Arsacal
button
button
button
button


125 jaar kathedraal, een thuis voor heel het bisdom

Overweging Preek - gepubliceerd: zaterdag, 30 september 2023 - 1238 woorden

Zater­dag 30 sep­tem­ber vier­den we in de ka­the­drale basiliek van Sint Bavo de 125e ver­jaar­dag van de kerk­wij­ding. De ka­the­draal was vanaf 13.00 open voor allerlei ac­ti­vi­teiten voor jong en oud en om 15.30 uur was er een fees­te­lij­ke en druk bezochte Eucha­ris­tie. In de preek stond ik stil bij de situatie van de kerk en van ons eigen leven: is het glas half­vol of halfleeg? Is er nog wel endige reden tot opti­misme? Verslag van een fees­te­lij­ke dag.

Acitivi­teiten van het bisdom en uit het bisdom pre­sen­teer­den zich, het nieuwe boek over de symboliek van de ka­the­draal was al te koop, er waren rond­lei­dingen, gewelven­tochten en torenbeklim­mingen en nog meer. Vanaf 13.00 uur waren er inder­daad steeds flink wat mensen in de ka­the­draal om aan deze ac­ti­vi­teiten mee te doen. In een goedgevulde kerk was ver­vol­gens de vie­ring van de Eucha­ris­tie met fraaie zang van de Bavo­can­to­rij, onder meer de Bavo­mis van J. Valkesteijn. Na afloop was er een ont­moe­ting voor de pries­ters en de vrij­wil­li­gers in het bis­schops­huis.

De Pontificale H. Mis is nog terug te zien op ka­the­draal TV:

Homilie

WORDT HET NOG WEL WAT?

ZATERDAG 30 SEPTEMBER 125 jaar ka­the­draal

Span­ning en angst

Er is veel waar we bang voor kunnen zijn.
De situatie in de wereld geeft er regel­ma­tig aan­lei­ding toe
- oorlog, klimaat, geweld -
en ook in ons per­soon­lijk leven
kunnen er allerlei zaken zijn
die ons angst aanjagen
- geld­pro­ble­men, relatie­pro­ble­men,
problemen op je werk, ge­zond­heids­pro­ble­men -
en er is na­tuur­lijk veel meer.
En in de kerk zijn er zorgen
waar je soms van wakker kunt liggen:
kan onze kerk wel open blijven,
er zijn min­der vrij­wil­li­gers, min­der gelo­vi­gen
kunnen we een veilige kerk en een groene kerk zijn
en er is soms een zekere span­ning
tussen het vooruit willen van katho­lie­ken
die de toe­komst willen voor­be­rei­den
en de mensen die struc­tu­ren willen behou­den
die ons vanuit het verle­den zijn gegeven.
enzo­voorts, enzo­voorts.

Hoe sta je erin?

Hoe sta je in het leven, hoe sta je in de kerk?
Na­tuur­lijk hangt er ook wel iets af
van onze eigen in­stel­ling:
zie je voor­na­me­lijk een berg van problemen
of geloof je in een toe­komst
en denk je in oplos­singen?
En is voor U, voor jou
het glas half­vol of is het halfleeg?
Ben je gericht op wat je nu kunt
of op het verlies van wat niet meer kan?

Welke kant moet je kiezen?

Wat het evan­ge­lie zegt

Ik kan wel zeggen
wat we als christen moet doen,
want dat staat gewoon in het evan­ge­lie;
Jezus zegt daar:
“Maak je niet bezorgd
voor de dag van morgen”(Mt. 6, 34).
En in de tweede lezing stond het vandaag:
“Weest onbe­zorgd!”

Met overleg han­de­len

Dat betekent nu ook weer niet
dat we maar rus­tig achterover moeten leunen,
lekker thuis op de bank: nee dat niet!
Want Jezus ziet wél graag dat we han­de­len
met overleg.
Jezus prijst dat aspect - dat hij met overleg gehandeld had -
zelfs nog bij een onrecht­vaar­dige rent­mees­ter.
Hoe slecht het ook was wat die had gedaan,
dat hij met overleg had gehandeld,
dat was tenminste nog iets goeds,
heeft Jezus eens gezegd.

Er door­heen

Dus, handel met overleg,
denk in oplos­singen,
maar leef en denk en handel ook
met ver­trouwen en in een zekere overgave!
Laat je niet verstikken door je problemen,
zelfs als het niet zo goed gaat;
behoud het ver­trouwen
dat je er door­heen komt
en dat er andere tij­den zullen komen.

Wie redt de Kerk?

