Dit is wat je vreugde geeft en geluk

Pastoor van Volendam geïnstalleerd na geweldsincident

Zater­dag­avond 3 februari is pater Dominiek Deraeve sdB geïnstalleerd als pastoor van Volen­dam. In een mooie en goed ver­zorgde vie­ring vond de in­stal­la­tie plaats waarbij veel pa­ro­chi­anen aanwe­zig waren, terwijl pries­ters uit de buurt en van zijn orde con­ce­le­breer­den. Enkele dagen daarvoor vond in de kerk een vervelend inci­dent plaats...

De vie­ring

Die Eucha­ris­tie­vie­ring vond plaats in de St. Vin­cen­tius­kerk. De oud-pastoor Paul Stomph, de deken, pries­ters uit de nabij­ge­le­gen pa­ro­chies en Salesianen uit Am­ster­dam West en pater Bernard Welzenes SdB con­ce­le­breer­den, naast na­tuur­lijk de kape­laan en de nieuwe pastoor. Het Volen­dammer­koor in tra­di­tio­nele Volen­dammer­dracht zong de Mis.

In­stal­la­tie

Voor­af­gaand aan de Mis had de pastoor de ge­loofs­be­lij­de­nis afgelegd (zie foto). Tijdens de Mis, aan het begin, legde hij de ambtseed af en bij de Voor­bede wer­den hem de ken­mer­kende voorwerpen van het pastoors­ambt overhan­digd. De nieuwe pastoor verklaarde met veel vreugde te zijn be­gon­nen en dank­baar te zijn voor het zeer harte­lijke welkom dat hem ten deel was gevallen.

Een inci­dent

Een iets min­der harte­lijk welkom was hem enkele dagen eer­der over­ko­men, vlak voor het begin van een uit­vaart en tussen twee vormsel­vie­ringen in. Een verwarde jongeman met apo­ca­lyp­tische ideeën was bij het altaar gaan staan en begon met de li­tur­gische boeken te rommelen. Toen de pastoor hem op de sch­ou­der tikte, haalde de jonge man flink naar de pastoor uit. Het was dui­de­lijk dat het om een verwarde jongen ging die be­han­de­ling nodig heeft; het was allemaal pijn­lijk genoeg voor de pastoor en voor de familie van deze jonge man.

Blasius

Na afloop van de H. Mis maakten velen gebruik van de moge­lijk­heid de pastoor te fe­li­ci­te­ren en H. Blasius­ze­gen te ont­van­gen. Voor de familie en be­stuurs­le­den was er in de pastorie daarna nog een gezellig samen­zijn.

Een dag uit het leven van een pries­ter

ZESDE ZONDAG DOOR HET JAAR B -

In­stal­la­tie pastoor Dominiek Deraeve

Gods zegen!

Broe­ders en zusters, beste mensen,

Ik ben blij
dat ik vandaag Uw nieuwe pastoor mag installeren,
die ik heel veel zegen toewens
en kracht voor zijn grote taak.
Ik wens hem toe dat hij bij het vele werk
ook veel vreugde mag ervaren en dank­baar­heid
voor wat hij in het leven van mensen
mag betekenen
en voor hun weg met de hemelse Vader,
met Jezus Christus
en Zijn moe­der Maria.
Dat wens ik na­tuur­lijk ook toe aan de nieuwe kape­laan,
die hier ook nog maar een paar maan­den is:
ook voor hem: Gods zegen voor zijn pries­ter­lijk werk!

Dank aan pastoor Stomph

We kijken met dank­baar­heid terug
op alles wat pastoor Stomph
voor Volen­dam en de mensen hier
heeft betekend.
Hij heeft veel liefde, veel geloof en hoop gegeven.

Wensen aan pastoor Deraeve

Ik bedank hem ook voor de manier
waarop hij zijn op­vol­ger heeft inge­werkt
en al was er deze week dat geweldsinci­dent,
ik weet dat hij met veel zin en vreugde
hier in Uw mid­den is be­gon­nen.
Van harte wens ik pastoor Deraeve
een heel gezegend en vrucht­baar pas­to­raat toe!
Ik hoop dus dat
het vele mooie en goede dat hij hier mag doen
veel vreugde zal geven, aan U en aan hem.

Een goed spoor...

Want het goede dat we in ons leven doen,
laat in ons hart een spoor na van vreugde en dank­baar­heid;
Wie bewaart er niet in haar of zijn hart
een mooie her­in­ne­ring aan iets goeds
dat hij of zij voor iemand heeft betekend?
De personen met wie je in liefde verbon­den was,
die veel voor jou hebben betekend
en voor wie je zelf veel hebt gedaan,
die laten een blijvende indruk na.

Niet zo...

Eigen­lijk is dat alleen al een oproep
om niet te gaan voor meer geld dan je nodig hebt,
niet te streven naar macht
en het over­heer­sen van anderen,
niet te proberen iets naar jezelf toe te trekken
al heb je er eigen­lijk
niet zo’n recht op.
Alle dingen die we op die manier bereiken
- ik bedoel dus op die hebberige,
eigen­lijk egoïstische manier -
kunnen ons nooit vervullen met blijvend geluk.

