Op weg naar 2033
Dag voor alle pastorale krachten in Heiloo
Maandag 22 april was in Heiloo de dag voor de pastorale krachten: priesters, diakens, pastoraal werkers, catechisten. Een dag van ontmoeting en van bezinning door een inleiding, door gebed en Eucharistie.
Gedragscode
Diaken van Vilsteren nam met ons de Gedragscode voor het Pastoraat door waarbij hij stilstond bij de verschillende aandachtspunten van overschrijdend gedrag, wat een zeer veelvormige werkelijkheid is. Het gaat niet alleen om seksueel grensoverschrijdend gedrag maar ook andere vormen van fysiek of psychisch handelen of spreken. Daarbij moeten we ook rekening houden met de veranderde normen in de samenleving die niet meer acceptabel acht wat vroeger normaal werd gevonden, zoals het schreeuwen van een bevel in het leger vroeger gebruikelijk was.
Global 2033
De heer Henry Cappello van Global 2033 richtte onze blik op het jaar 2033 wanneer we de 2000e verjaardag van onze verlossing vieren. Het initiatief dat hij presenteerde wil een missionaire actie mogelijk maken om zoveel mogelijk mensen met het evangelie in aanraking te brengen.
De ochtend werd afgesloten met een dialoog met mij waarin we nog even wat hebben doorgepraat op de verschillende aspecten die in de ochtend naar voren waren gekomen.
Gebed en Mis
Na een moment van aanbidding voor het uitgestelde H. Sacrament sloten we af met de H. Mis. In de homilie heb ik erbij stilgestaan dat niet onze populariteit, niet ons meegaan met de tijd, maar onze authenticiteit het grootste evangelisatiemiddel is en dat we natuurlijk niets kunnen zonder Gods genade. Een aantal voorbeelden van priesters uit mijn jeugd moest dit illustreren.
Het was een mooie, broederlijke dag, die werd afgesloten met een heerlijke maaltijd.
Tot slot nog een overweging:
Ga binnen door de deur...
Communio
Allereerst wil ik graag zeggen
dat ik blij ben dat we elkaar hebben kunnen ontmoeten
en dat we dat hier ook kunnen doen
in de viering van de Eucharistie.
“Communio” is een wezenlijk kenmerk van onze dienst,
“communio” met de goede God en met elkaar.
Die verbondenheid vieren we en stellen we tegenwoordig
in de Eucharistie.
Want we zijn niet bezig met solo-acties,
maar we leven en werken als leden van één Lichaam.
Gods hand
Jullie zijn de uitgestoken hand van God
naar de mensen van onze tijd en onze streken.
Dat is niet gemakkelijk.
Hoe vaak wordt aan Gods uitgestoken hand
en Zijn barmhartigheid
voorbij gegaan?
Teleurstellingen...
Het vraagt van jullie
dat je ernaar streeft
om je niet te laten overweldigen
door teleurstelling en ontmoediging,
bijvoorbeeld omdat je weinig geloof ontmoet
in de manier waarop mensen denken en reageren,
omdat je niet de medewerking krijgt
waarop je had gehoopt,
of omdat je met tegenvallers moet “dealen’:
het loopt anders dan je had gehoopt en verwacht;
en dan zijn er soms bange verwachtingen
en is er de vraag
hoe je nieuwe mensen kunt ontmoeten
en waar je openheid vindt
voor de boodschap van het evangelie,
enzovoorts, enzovoorts.
En natuurlijk heeft de één deze gaven
en een ander weer andere.
En vreugdes...
Daarnaast zijn er, zo mag ik hopen,
zaken waar je vreugde aan beleeft
en die je bevestigen geven in je geloof,
in je priesterschap, je zending en opdracht.
De dankbaarheid die je voelt
om wat je voor iemand hebt mogen betekenen,
die je geestelijk hebt bijgestaan,
waardering die je ontvangt,
de geestelijke vreugde die je ervaart
bij een viering, een mooie gemeenschap, enzovoorts.
Die mooie aspecten en alles wat je vreugde geeft
en nieuwe kracht,
zul je vinden als je erop uitgaat
om de Heer te ontmoeten:
“Mijn ziel heeft dorst naar God,
de God die leeft”.
Het begint dus bij jezelf,
bij je eigen geestelijke dorst,
bij je verlangen bij en met de Heer te zijn.
Dorheid
Maar geestelijke troost en geestelijke vreugde
is niet iets wat je jezelf kunt geven
en het is ook lang niet altijd je eigen “fout”
als je die troost en vreugde mist.
Moeder Teresa leefde tientallen jaren
in geestelijke dorheid en desolatie,
net als andere grote heiligen;
er is geen echte heilige
zonder worsteling en geestelijke woestijn.
Dan wens ik je toe:
goede steun, standvastigheid en veel geduld!
Maar hou alsjeblieft de elementen
van je eigen geestelijk leven vast,
zij vormen een basis, een soort fundament
dat je overeind houdt
als er aardschokken komen.
Door de deur
Want natuurlijk kun je pas
een goede herder voor anderen zijn
als jezelf geestelijk bent binnen gegaan
door de deur van de schapen
en de goede Herder hebt gevonden,
die Zijn leven voor jou heeft gegeven.
Moge Hij steeds weer opnieuw
je hart raken en het vervullen,
ook en misschien juist
als Hij misschien
al je eigen plannen omver heeft gekegeld!
Uitzien naar elkaar en naar de Heer
De retraite, bezinningsdagen,
de gemeenschap, een bedevaart
of andere mooie plaats of een verrijkende ervaring,
of soms gewoon een vrije dag
en de contacten met je medebroeders,
mogen je daarbij tot steun zijn.
We vormen samen één Lichaam,
laten we naar elkaar omkijken.
En als het donker is,
kijk uit naar en verwacht het licht.
Ook al zie je het niet
en kan het soms niet meer
dan een blind vertrouwen zijn:
Alle duisternis gaat voorbij,
het donker is niet blijvend,
dat is de meest centrale boodschap van ons geloof:
de Heer is verrezen!
Goede herder
We hebben gisteren de zondag van de Goede Herder gevierd
en roepingenzondag,
we hebben gebeden om nieuwe goede herders
en we hebben gebeden voor de herders die er al zijn
en voor allen die delen
in de herderlijke opdracht van de Kerk.
Een wens voor jullie allen...
Moge de liefde van het hart van de Goede Herder
in jullie hart zijn;
die liefde is een gewonde liefde
en één die open staat voor degene
die deze wonden aan Hem toebrengt,
de zondaar,
diegene die Hem in de steek heeft gelaten
en pijn heeft gedaan.
Moge die liefde van het hart van Jezus
in jouw hart zijn,
moge die je vervullen met vreugde en dankbaarheid
en met de kracht
om vanuit die liefde te leven
als een goede herder...