Dat geldt voor ons eigen leven,
dat geldt ook voor de kerk.
Als je denkt dat jij de kerk moet red­den,
dan kan ik je ver­tellen
dat Iemand anders dat al vóór je heeft gedaan,
maar die Iemand, Jezus Christus,
is wel door lij­den en kruis gegaan.
Dat was Zijn weg naar de ver­rij­ze­nis.
Dus wees niet bang,
ook niet voor dat kruis,
voor wat je mis­schien kwijt raakt;
verlies je inner­lijk kompas niet
door het lij­den dat je bedrukt
en ver­trouw.

Kleine kudde

Maar geldt dat ook nu, ook in de kerk
nu we kleiner wor­den
en zoveel op moeten geven
van wat vroe­ger zo mooi en van­zelf­spre­kend was?
Ja, dat geldt ook nu!
Jezus zegt het ons vandaag zo dui­de­lijk:
“Wees niet bevreesd, wees niet bang,
kleine kudde,
het heeft Uw Vader behaagd
U het Ko­nink­rijk te schenken”.

Op door­tocht

Jezus zegt hier eigen­lijk :
Beste mensen, vergeet toch niet,
dat je hier op aarde maar op door­tocht bent,
want ook al voel je je hier soms klein en onmach­tig,
we zijn op weg naar iets moois,
naar geluk en vol­tooi­ing;
soms lijkt het moei­lijke en nare op onze weg
een onover­ko­melijk obstakel,
waar je tegen opziet als een berg;
toch gaat het voorbij,
want niets is blijvend
en het leven is kort:
heel het leven is maar even.
Dus als we door­gaan met ver­trouwen
met een blik op dat mooie uit­zicht dat er is -
de toe­komst waarheen we op weg zijn -
leven we mooier en opgewekter.

Één van onze pries­ters heeft als lijf­spreuk:
“Met je beide benen op de grond
en je blik op de hemel”.
En zo is het.

Wat je vreest...

Heel veel van onze zorgen
gaan over mate­rië­le zaken;
ook zijn er zaken waar­van we vrezen
dat die zou­den kunnen gaan gebeuren.
Een mens lijdt wel het meest
van het lij­den wat hij vreest,
is het oude gezegde.

Niet zon­der Hem

Maar ook al gaat het om terechte zorgen,
ik zou willen zeggen:
beleef je zorg niet zon­der God
niet zon­der je moe­der Maria,
niet zon­der gebed en zon­der hoop,
anders lopen we vast in wat ons kwelt,
draaien we in een kringetje rond.
Laat al je wensen bij God bekend zijn
in gebed en sme­king
en nooit zon­der dank te zeggen,
hield de tweede lezing van vandaag ons voor.
En het evan­ge­lie raadt ons aan
om al die zorgen toch maar wat los te laten:
verkoop je be­zit­tin­gen,
verschaf je beurzen die niet verslijten,
verwerf je een onuit­putte­lijke schat in de hemel,
dat krijgen we vandaag mee...
Laat het los, geef het over, zo goed als je kunt.

Symboliek van de ka­the­draal

Onze ka­the­draal
die 125 jaar gele­den werd ingewijd, geconsa­creerd,
beeldt dit allemaal prach­tig uit.
Door de hele kerk vin­den we de gele rozen op de pilaren;
die zijn een beeld van de gaven van de Geest
die God aan ons allemaal gegeven heeft;
er is trouwens hier veel symboliek
die ver­wijst naar de heilige Geest.
De zuilen rond het altaar beel­den de deug­den uit
waardoor we - in de kracht van de Geest -
een mooi leven kunnen bouwen
pru­dentie, moed, recht­vaar­dig­heid en matig­heid;
maar de hele ka­the­drale basiliek zit vol
met ver­wij­zingen naar een leven
vanuit de kracht van de heilige Geest.
Het nieuwe boek over de symboliek in de ka­the­draal
legt dat allemaal haarfijn uit.

Kompas

Deze ka­the­draal is daar­mee ook een uit­no­di­ging:
laat je niet neerdrukken door sombere gevoelens,
door de dagen dat je je triest voelt, niet zo fijn,
wees niet bang,
maar laat je kompas en je kracht
de Geest van God zijn
die ook aan U, aan jou gegeven is.

Naar voren...

Als je in deze ka­the­draal
door het mid­denpad naar voren loopt
- met dus die rozen als gaven van de Geest
aan weerszij­den -
is dat een beeld van onze levensweg.
Je komt uit bij het altaar
en de koepel;
als je hier omhoog kijkt
zie je een beeld van het hemelse Jeru­za­lem,
dat is het doel van je reis,
zo is onze weg, dat is onze bestem­ming
en daarom heb je als christen een soort recht
om niet somber te hoeven zijn,
maar omhoog te mogen kijken en vooruit
naar de toe­komst die ons wacht.


Fotoserie

Klik op een foto voor een uitvergroting.
Terug