand van elkaar
is niet altijd het be­lang­rijk­ste,
je nabij­heid van binnen, die telt veel meer!
Je kunt op grote afstand toch heel erg
met elkaar verbon­den zijn.
En trouwens, de plaatsen waar je in Corona-tijd
wél bij elkaar mocht komen,
waren soms juist goed
voor je on­der­lin­ge relatie.
Zo’n wan­de­ling in het park in Utrecht, bij­voor­beeld,
was een prima manier
om elkaar beter te leren kennen.
En hoe je op afstand toch verbon­den kunt zijn
laten Ilona en Lars zien
als ze met elkaar aan het bellen zijn
totdat Ilona in de apo­theek in Utrecht is gearri­veerd.

Liefde is...

Ver­bon­den­heid kan er zijn
als je met je hart en je geest bij elkaar bent.
Voor de avond valt
nemen jullie de dag samen nog eens door.
Hier raken jullie een heel be­lang­rijk punt:
com­mu­ni­ca­tie!
Het gaat er veel meer om
dat je elkaar inner­lijk weet te bereiken,
dan dat je in elkaars armen ligt,
het gaat er meer om dat je iets uit weet te praten
dan dat je geen ruzie maakt,
het gaat er meer om dat je elkaar aanvult,
dan dat je overal het­zelfde over denkt,
als je de grote lijnen maar kunt delen.
Het mooie van jullie verke­rings­tijd is
dat jullie elkaar zijn gaan aanvoelen,
dat jullie voor elkaar je emoties niet verborgen hou­den,
je elkaar aan kunt vullen,
elkaar gaat begrijpen en ac­cep­teren,
open naar elkaar.
Dat zijn de be­lang­rijke stappen
die jullie hebben geno­men.
Dat is iets wat jullie zelf hebben gedaan,
maar het is ook iets dat jullie hebben gekregen,
jullie liefde is ook een soort won­der
waar we vandaag de goede God
dank­baar voor zijn.

Niemand heeft groter liefde...

Het is niet ver­won­der­lijk
dat de lezingen die jullie hebben gekozen
over de liefde gaan,
over liefde en trouw
Wat blijft er over
als je de liefde niet hebt?
Paulus was daar heel dui­de­lijk over:
de liefde is de kern.
Zonder liefde ben je een schelle cim­baal,
een hol klinkend vat.
De eerste lezing voegde daar
nog een ander woord bij: trouw,
liefde en trouw, ze horen bij elkaar.
Want de echte liefde is de liefde die je geeft:
niemand heeft groter liefde
dan wie zijn leven geeft voor zijn vrien­den,
zei Jezus in het evan­ge­lie.
Dat is wat jullie vandaag doen:
jullie geven je leven aan elkaar.

Sacra­ment

Jullie huwe­lijk is een sacra­ment,
dat betekent dat jullie verbond,
jullie liefde voor elkaar
voor ons als gelo­vi­ge mensen
ook een teken is van Gods liefde voor ons.
En ik bid vandaag heel graag
dat die liefde van God
jullie altijd zal ver­ge­zel­len.