Wat je gelukkig maakt

De zaken die we ons hebben toegeëigend,
naar ons hebben toege­trok­ken
al had­den we er geen recht op,
die wegen op ons als een last;
op het einde van je leven
kun je er niet goed en mooi aan terug denken
en we moeten er ook in de eeuwig­heid
verantwoor­ding voor afleggen.
Dus het is veel beter en mooier
en het maakt je veel gelukki­ger
als je je leven vult
met mooie, goede dingen
die je hebt gedaan voor God en voor je naaste.

Goed gevoel?

Na­tuur­lijk, wij doen die goede dingen niet alleen
omdat die ons een goed gevoel geven.
Onze in­spi­ra­tie gaat ver­der:
dit is het voor­beeld
dat onze Heer Jezus Christus zélf
ons heeft gegeven.

Een dag uit het leven van Jezus

We hoor­den dat vandaag in het evan­ge­lie.
Dat evan­ge­lie was als het ware een dag
uit het leven van Jezus
en je zou het bijna kunnen zien
als een dag uit het leven
van een pastoor, van een pries­ter,
maar uit­ein­delijk is veel van
wat we in het evan­ge­lie hoor­den
iets wat we allemaal wel in praktijk mogen brengen
en waaraan we min of meer
aan kunnen proberen te be­ant­woor­den:
Jezus doet huis­be­zoek,
hij bezoek het huis van de familie
van twee apos­te­len, Simon en Andreas.
Hij geneest de zieken en drijft boze geesten uit.

Nabij­heid

Nou, mis­schien dat wij niet zo bekwaam zijn
in het doen van won­de­ren, zoals Jezus dat was
en mis­schien moeten we het genezen van zieken
wat meer aan dokters overlaten,
maar de aan­dacht en de liefde
zoals Jezus die had
voor de zieken en lij­dende mensen in Zijn omge­ving,
zijn heel erg be­lang­rijk;
liefde­volle aan­dacht die we hebben
voor mensen in onze omge­ving
is goed voor de personen zelf,
maar in feite ook voor heel de maat­schap­pij.
Door de aan­dacht die je
aan je zwakste mede­mensen geeft,
maak je de maat­schap­pij
een stukje men­se­lijker en chris­te­lijker.

Gebed

De tweede dragende pijler
van de dag van Jezus Christus
is het gebed.
We hoor­den hoe Jezus zich
naar een eenzame plaats begaf
om er te bid­den.
Hij blééf bid­den,
dat wil zeggen:
Hij maakte zich er niet
met een afgeraffeld wees­ge­groetje vanaf
maar Hij zocht de stilte op
om Zijn hart en Zijn geest
open te stellen voor Gods aanwe­zig­heid,
om Zijn gebed te maken
tot een echte ont­moe­ting met Zijn hemelse vader.

De pries­ter: een bid­dende mens

Na­tuur­lijk is ook dit het kenmerk
van het leven van een pries­ter:
hij is een bid­dende persoon
en hoe druk het ook kan zijn voor een pries­ter
het gebed is een top-priori­teit,
want je mag jezelf niet leeg-geven,
een pries­ter moet kunnen blijven leven en han­de­len
vanuit zijn toe­wij­ding aan God,
met in­spi­ra­tie, vanuit Geest­kracht.
Een pries­ter moet zich­zelf gees­te­lijk voe­den
om anderen gees­te­lijk voedsel te kunnen geven.

Tijd voor gebed

Ook dit geldt na­tuur­lijk niet alleen voor een pries­ter:
Dat wens ik jullie allen toe:
neem de tijd voor gebed,
stel je hart open om God te ont­moe­ten;
die ont­moe­ting
maakt ons leven anders, mooier, beter,
want Christen-zijn mag geen uiter­lijk etiketje zijn
het moet een over­tui­ging zijn
die vanuit je hart komt
en die zich uit in daden en woor­den.

Schatkist

De mooie dingen die je doet en zegt en bidt,
neem je mee naar de hemel.
Zij vormen als het ware je schatkist
die je aan de Heer laat zien:
Kijk, goede God, dit heb ik gedaan
met de talenten en gaven
die U me heeft toe­ver­trouwd.

Door geven...

Tenslotte gaat Jezus rond
om overal te prediken
en Gods goede bood­schap door te geven.
Laten ook wij dat proberen te doen
in onze samen­le­ving
waar zoveel waar­den en normen verloren gaan,
laten wij uitstralen, zeggen, doen
wat mooi is, goed en opbouwend,
tot eer van God.

Van harte wens ik pastoor Deraeve
een goede tijd toe in Volen­dam,
zegen over zijn werk
en de steun van U allen;
en dat u in hem een harte­lijke, goede her­der mag vin­den.